ترنس یک بیماری نیست یک جنسیت است

شفا آنلاین>سلامت>یک روانشناس گفت: آموزش‌های روانشناسی و دارودرمانی به هیچ وجه روی افراد ترنس تاثیر ندارد و آنها هرگز جنسیت خود را نمی‌پذیرند و دوست ندارند.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر فاطمه منفرد پویا درباره افراد ترنس گفت: ترنس فردی است که امیالش با جنسیتی که در ظاهر دارد متفاوت است، مثلا فردی با ظاهر کاملا زنانه از درون حس می‌کند که مرد است و زن نیست و خود را نمی‌پذیرد او احساس می‌کند شباهتی با هیچ زنی ندارد و این مساله درباره مردی که با ظاهر مردانه امیال زنانه دارد نیز صدق می‌کند.

وی با بیان اینکه در لحظه لقاح پسر یا دختر بودن جنین مشخص می‌شود و در هفته ۷ و ۸ بارداری هویت جنسی وی شکل می‌گیرد، ادامه داد: یعنی ممکن است جنین پسر باشد اما  از نظر درونی دخترباشد، لذا برخی متخصصین معتقدند که احساس هویت جنسی قابل تغییر نیست.

به گفته این روانشناس آموزش‌های روانشناسی و دارودرمانی به هیچ وجه روی افراد ترنس تاثیر ندارد و آنها هرگز جنسیت خود را نمی‌پذیرند و دوست ندارند.

وی با بیان اینکه این افراد در زندگی زناشویی به طرف مقابل آسیب می‌زنند، توضیح داد: وقتی زن خود را مرد می‌داند زمان ازدواج فکر می‌کند با همجنس خود ازدواج می‌کند، مردی که احساس زنانه دارد وقتی با زنی ازدواج می‌کند اخساس می‌کند با همجنس خود ازدواج کرده است و احساس بدی دارد لذا این افراد به خود و طرف مقابل آسیب می‌زنند

منفرد پویا اضافه کرد: مراجع تقلید عمل تغییر جنسیت<Transgender> رو تایید می‌کنند اما به شرطی که پزشک قانونی موضوع را تایید کرده باشد به بیان دیگر فردی که می‌خواهد عمل تغییر جنسیت را انجام دهد باید دوره‌ای و زیر نظر روانکاور این کار را بکند به این علت که باید فرد ترنس توسط روانشناس آگاه شود که بعد ازعمل چه اتفاقی می‌افتد.

آماری از افراد ترنس در کشور نداریم

وی با تاکید براینکه عدم تطابق هویت جنسی با جنسیت فرد گاهی ناشی از مسائل فرهنگی و خانوادگی است وبه همین علت حضور روانشناس برای اجازه عمل تغییرجنسیت مهم است،‌ خاطرنشان کرد: مثلا پسری که می‌بیند دختران خانواده مورد آرامش و نوازش قرا می‌گیرند ممکن است از پسر بودن خود متنفر شود یا دختری که می‌بیند پسر در خانواده یا فرهنگ جامعه وی ارزش خاصی دارد احساس می‌کند که اگر پسر بود بهتر بود،  لذا باید روانکاو تشخیص دهد که آیا مشکل فرد درونی است یا به دلیل مسائل فرهنگی است.

این روانشناس اظهار کرد: آمار دقیقی از افراد ترنس در کشور نداریم، زیرا خانواده‌‌ها این موضوع را تا پیش از بزرگ شدن فرزندان کاملا انکار می‌کنند، مثلا می‌گویند فرزندما از اول عادت کرده با اسباب‌بازی دخترانه یا پسرانه بازی کند یا از بچگی به دخترم لباس پسرانه پوشاندم و به همین دلیل احساسات فرزندم چنین است.

وی با تاکید براینکه در حال حاضر جامعه به سمتی رفته که افراد ترنس برخلاف گذشته مشکل خود را  اعلام می‌‌کنند،عنوان کرد:  غالبا این افراد با رسیدن به سنین بزرگسالی و بعد از ۱۸ سالگی به روانشناس مراجعه کرده و اعلام می‌کنند که من به همجنسم علاقه ندارم مثلا اگر مرد است می‌گوید احساسات من زنانه است یا یک دختر کارهای پسرانه می‌کند. البته این نکته را هم باید در نظر داشت که درجامعه ما  وقتی دختر کارهای پسرانه می‌کند برای اطرافیان ناراحت کننده نیست اما حالت برعکس آن مورد پذیرش جامعه ما نیست.

این استاد دانشگاه بیان کرد:به عنوان فردی که اقدامات روانشناسی بالینی انجام می‌دهم متوجه شده‌ام که امروز این افراد برای حل مشکل خود نزد روانشناس می‌آیند در صورتیکه تا چند سال پیش مراجعه چندانی از سوی این افراد نداشتیم لذا اکنون مراجعه این افراد به روانشناسان نسبت به گذشته بیشتر شده است.

وی پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت مبنی برخروج اختلال هویت جنسی از لیست بیماری‌های روانی را اتفاقی مثبت خواند و افزود: ترنس بودن یک  بیماری نیست بلکه یک نوع جنسیت است یعنی جنسیت زن،‌مرد و ترنس را داریم که این افراد باید توسط متخصص کمک شوند و به سمتی بروند که راحت‌تر زندگی کنند.

این روانشناس تصریح کرد: ترنس بودن با همجنس‌گرا بودن متفاوت است زیرا همجنس‌گرایی یک اختلال است و نباید این دو را باهم اشتباه گرفت.