پزشکانی که جای طبابت بسازوبفروش شده اند

به گزارش شفا آنلاین ، خیلی ها هنوز فکر می کنند که پزشکان غم پول ندارند و جزو قشر مرفه و اغنیا هستند. در حالی که اگر خیلی خوشبینانه نگاه کنیم، کمتر از 5 درصد جامعه پزشکی کشور که بیشتر جراحان فوق تخصصی هستند، پولشان از پارو بالا می رود و بقیه در لایه های مختلف جامعه قرار می گیرند. به طوریکه برخی از پزشکان نیز زیر خط فقر قرار می گیرند و عده ای هم برای امرار معاش و کسب درآمد، حرفه مقدس طبابت را بوسیده و سراغ شغلی رفته اند که بتوانند برای خود و خانواده شان پول بیاورند. موضوعی که اخیرا وزیر بهداشت نیز به آن اشاره داشت و عنوان کرد که در حدود 15 تا 20 هزار فارغ التحصیل رشته پزشکی، قید طبابت را زده و سراغ شغلهایی همچون دلالی رفته اند. فرار از طبابت و مهاجرت به خارج این موضوع را دکتر ایرج خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران تایید کرد و گفت: بارها گفته ام، تعداد زیادی از پزشکان عمومی و متخصص کشور در این سالها از گردونه طبابت خارج شده و سراغ شغلهای دیگری رفته اند. وی، علت اصلی خروج این تعداد از پزشکان از حرفه پزشکی را، مسائل مالی عنوان کرد و افزود: با تعرفه هایی که ما داریم، دخل و خرج زندگی این پزشکان با هم نمی خواند و ناچار سراغ شغل دوم می روند و یا اینکه به طور کلی طبابت را کنار می گذارند و شغل دیگری انتخاب می کنند که بتوانند با درآمدش زندگی کنند. خسرونیا در ارتباط با مشاغلی که پزشکان بعد از خروج از طبابت انتخاب می کنند، گفت: این افراد اصولا سراغ شغلهایی مثل بساز و بفروشی ساختمان، خرید و فروش موبایل و حتی خبرنگاری نیز می روند. رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اعلام اینکه 70 تا 80 پزشک در رسانه ملی مشغول کار هستند، افزود: این افراد به اجبار سراغ خبرنگاری، گزارشگری، نوازندگی، خوانندگی می روند. وی با طرح این موضوع که چنین حرفه ها و مشاغلی اساسا بد نیستند، تاکید کرد: اگر قرار بر این بود که سراغ این شغلها بروند، چرا 7 سال پزشکی خواندند و سرمایه مملکت را هدر دادند. خسرونیا، حداقل هزینه یک فارغ التحصیل پزشکی را یک میلیارد تومان اعلام کرد و افزود: مشکل تنها تغییر شغل پزشکان نیست، بلکه عده ای از آنها به خارج از کشور مهاجرت می کنند و به این ترتیب، سرمایه کشور در کشور دیگری به فایده تبدیل می شود. رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران، مقصد اغلب پزشکان ایرانی را کانادا و آمریکا عنوان کرد و گفت: پزشکان عمومی کشورمان در این کشورها تخصص می گیرند و همانجا مشغول کار و زندگی می شوند. وی با عنوان این مطلب که تغییر شغل پزشکی تنها شامل پزشکان عمومی و متخصص نیست، افزود: جراح عمومی را می شناسم که کشیک شب بیمارستان می ماند تا هزینه های زندگی اش را تامین کند. خسرونیا ادامه داد: شاید جراحی عمومی تا 30 سال پیش رشته ایده آلی بود و درآمد آنها هم خوب بود اما با تخصصی و فوق تخصصی شدن جراحی، وضعیت جراحان عمومی مثل پزشکان عمومی شده است. این در حالی است که به گفته وزیر بهداشت، برخی پزشکان عمومی که در سازمانهای دولتی مشغول خدمت هستند، حقوقشان زیر 900 هزار تومان است. نبود امنیت شغلی جراحان عمومی در همین حال دکتر بهزاد رحمانی عضو هیئت مدیره انجمن علمی جراحان عمومی ایران، در تشریح مشکلاتی که باعث خروج برخی جراحان عمومی از این حرفه می شود، گفت: دو مسئله و مشکل باعث می شود که برخی همکاران، قید حرفه خودشان را بزنند و سراغ شغل دیگری بروند. وی، نبودن امنیت شغلی و مسائل مالی را مطرح کرد و افزود: اولویت نسخت مربوط به نبود امنیت شغلی است. در حالی که تعرفه جراحی آپاندیسیت 250 هزار تومان است، در صورتی که اگر بیمار بعد از جراحی فوت کند، با شکایت خانواده متوفی از جراح، باید 120 میلیون تومان دیه بپردازد. رحمانی با اعلام اینکه چنین شکایتهایی از 3 مسیر جلو می رود، گفت: اگر فرض بگیریم که هیچ کدام از شکایتها از جراح به نتیجه ای نرسد و او تبرئه شود، اما همین تبرئه شدن در حدود یک سال و نیم زمان می برد. یعنی او باید مدادم به دادگاه برود و بیاید و چه بسا که آبروی این پزشک در همین رفت و آمدها زیرپا لگدمال می شود. این جراح عمومی با انتقاد از برخی وکلای جوان که از شرایط موجود سوءاستفاده می کنند و خانواده بیمار متوفی را در بهشت زهرا و بیمارستان مجاب می کنند از پزشک بیمارشان شکایت کنند، افزود: متاسفانه هستند وکلای جوانی که دنبال چنین طمعه هایی می روند و خانواده متوفی را مجاب می کنند از پزشک شکایت کند و پول دیه را تقسیم می کنند. رحمانی در ادامه به مسائل مالی اشاره کرد و گفت: یک جراح عمومی بعد از چند سال درس خواند و در 33 سالگی باید چند صد میلیون پول داشته باشد تا بتواند مطب بزند. در حالی که با تعرفه هایی که داریم، هیچ همخوانی بین درآمدها و هزینه ها وجود ندارد. عضو هیئت مدیره انجمن علمی جراحان عمومی ایران با انتقاد از ناچیز بودن سرانه درمان در کشور، اظهارداشت: سرانه درمان در ایران 13 هزار تومان است. همین سرانه در کانادا 15 هزار دلار، آمریکا 19 هزار دلار و در ترکیه 12 هزار دلار است. وقتی سرانه درمان در ترکیه را مقابل سرانه درمان در کشورمان قرار می دهیم، متوجه بلبشوی بازار سلامت می شویم. رحمانی در پاسخ به این سئوال که جراحان عمومی بعد از کنار گذاردن حرفه خود اصولا سراغ چه مشاغلی می روند، گفت: چون این افراد استعداد کار خاصی را ندارند، بیشتر در ساخت و ساز و بعد از آن، سراغ بورس می روند. سرمایه های مالی و انسانی کشور هرز می رود اگر بخواهیم بر اساس گفته های دکتر خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران که عنوان داشته هزینه هر فارغ التحصیل پزشکی یک میلیارد تومان است، محاسبه سر انگشتی داشته باشیم، بابت 20 هزار فارغ التحصیل پزشکی که وزیر بهداشت گفته است طبابت نمی کنند، رقمی بالغ بر 20 هزار میلیارد تومان از سرمایه کشور هدر رفته است. قطعا با این پول می توان، مشکلات حوزه سلامت را تا حدود زیادی مرتفع ساخت و شاهد ارتقای نظام بهداشتی و درمانی کشور بود مهر.