مهمترین تهدیدات شغل پرستاری/فرسایش روحی و جسمی پرستاران

وی ادامه داد: تهدیدات جامعه پرستاری فقط شامل برخوردهای لفظی و فیزیکی نیست که گاهی رسانه ای می شود. بلکه تهدیدات و مرگ های خاموش دیگری که به مراتب خطرناک تر هستند، جامعه پرستاری را تهدید می کند.

سیفی پور افزود: اگر نیروی انسانی هر سازمان را مهمترین سرمایه آن بدانیم طبیعتا اولین موضوع جذابیت های شغلی یک سازمان موضوع امنیت شغلی کارکنان آن است. وزارت بهداشت لازم است مخاطرات شغلی را برای جامعه پرستاری رفع کند تا محیط امن انجام خدمت بیماران مهیا گردد.

وی تاکید کرد: امنیت شغلی برای پرستار امروزه نه در جاده ها و خیابان ها با آمبولانس های فرسوده و نه در محیط کار بیمارستانی وجود ندارد،

عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور ادامه داد: تهدیدهای بسیار جدی و فراونی برای شغل پرستاری وجود دارد، بطوریکه پرستاران با توهین های کلامی مواجهه هستند و با توجه به ماهیت شغلی در مواجهه با مواد شیمیایی از جمله داروها، مواد اسیدی، قلیایی، مواد ضد عفونی کننده و مواد رادیواکتیو از جمله اشعه های رادیولوژی، آلودگی های صوتی و زخم ها و بیماری های عفونی و ویروس ها و میکروب ها با راه های انتقال گوناگون مواجهه هستند.

سیفی پور گفت: عوامل روانی محیط کار که خود ناشی از تماس مدام با آه و ناله طبیعی بیماران است به مرور زمان موجب فرسایش روحی پرستاران می شود و راه رفتن ها و ایستادن های طولانی مدت موجب آسیب های جسمی و استخوانی پرستاران خواهد شد.

وی همچنین افزود: مواجهه طولانی مدت با عوامل زيان آور در محیط کار، مي تواند باعث بروز عوارض مزمن در بعضي اندام ها و ارگان های بدن شود. از جمله اين عوارض مي توان به اختلالات تنفسي، عصبی، سيستم توليد مثل، پوست، سيستم خون ساز و اعصاب و روان اشاره كرد.

سیفی پور افزود: بسیاری از پرستاران دانسته یا ندانسته با آسیب های پوستی مواجهه هستند درماتيت های آلرژيک تماسی به علت استفاده مكرر از صابون، مواد شوينده و مواد ضد عفونی کننده، حساسيت به لاتكس دستكش های طبی که ناشی از شغل پرستاری هستند، عوارض جانبی مواجهه طولانی با مواد شيميايي و دارويي مانند داروهاي ضد سرطان، مواد استريل كننده و گازهاي بيهوشي ممكن است عوارض شديدي در پرستاران ايجاد كند.

وی ادامه داد: خستگي و كمر درد و بی خوابی، بيماري هایي مانند سل، هپاتيت، ايدز و بیماری های نوپدید به وفور در مواجهین خط مقدم بیمارستان ها دیده می شود.

عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور، تاکید کرد: زمانی که آرامش بیمار را در کنار استرس های شغلی پرستار، ناشی از مخاطرات شغلی و ناتوانی سازمان در ایجاد انگیزه کافی جهت کارکنان می گذاریم به واقعیت ایثارگری جامعه پرستاری پی خواهیم برد که چه مقدار توان و انرژی می گذارند تا جامعه سالم داشته باشیم.

سیفی پور در پایان گفت: سربازان خستگی ناپذیر خط مقدم سلامت امروزه به حمایت واقعی در عمل نیاز دارند، لازم است سیاست گذاران وزارت بهداشت علاوه بر توجه ویژه به عوامل پیشگیری و ایجاد عوامل انگیزش شغلی، آگاه باشند تا امنیت شغلی نیروی پرستاری و بالینی وجود نداشته باشد، سلامت جامعه به معنای واقعی محقق نخواهد شد.