به گزارش شفا آنلاین، این تحقیق نشان داد که این دستاورد از کاربردهای بالقوه برای درمان آسیب‌های عصب بینایی متحمل شده توسط سربازان در میدان‌های جنگ یا ورزشکاران در ورزشهای تماسی برخوردار است.
محققان دانشکده علوم دانشگاه ایندیانا-دانشگاه پردیو ایندیاناپلیس نمونه‌های سلول پوست داوطلبان مبتلا به یک شکل ارثی آب سیاه و داوطلبان فاقد این بیماری را گرفته و آن‌ها را بطور ژنتیکی برنامه‌ریزی کردند تا به سلول‌های بنیادی شبه‌جنینی تبدیل شوند. این شکل از سلول بنیادی می‌تواند به هر نوع سلول در بدن تبدیل شود.
محققان سپس این سلول‌های بنیادی را برای تبدیل به سلول‌های گانگلیونی شبکیه در نقطه‌ای هدایت کردند که سلول شروع به اتخاذ ویژگی‌های خاص می‌کند. این ویژگی‌ها در سلول‌های مبتلایان به آب سیاه با غیرمبتلایان متفاوت بود.
آب سیاه رایج‌ترین بیماری است که بر سلول‌های گانگلیونی شبکیه تاثیر می‌گذارد. این سلول‌های به عنوان پل ارتباطی بین چشم و مغز عملکرده و اطلاعات بدست آمده از چشم را برای تعبیر به مغز می‌فرستند. زمانی که این سلول‌ها آسیب می‌بینند، مغز نمی‌تواند اطلاعات حیاتی را دریافت کند و در نتیجه منجر به نابینایی می‌شود.
