مصادره شغل کارشناسان رادیوتراپی

.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  مهم‌ترین دغدغه‌های کارشناسان رادیوتراپی که در کنگره مطرح شد، شامل چه مسائلی بود؟
       کارشناسان رادیوتراپی دو دغدغه دارند. دغدغه اصلی کارشناسانی که در حال حاضر کار می‌کنند به قانون حق اشعه‌ای باز می‌گردد که به تصویب رسیده اما هنوز به اجرا در نیامده است. گروه دوم هم دانشجو‌ها و فارغ‌التحصیلانی بوده که بیکار هستند. در حال حاضر تعداد دانشجوهایی که برای این رشته پذیرفته می‌شود متناسب با بازار کار نبوده و بسیار بیشتر است. با توجه به اینکه ما سال‌ها تحریم بوده‌ایم و دستگاه‌‌های رادیوتراپی بسیار کم وارد کشور شده، مراکز محدود بوده و تعداد پرسنلی که نیاز دارند نیز محدود هستند، دانشجو‌ها به نسبت بسیار زیاد هستند.

وزارت بهداشت به سادگی با برنامه‌ریزی می‌تواند بین بازار کار و تعداد دانشجوهای پذیرفته شده تناسب ایجاد کند. دغدغه دیگر کارشناسان رادیوتراپی این است که ما چهار سال در دانشگاه در این زمینه تحصیل می‌کنیم، یعنی چهار سال تخصصی برای رادیوتراپی و ارائه خدمتی خوب و مناسب به بیماران سرطانی. همانطور که می‌دانید در پروتکل درمانی بیش از 50درصد بیماران مبتلا به سرطان پرتودرمانی وجود دارد. این کارشناسان چهار سال درس تخصصی این رشته را می‌خوانند که خدمتی تخصصی را ارئه کنند. در حال حاضر علم رادیوتراپی بسیار پیشرفته و سطح دانستنی‌ها بسیار بالا است. به همین دلیل لازم است فردی که اینکار را انجام می‌دهد کارشناس رادیوتراپی باشد. متاسفانه در حال حاضر به دلیل نظارت ضعیفی که وجود دارد افرادی که خارج از این حوزه هستند، وارد این حوزه می‌شوند

از چه حوزه‌های وارد رادیوتراپی می‌شوند؟
       برخی دوستان رادیولوژِیست یا پرتوپزشکی. برخی از دوستان رادیولوژیست وارد این حوزه می‌شوند در حالی که در دانشگاه هیچ واحد رادیوتراپی را نخوانده‌اند. از سویی ردیف‌های استخدامی که تعریف شده است همگی به گذشته باز می‌گردد. در گذشته تعداد دستگاه‌ها محدود بود. شاید برخی از مراکز تغییر نکرده باشند اما مراکزی مانند بیمارستان امام خمینی(ره)، دستگاه اضافه کرده است. این نیازمند پرسنل جدید است.

 باید پرسنل جدید به صورت استخدامی گرفته شود اما هیچ پرسنل استخدامی جدیدی گرفته نشده است. متاسفانه طرح رادیوتراپی اجباری نبوده و اختیاری است. وقتی که اختیاری باشد افرادی غیر از این فیلد که طرح آنها اجباری بوده گرفته می‌شوند. به همین دلیل خواهشی که ما از وزارت بهداشت داریم این است که نگاه عمیق‌تر و رو به جلوتری نسبت به این رشته داشته باشد. چون افرادی که در طرف دیگر موضوع قرار گرفته‌اند بیماران سرطانی هستند که تعداد آنها نیز زیاد بوده و 50درصد آنها رادیوتراپی می‌شوند.

 وضعیت رادیوتراپی در ایران را از نظر تکنولوژی چگونه می‌بینید؟
       تکنولوژی‌های جدید هم جزو تحریم‌ها بودند اما با برداشته شدن تحریم‌‌ها و با نگاه مهربانانه‌تر دولت و بخش خصوصی در حال حاضر می‌توانند دستگاه‌های جدید را خریداری کنند. ما از نظر توانایی فردی و اطلاعات از کشورهای پیشرفته و غربی چیزی کم نداریم، بلکه مشکلات اصلی ما در حال حاضر دستگاه‌های جدید است. اگر دستگاه‌‌های جدید وارد شود ما می‌توانیم خدمات بهتری را به بیماران ارائه کنیم. افرادی که در حال حاضر مشغول به کار هستند هم با همین دستگاه‌های موجود تمامی تکنیک‌های درمانی را که دستگاه‌‌ها محدود نمی‌کنند، انجام می‌دهند.