سام
میگوید: «سرطان به دلیل رشد افسارگسیخته موجب مرگ میشود. pH تومور رابطه
مستقیمی با رشد آن دارد. سلولهای سرطانی برای خلاصی یافتن از محیط میان
سلولی از روش کاهش pH استفاده میکنند. به همین دلیل محققان این پروژه از
راهبرد افزایش pH در تومور استفاده کردند. کربنات کلسیم درصورت وارد شدن به
آب میتواند pH آن را تا 9 افزایش دهد. این گروه تحقیقاتی دریافتند که اگر
کربنات کلسیم وارد محیط بدن شود، pH تا 4/7 افزایش مییابد که دقیقا pH
نرمال بدن انسان است.
وارد
کردن کربنات کلسیم به بدن کاری چالش برانگیز است. این نانوذرات 10 تا 1000
برابر بزرگتر از نانوذرات ایدهآل مورد استفاده در درمان سرطان هستند.
برای
حل این مشکل محققان از یک محلول منحصر به فرد استفاده کردند. آنها با
استفاده از نفوذ مبتنی بر پلیاتیلن گلیکول، نانوذرات 20 تا 300 نانومتری
از جنس کربنات کلسیم سنتز کردند.
همچنین
محققان این پروژه با استفاده از روش دیگری موسوم به نفوذ با کمک اتانول،
موفق به سنتز نانوذرات 100 نانومتری کربنات کلسیم شدند. این گروه، محیطی از
جنس آلبومین ساختند که مانع از رشد نانوذرات شده و میتوان آنها را به
داخل بدن تزریق کرد.
نتایج
تزریق این نانومواد به بدن موشهای آزمایشگاهی نتیجه رضایتبخشی به دنبال
داشته است. این گروه در حال حاضر به دنبال یافتن دوز بهینه این ماده هستند
تا از آن برای هدفگیری تومور سرطانی استفاده کنند.سپید
NIBC