در این تحقیق، دانشمندان دانشگاه کاتولیک لوون به رهبری فیلیپ لیسی، سلولهای HDDCs را به گونهای برنامهریزی کردند تا مانند سلولهای بتا عمل کرده و درون لوزالمعده در واکنش به گلوکز، انسولین ترشح کنند.
محققان از آرانای پیامرسان یک فاکتور رونویسی موسوم به MAFA استفاده کردند. MAFA پروتئینی است که به کنترل خاموش و روشن شدن ژنها در ژنوم میپردازد. این آرانای پیامرسان وارد پروتئین شده و به دیانای سلولی برای هماهنگ کردن تغییرات در عملکرد سلولی متصل میشود.
این رویکرد به محققان اجازه داد تا از هر گونه اصلاح ژنتیکی بالقوه در سلولهای هدف اجتناب کنند.
لیسی اظهار کرد: این سیستم برای برنامهریزی سلولی با فاکتورهای رونویسی به وسیله آرانای پیانرسان میتواند راه را برای آزمایشات در سایر حوزههای علمی با هدف تولید سلولهای دارای عملکرد جدید در زمینه بیماریهای مرتبط با فقدان عملکرد هموار کند.
محققان در حال حاضر یک موش مدل ایجاد کردهاند که به آنها اجازه داده تا سلولهای ساخته شده را درون موش های دیابتی پیوند زده و بیماری آنها پیگیری شود. آنها از ابزار عملیات خوب آزمایشگاهی (GLP) برای تولید تکههایی از سلول استفاده میکنند که میتواند در نهایت به مبتلایان به دیابت انسانی پیوند زده شود.
به گفته لیسی، هدف نهایی آن، ارزیابی شرایطی بوده که به ذخیره سلولهای برنامهریزی شده در روشهای بالینی سازگار کمک میکند.