«خواستاگرام»؛ خواستگاری به روش مجازی

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  در درجه اول از آنجایی که طرفین می‌خواهند توجه طرف مقابل را جلب کنند طبیعتا فهرستی از معایب خود را در اختیار دیگری قرار نمی‌دهند و تلاش می‌کنند که تصویر بی‌عیب و نقصی از خود ارائه دهند که در اکثر موارد تفاوت بسیار زیادی با واقعیت دارد.

یکی از این شبکه‌های اجتماعی تلگرام است که در چند روز اخیر کانالی با عنوان «خواستاگرام» در آن ایجادشده و مبنای آن به این شکل است که دختران و پسران مشخصاتی چون قد، وزن، سابقه ازدواج، خصوصیات اخلاقی و انتظارات خود از همسر آینده‌شان را همراه با عکس در گروهی قرار می‌دهند و پس از تایید توسط مدیر گروه روی کانال قرار می‌گیرد و طرفین، شخص موردنظر خودشان را انتخاب و از همدیگر خواستگاری می‌کنند.

پول بیشتر، خواستگاری بیشتر
       کاربرانی که قصد ازدواج دارند در مرحله اول می‌توانند با مراجعه به این کانال و مشاهده مشخصات دیگر کاربران فرد متناسب با خود را انتخاب کنند. در مرحله بعدی و در صورت تمایل به مذاکره با طرف مقابل ابتدا باید 20 هزار تومان پرداخت کنند تا در محیطی با عنوان اتاق خواستاگرام امکان مذاکره فراهم شود. در این حالت نظر طرف مقابل توسط مدیر گروه پرسیده نمی‌شود و شبکه ازدواج هیچ مسئولیتی مبنی بر پذیرش یا عدم پذیرش، همچنین مذاکره یا عدم مذاکره طرف مقابل نخواهد داشت و در صورت عدم مذاکره هزینه‌ای مسترد نخواهد شد.

در غیر این صورت با پرداخت 30 هزار تومان قبل از ساخت اتاق خواستاگرام با ارسال مشخصات و عکس، نظر طرف مقابل پرسیده می‌شود و در صورت مثبت بودن نظر طرف مقابل، اتاق خواستاگرام تشکیل می‌گردد.

به گفته مدیر این شبکه ازدواج، بابت هر بار استعلام 10 هزار تومان از شارژ طرفین کاسته می‌شود که برای جبران این مورد می‌توانند شارژ بیشتری را برای چندین انتخاب به‌صورت همزمان پرداخت و به‌نوبت وارد اتاق خواستاگرام شوند، تا شارژشان صفر شود. بعد از مذاکره طرفین و به نتیجه رسیدن، اولین دیدار در موسسه یا با هماهنگی موسسه انجام می‌شود. این کانال که به‌تازگی شروع به کارکرده و حدودا 3 هزار عضو دارد، مدعی است که فقط افراد مصمم به ازدواج را شناسایی می‌کند و از هرگونه سوءاستفاده جلوگیری می‌کند.

تمایل افراد منزوی به ازدواج‌‌‌های اینترنتی
       در همین راستا مریم پوررحیمی، روانشناس و پژوهشگر با اشاره به اینکه اعتماد اساس شکل‌گیری درست یک رابطه عاطفی را تشکیل می‌دهد، به سپید می‌گوید: «ممکن است در این نوع آشنایی‌ها اعتماد طرفین مورد تهدید قرار بگیرد چون یکی از طرفین ممکن است این دغدغه ذهنی را داشته باشد که طرف مقابلش با افراد دیگری هم‌زمان برای آشنایی گفتگو نکند.

 از طرف دیگر ازآنجایی‌که شناخت افراد در فضای مجازی نسبت به یکدیگر چهره به چهره نیست، خیلی از افراد این بخش مهم ارتباط و تشخیص واقعی بودن اطلاعات ارائه‌شده از سوی فرد با توجه به حالات چهره و زبان بدن فرد را از دست می‌دهند در خیلی از موارد با پیشرفت رابطه و صحبت کردن‌های مداوم طرفین در جهت آشنایی بیشتر، دختر و پسر دچار وابستگی عاطفی می‌شوند و همین قضیه آنها را به سمت این مسئله سوق می‌دهد که بدون آگاهی تن به ازدواج بدهند.»

       وی در ادامه با اشاره به اینکه افرادی به سمت ازدواج اینترنتی و سایت‌های همسریابی در فضای مجازی تمایل پیدا می‌کنند که معاشرت‌های کمتری دارند و واقعیت‌هایی که می‌بینند شاید مطابق میلشان نباشد، تصریح می‌کند: «این افراد در اینترنت و فضای مجازی دنبال آرمان و آرزوهای خودشان هستند و طبیعی است که در این فضا یک فرد می‌تواند تجربه آشنایی با افراد مختلف را بارها و بارها و حتی هم‌زمان داشته باشد و در ارزیابی هماهنگی ملاک‌های طرف مقابل با خود برای ازدواج دچار نوعی سردرگمی شود که انتخاب را سخت‌تر می‌کند.

علاوه بر این در برخی از موارد این ارتباطات که ماه‌ها بدون هیچ آشنایی واقعی به طول می‌انجامد می‌تواند فرد را درگیر واقعیت‌های ساختگی کند. در نهایت این که در ظاهر ممکن است استفاده از این فضاها برای همسریابی آسان‌ترین راه تشکیل زندگی مشترک باشد اما واقعیت این است که اگر این نوع ارتباط با بلوغ عاطفی طرفین همراه نباشد می‌تواند آسیب‌های جدی را از نظر عاطفی و روانی برای جوانان داشته باشد.»