تشخیص زود هنگام تومور های سرطانی با نانو حسگرهای قابل حمل

به گزارش شفا آنلاین : در صورت تکمیل آزمایش ها و دستیابی به تولید انبوه، این نانوحسگر منجر به تشخیص زودهنگام تومورهای سرطان سینه حتی در ابعاد بسیار کوچک خواهد شد.
تجهیزات رایج برای تصویربرداری، دارای مشکلاتی از جمله هزینه بالا و زمان بر بودن هستند و سبب ایجاد استرس در افراد می شوند.
هدف از انجام این طرح، آسان کردن کار تشخیص تومورهای سرطانی از جمله سرطان سینه بدون نیاز به تجهیزات کلینیکی پیشرفته است.
به گفته احمد سلمان اوغلی خیاوی یکی از محققان این طرح، در این مطالعه یک نانوحسگر قابل حمل برای تشخیص زود هنگام و آسان تومورهای سینه طراحی و شبیه سازی شده است. این نانوحسگر متشکل از نانو ذرات پلاسمونیکی است که با یک فاصله منظم از یکدیگر قرار گرفته اند.
خیاوی در توضیح مطالعات صورت گرفته عنوان کرد: «در این کار ابتدا مدلسازی آشکارسازی برای تشخیص زودهنگام و آسان تومور سرطانی با استفاده از پدیده پلاسمونیکی نانو ذرات طراحی شد در ادامه نیز با توجه به نتایج کسب شده یک نمونه آزمایشگاهی از این حسگر ساخته شده و در حال حاضر آزمون های مشخصه یابی بر روی آن در حال انجام است.»
طبق نتایج مدل سازی، این حسگر حساسیت بالایی به تغییرات میدان های الکترومغناطیسی دارد که از بافت های مختلف (عادی و تومور) پراکنده شده است، نقش نانوحسگر بین سطح بدن و آشکارساز، تقویت سیگنال و نمونه برداری از طریق اثر پلاسمونیک نانو ذرات است.
به گفته این محقق، گذردهی امواج از بافت طبیعی با گذردهی بافت تومور متفاوت است از این رو، برهمکنش این بافت ها با امواج الکترومغناطیسی حاصل از یک میدان الکتریکی یکسان، به نتایج متفاوتی منجر می شود.
وی در ادامه به نحوه عملکرد این نانوحسگر پرداخت و گفت: «بدیهی است که با توجه به ضریب جذب بافت، فوتون های عبور یافته از آن بسیار ناچیز خواهد بود و تنها بخش کوچکپی از فوتون به آشکارساز می رسد. در واقع حسگر طراحی شده بر اساس نانو ذرات، حساسیت بالایی برای جمع کردن فوتون های پراکنده شده، تقویت و تشخیص آن ها دارد. این ویژگی سبب می شود دقت تصویربرداری افزایش یافته و تشخیص تومورهای کوچک نیز راحت تر شود.»
این تحقیقات حاصل تلاش های مهندس احمد سلمان اوغلی خیاوی، مهندس فرشاد فرهادنیا، مهندس بهزاد ناصری و اعضای شرکت نانو کاوشگران آراز و پرفسور ارهان پیشکین از دانشگاه Hacettepe ترکیه است که نتایج آن در مجله RSC Advances (جلد 5، شماره 25، سال 2015، صفحات 19002 تا 19013) به چاپ رسیده است.
پژوهشگران شرکت نانو کاوشگران آراز عضو مرکز رشد دانشگاه تبریز موفق به اجرای این طرح شده اند.