سهم تجارت الکترونیک در بازار ایران 2صدم درصد است!

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  تجارت الکترونیکی با فراهم آوردن امکان عرضه اطلاعات و نیز دسترسی گسترده به اطلاعات تجاری از یک سو عملاً قدرت رقابت و مانور تولیدکنندگان (حتی خرد و کم سرمایه) و از سوی دیگر قدرت انتخاب مصرف کنندگان را به شدت افزایش داده است و از سوی دیگر می‌تواند به عنوان ابزاری برای گسترش عدالت اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. در کشور ایران متاسفانه هنوز آمار و ارقام دقیقی برای حجم تجارت الکترونیکی ارائه نشده است.

 تحقیقات تجربی نشان می‌دهد که موفقیت تجارت الکترونیکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه پیشرو به‌خاطر شرایط مناسب بسترهای الکترونیکی در این کشورها است. بسترهای الکترونیکی شامل فرصت‌های مبتنی بر اینترنت، کیفیت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، فعالیت‌های دولت و درجه تسهیل تجاری است.

       مهدی پازوکی، کارشناس اقتصادی در این خصوص می‌گوید: «دسترسی افراد و تجار به ابزارهای ارتباطاتی با کیفیت برتر و هزینه‌های پایین، یکی از بسترهای مهم تجارت الکترونیکی است. رونق به‌کارگیری ابزارهای ارتباطات در عرصه اقتصادی در گرو محیط تجاری مناسب از قبیل ثبات سیاسی، مقررات مالیاتی، درجه بازبودن تجارت و سرمایه‌گذاری است.

پذیرش تجار و مصرف‌کنندگان در کنار زیرساخت‌های اجتماعی و فرهنگی از قبیل نیروی انسانی ماهر و سواد الکترونیکی از سایر پیش شرط‌های گسترش تجارت الکترونیکی محسوب می‌شود. محیط قانونی و سیاسی شامل قوانین اینترنتی، آسان بودن ایجاد کسب و کارهای جدید، حمایت از دارائی‌هایی شخصی و مالکیت فکری و سرمایه‌گذاری و حمایت‌های دولت از زیرساخت‌های فناوری برای توسعه و ترویج تجارت الکترونیکی حیاتی است.»

       وی بیان می‌دارد: «چنانچه تجارت الکترونیکی را به‌عنوان یک پدیده اقتصادی- اجتماعی در نظر بگیریم، می‌توان نقش آموزش و آگاه‌سازی را در توسعه آن تبیین کرد. هر پدیده اجتماعی و اقتصادی که ظهور می‌کند نقش‌ها و مسئولیت‌هایی را برای افراد و سازمان‌ها در نظر می‌گیرد. برای اینکه افراد و در نتیجه سازمان‌ها بتوانند نقش‌های خود را که در بحث تجارت الکترونیکی انجام فعالیت‌های اقتصادی، بازرگانی به صورت الکترونیکی است، به خوبی ایفا و انتظارات جامعه را تامین کنند باید دانش و توان انجام نقش‌های خود را داشته باشند، دانش و توان لازم نیز از طریق آموزش و آگاه‌سازی به‌دست می‌آید.»

       بنابراین می‌توان به صراحت بیان کرد که چنانچه همه مدیران، بازرگانان و جامعه و به طور کلی فعالان اقتصادی به اینترنت و فناوری‌های مرتبط با آن دسترسی داشته ‌باشند و دانش و توان بهره‌گیری از آن را فرا گیرند، خواهند توانست تجارت الکترونیکی را در کانون فعالیت خود توسعه دهند و موجب توسعه تجارت الکترونیکی در سطح کلان شوند.

       بررسی کشورهایی که شرکت‌های کوچک و متوسط آن‌ها توانسته‌اند در کاربرد تجارت الکترونیکی موفق باشند نشان می‌دهد، دولت در این کشورها برنامه‌ها و سیاست‌های ظرفیت‌سازی نیروی انسانی را به خوبی برنامه‌ریزی کرده و به اجرا درآورده است. ژاپن یک مثال بارز در این خصوص است. این کشور حمایت‌های خود از شرکت‌های کوچک و متوسط برای توسعه تجارت الکترونیکی را در سه بخش اصلی آموزش و توسعه منابع انسانی، حمایت‌های مالی و توسعه زیرساختار متمرکز کرده است.

