ارتباط سندرم پیش از قاعدگی و بروز هیپرتانسیون در آینده

به گزارش شفا آنلاین،این نتیجه در مقایسه با زنانی به دست آمده که علایم کمتری داشته‌اند. این اولین مطالعه طولانی‌مدتی است که پیشنهاد می‌کند PMS ممکن است با خطر بیماری‌های مزمن سلامت در اواخر زندگی مرتبط باشد. نتایج مطالعه مذکور در نشریه America- Journa- of Epidemiology منتشر شده است.

       محققان تاکید می‌کنند، این افزایش خطر حتی پس از تعدیل و حذف اثر عوامل خطر شناخته شده، مانند شاخص توده بدنی، میزان سیگار کشیدن، فعالیت فیزیکی، استفاده از الکل، استفاده از هورمون‌های پس از قاعدگی، استفاده از داروهای پیشگیری کننده از بارداری و سابقه خانوادگی هیپرتانسیون، باز به قوت خود باقی ماند. نتایج برای بروز هیپرتانسیون قبل از سن 40 سالگی قوی‌تر بودند. در این گروه سنی، زنان مبتلا به PMS، در مقایسه با زنانی که PMS ندارند، 3 برابر بیشتر احتمال دارد که مبتلا به هیپرتانسیون شوند. PMS از نظر بالینی، 8 تا 15 درصد زنان را به‌طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌دهد. این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که PMS ممکن است با پیشرفت هیپرتانسیون در آینده مرتبط باشد و این مساله شاید هم قابل اصلاح باشد.

نویسندگان مقاله پیشنهاد می‌کنند، زنان مبتلا به PMS باید از نظر تغییرات جدی در فشار خونشان و خطر آینده پرفشاری خون پیگیری و بررسی شوند. این محققان، ارتباط این دو وضعیت را در 1257 زن که بین سال‌های 1991 و 2005، مبتلا به PMS بالینی قابل‌توجهی بودند، با 2463 زن بدون PMS یا با علایم کمتر این سندرم، که از نظر سنی همخوانی داشتند، بررسی کردند. در این مطالعه، افراد شرکت کننده تا سال 2011 برای تشخیص جدید هیپرتانسیون پیگیری شدند. آنالیزها نشان داد، افراد مبتلا به PMS با افزایش خطر 4/1 برابری برای ابتلا به هیپرتانسیون مواجه هستند، به طوریکه افزایش خطر قابل توجه و معنی‌دار از نظر آماری به 40 درصد می‌رسد.

       این گروه، در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیدند که خطر بیشتر هیپرتانسیون در زنانی که تیامین و ریبوفلاوین زیادی مصرف می‌کنند، دیده نمی‌شود. به عبارت دیگر، آنها پیشنهاد می‌کنند با افزایش مصرف ویتامین‌های B در زنانی که PMS دارند، هم شدت علایم PMS کاهش می‌یابد و هم خطر هیپرتانسیون.