آيا براي تربيت کودکان اصول يکساني وجود دارد که والدين با رعايت آن
اصول بتوانند به نحو مطلوبي عمل کنند؟ هر چند که شايد نتوان اصول کاملا
روشني را براي تربيت بيان کرد، ولي مي توان به چند اصل کلي اشاره کرد که
فرايند تربيت را آسانتر مي کند. در زير به برخي ار مهارتها و اصول مهم
اشاره مي شود:
1- خودتان الگوی حرف ها و نصیحت هایتان باشید
یادتان باشد «برای پیدا کردن اعتماد هرگز دیر نیست.» منابع پشتیبانی را قبل
از اینکه به آنها نیازمند شوید، پیدا کنید. «آمادگی قبلی در مواجهه با
مسائل یکی زا مهارت های شناخته نشده افراد مطمئن به نفس است.» به طور منظم
با والدین سایر نوجوان ها ملاقات داشته باشید. دانش یا هنر جدیدی بیاموزید.
رنجش های هیجانی خود را نادیده نگیرید. وقتی را برای ادامه فعالیتی که در
آن مهارت دارید، اختصاص دهید. به کلاس افزایش اعتماد به نفس بروید. سعی
کنید سطح آگاهی خود را در مورد رشد و حتی فرهنگ نوجوانان بالا ببرید. هر چه
بیشتر با والدین نوجوانان در تماس باشید، بهتر می توانید نوجوان خود را
ارزیابی کنید.
2- سه بار گوش دهید، یک بار صحبت کنید
«اگر فقط می توانستم یک پیشنهاد برای بهبود بخشیدن به رابطه و حل مسائل
خانوادگی ارائه دهم، آن پیشنهاد این بود که سعی کنیم شنونده خوب تری
باشیم... شنونده خوب بودن، یک هنر است اگر چه به هیچ وجه کار غامض و پیچیده
ای نیست.» (ریچارد کارلسون)
با دقت و توجه گوش کردن، روش موثر برای نشان دادن احترام شما نسبت به
نوجوان و تغذیه اصلی عزت نفس اوست. چند دقیقه اول صحبت، سعی کنید خود را
کنترل کنید و میان صحبت او ندوید، حتی با حرکت دست و صورت. سعی کنید خود را
با حرکات بدن او هماهنگ کنید. به راحتی سکوت کنید. برای اینکه نوجوانان را
به موضوع برگردانید به عبارات یا کلماتی اشاره کنید که آنها معمولا به کار
می برند. آنچه تصور می کنید آنها گفته اند، خلاصه کنید. از استعاره یا
مثالی استفاده کنید تا نشان دهید پیام آنها را کاملا درک کرده اید. از سوال
های کوتاه و مختصر استفاده کنید تا به موضوع صحبت خاتمه دهید.
3- اول اندیشه، وانگهی گفتار
اگر دچار هیجان و اضطراب هستید اوقاتی را با خود خلوت کنید و بدانید الان
زمان مناسب گفت و گو نیست. حرف خود را مختصر و ساده بیان کنید. یک فهرست
سیاه از عباراتی که نباید گفته شود تهیه کنید و از گفتن آنها بپرهیزید. از
ذکر برچسب هایی که به «سن» بر می گردد، خودداری کنید. مراقب پاسخ های تند و
تیز خود در مقابل اصطلاحات اغراق آمیز بچه هایتان باشید. حرف خود را قطع
کنید، پوزش بخواهید و حرف ای کلیشه ای را که زده اید، تصحیح کنید.
4- با هم و به تناوب قانون هایتان را مرور کنید
«انعطاف پذیر کردن تدریجی قوانین خانه، به نوجوان شما، هم آزادی و هم حداقل
های مجاز را می دهد. پس هدف، رها کردن قفس بازی بچه نیست، بلکه به تدریج
بزرگ کردن آن است». (استیو چاک)
ارزش های خود را روشن کنید. به طور غیرمستقیم عمل نکنید. قبلا بازبینی
کنید که هر دو شما می دانید جرم شکستن قانون یعنی چه؟ آن زمانی را که هر دو
روحیه خوب و آرایم دارید، برای بازبینی ها انتخاب کنید. گهگاه تمایل خود
را به شکستن مقررات نشان دهید.
5- در برخوردهایتان دنبال راه حل باشید
«تعارض اگرچه دردناک است ولی می تواند باعث یادگیری و رشد شود. گاهی از
شکست در برقراری ارتباط، راه پیشرفتی باز می شود.» (شیدامان وار)
قبل از شروع بحث در مورد موضعی که تصمیم دارید بگیرید، خوب فکر و تاکید
کنید منظور از گفت و گو، دستیابی به راه حل است. آرامش خود را حفظ کنید و
زمانی که شروع به بحث می کنید؛ طرز برخورد شما نباید تهدیدکننده باشد.
خواسته تان را روشن بیان کنید. سعی کنید نیازهای آنها را حدس بزنید. مطمئن
باشید اگر جایی خطا کید آنها به شما گوشزد خواهند کرد. با دقت به حرف های
آنها گوش دهید. آرمان خود را بازگو کنید. مجددا گوش کنید. موقعیت و احساسات
آنها را قبول و به آن اعتراف کنید. سعی کنید وجوه مشترکی را پیدا کنید. حد
وسطی را پیشنهاد کنید. وقتی توافقی صورت می گیرد: با جمله ستایش آمیزی به
موضوع خاتمه دهید، حتی اگر پس از بحث و گفت و گوی شکنجه آور و با سختی و
عدم تمایل به توافق رسیده باشد. زمانی که تعارض هنوز حل نشده، ادامه مکالمه
را با جملات مثبت به پایان ببرید. به آنها وقت فکر کردن دهید.