       مسعود حکمت‌پناه، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی معتقد است که «آموزش و آگاه‌سازی مهم‌ترین شالوده در توسعه تجارت الکترونیکی محسوب می‌شود، چرا که تامین شالوده‌های دیگر مثل زیرساخت فنی، اقتصادی و قانونی نه تنها نمی‌توانند به تنهایی موجبات توسعه تجارت الکترونیکی را فراهم آورند بلکه توسعه این زیرساخت‌ها نیز به دانش و توانایی نیروی انسانی تامین کننده و استفاده کننده از این زیرساخت‌ها بستگی دارد؛ بنابراین بحث آموزش و آگاه‌سازی مورد توجه جدی دولت در وزارتخانه‌های مرتبط بوده، به طوری‌که بسته‌های آموزشی تجارت الکترونیکی برای تمامی اجزای تجاری و غیر تجاری کشور اعم از اصناف، شرکت‌های کوچک و متوسط، مدیران دولتی، حقوقدانان و عموم مردم طراحی و تدوین شده و در شرف اجرا است.»

       البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که استفاده از اینترنت و توسعه تجارت الکترونیک، می‌تواند ابزاری برای بازاریابی صادرکنندگان و راهی کم هزینه در جهت ورود به بازارهای جهانیِ شرکت‌هایی باشد که قصد دارند به حیطه صادرات وارد شوند. برای صادرکنندگانی که فاقد منابع مالی ضروری و منابع انسانی برای امر تحقیقات بازاریابی رسمی باشد، اینترنت فرصت‌هایی جهت پشتیبانی از فعالیت‌های جمع‌آوری اطلاعات رقابتی مرتبط با بازار به منظور برنامه‌ریزی صادراتی انجام می‌دهد.

       در واقع تجارت الکترونیک، موجب گسترش بازار فراروی شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی و ایجاد فرصت‌های جدید تجاری شده و به کسب و کارهای کوچک اجازه می‌دهد تا به رقابت با شرکت‌های بزرگ بپردازند. این امر موجب افزایش فروش این بنگاه‌ها به دلیل افزایش تقاضا و در نتیجه کاهش میزان موجودی انبار (هم به دلیل افزایش فروش و هم به دلیل نگهداری کالاها برای شناسایی بازار و توزیع) و هزینه‌های مرتبط با آن می‌شود.

       از سوی دیگر در این حالت، بنگاه‌هامی‌توانند مواد و خدمات مورد نیاز خود را از بنگاه‌های موجود در سایر نقاط جهان و با هزینه‌ای کمتر و سرعت بیشتر خریداری کنند. از آنجا که در فضای مجازی تنها خریدار و فروشنده حضور دارند، نقش واسطه‌ها کمرنگ‌تر شده و با کوتاه‌تر شدن کانال‌های توزیع، قیمت‌ها کاهش و سود افزایش می‌یابد. همچنین با توجه به صرفه جویی‌های زمانی و هزینه ناشی از به کارگیری تجارت الکترونیکی، کشورها ممکن است به فرصت‌های جدیدتجاری دست یابند.

       برداشتن محدودیت‌های زمانی و مکانی در انجام معاملات وتبلیغات، کمک به شکست انحصارات، از بین رفتن هزینه‌های کاغذبازی، بهره‌گیری از فرصت‌های زودگذر در عرصه صادرات، افزایش قدرت انتخاب مشتریان و ... از دیگر مزایای تجارت الکترونیکی در عرصه اقتصاد است. با این حال در ایران مرکز توسعه تجارت الکترونیک راه اندازی شده است و مسئولان این مرکز در تلاش هستند سهم 2 صدم درصدی تجارت الکترونیک را در ایران افزایش دهند و با توجه به راهکارها و توصیه‌هایی که عنوان شد باید امیدوارم بود که تجارت الکترونیک در ایران رشد یابد وایران نیز همانند کشورهای توسعه یافته در بخش تجارت الکترونیک حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.