امیدهای تازه برای پیشگیری از نابینایی

به گزارش شفاآنلاین  به نقل از یورونیوز، بیماری «دژنراسیون ماکولا» یا همان تخریب لکه زرد شایع‌ترین علت نابینایی در افراد مسن به ویژه در کشورهای صنعتی است و در حال حاضر بیش از 300 هزار نفر در اروپا که بیش از 50 سال دارند از این عارضه رنج می‌برند.این باعث می‌شود که عروق خونی به صورت غیرطبیعی در زیر ماکولا شروع به رشد شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم است و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است. عروق شکننده و پرمنفذ موجب انباشت خون و مایعات در سطح لکه زرد می‌شوند، آن‌ را زخم می‌کنند و به گیرنده‌های بینایی آسیب می‌رسانند. پیشرفت این عارضه سریع است و اگر به موقع درمان نشود می‌تواند باعث از بین رفتن دید مرکزی و حتی نابینایی کامل شود. پروژه‌ای اروپایی که 21 مرکز چشم پزشکی بین‌المللی در آن سهیم هستند و دانشمندان و جراحان چشم، هدایت آن‌ را به وسیله رباتها در دست دارند. «جاناتان گاتورن هاردی» نویسنده‌ای است که گرفتار مشکل بینایی شد. وی گفت:‌ از اینکه چشمم چنین حالتی پیدا کرده بود نگران بودم. بینایی برای همه یک چیز حیاتی است. نمی‌توان گفت نیاز کسی به این حس کمتر یا بیشتر از دیگری است ولی این مشکل برای کسی مثل من که زندگیش از راه خواندن و نوشتن تامین می‌شود اتفاق افتاد. بدین ترتیب هاردی تصمیم گرفت یکی از نمونه‌های آزمایشی این شیوه جدید درمانی تخریب لکه زرد شود و در آن مشارکت کند. پروژه‌ای اروپایی که 21 مرکز چشم پزشکی بین‌المللی در آن سهیم هستند و دانشمندان و جراحان چشم، هدایت آن را به وسیله رباتها در دست دارند. این ربات قادر است حتی ضایعات کوچک‌تر از 4 میلی‌متر را هم درمان کند که در مقایسه با شیوه‌های دیگر درمانی بمراتب بهتر است، برای اینکه به جای فرونشاندن و منفعل کردن موقتی سلولهای غیر طبیعی، آنها را کاملا تخریب می‌کند و بنابراین تاثیر آن نسبت به دارو درمانی تنها، بلند مدت تر و موثرتر است. نتایج اولیه آزمایش‌های صورت گرفته حاکی از آن است که میزان داروی مصرفی بیمارانی که همزمان از پرتونگاری هم در درمان خود استفاده می‌کنند به یک سوم کاهش پیدا کرده است با این حال تبعات ثانویه ناشی از تابانده شدن اشعه به بدن انسان در دراز مدت از جمله نکات منفی این شیوه درمانی محسوب می‌شود که به سادگی قابل چشم پوشی نیست.