فرقانيسم' نمي ميرد

شايد در آن روزهاي پر تلاطم، كمتر كسي به اين نكته توجه داشت كه چنين افراط و تندروي‌هايي به نام دين، تا چه اندازه سهمگين و خطرناك است و اين كه اگر انديشه، درست پرورش نيابد و از سرچشمه‌اي زلال سيراب نگردد؛ اگر مسائل سياسي اصل و اخلاق، تابعي از سياست شود؛ اگر نگاه، در مسائل صنفي حبس گردد و منافع ملي در افق ديد ما جاي نگيرد؛ كيش شخصيت بر جان‌ها چنگ خواهد زد؛ تا آن جا كه سركردگان گروه فرقان اعلام كنند بر اساس آيه «فقاتلوا ائمه الكفر» استاد مطهري را به شهادت رسانده‌اند!
فرقانيسم در حقيقت يك جريان فكري ـ سياسي در تعارض با اسلام اصيل بوده و به همان نسبت كه داراي پيشينه تاريخي است، در آينده نيز ادامه خواهد داشت. باور كنيم فرقانيسم نمي ميرد و بزرگترين خطر براي هر عصر است.
همچنان كه پس از رحلت پيامبر اسلام و در عصر مولاي متقيان، خوارج با شعار «لاحكم الا لله» چهره‌اي خشن و سازمان‌يافته از انحرافات فكري در مقابل جريان اسلام ناب به نمايش گذاشتند؛ امروز هم اين تفكر جاري است و نمونه‌هايي از آن را در بسياري از نقاط جهان مي‌بينيم كه نماد بارز آن جريان تكفيري داعش است.
خوارج، فرقان و داعش، عليرغم فاصله زماني و مكاني در ظهور و بروز، چهره‌اي واحد دارند؛ آنها هيچ فرد و گروهي جز خود را تحمل نمي‌كنند؛ به دليل ضعف در انديشه و استدلال، به حذف فيزيكي رقيبان مي‌انديشند و با پنهان شدن زير پوسته‌اي تهي از تدين و نمادهاي ديني به خشونت و افراط مي‌پردازند.
از ياد نبريم كه برخي از پايه گذاران فرقان نيز در كسوت روحانيت بودند؛ در مساجد، جلسات تفسير قرآن داشتند؛ كتابي در باب توحيد، شرحي بر صحيفه سجاديه و كتاب‌هايي در شرح دعاي عرفه و خطبه امر به معروف امام حسين(ع) نگاشته بودند و براي قرآن كريم، حدود بيست جلد تفسير به رشته تحرير درآورده بودند.
پس نپنداريم كه ما شيعيان مولا علي(ع) از چنين خطاهايي در امان هستيم. بايد بسيار هشيار باشيم؛ مباد كه با يك سويه نگري، انحصارطلبي، افراط و توجيه وسيله براي رسيدن به هدف، خداي ناكرده به بيراهه رويم!
و پرسشي براي انديشيدن؛ براستي اگر شهيد مطهري امروز زنده بود، با او چگونه رفتار مي‌كرديم؟ و افكار و عقايدش را چگونه مورد سنجش قرار مي‌داديم؟