شفا آنلاین>روانشناسی>شب ادراری سبب پریشانی در کودکان و جوانان و همچنین والدین و مراقبان آنها می شود. علل آن کاملاً مشخص نیست و این شرایط می تواند هم مؤلفه های روانشناختی داشته باشد و هم فیزیولوژیکی. در مطالعه ی منتشرشده در ژورنال Restorative Neurology and Neuroscience دانشمندان گزارش می دهند که تحریک مغناطیسی ریشه خاجی مکرر (rSMS) می تواند ...
به گزارش شفا آنلاین،شب
ادراری سبب پریشانی در کودکان و جوانان و همچنین والدین و مراقبان آنها می
شود. علل آن کاملاً مشخص نیست و این شرایط می تواند هم مؤلفه های
روانشناختی داشته باشد و هم فیزیولوژیکی. در مطالعه ی منتشرشده در ژورنال
Restorative Neurology and Neuroscience دانشمندان گزارش می دهند که تحریک
مغناطیسی ریشه خاجی مکرر (rSMS) می تواند تعداد دفعات شب ادراری را کاهش
داده و کیفیت زندگی را برای مبتلایان بهبود می بخشد.
در مطالعه ای
که پژوهشگران در بیمارستان اسیوت مصر انجام دادند 41 بیمار مبتلا به شب
ادراری با تحریک مغناطیسی حقیقی یا با استفاده از همان تجهیزات و روندها،
تحریک مغناطیسی ساختگی دریافت کردند. هویت بیماران حقیقی در برابر بیماران
ساختگی هم برای پژوهشگران و هم برای بیماران ناشناخته است. هر شرکت کننده
در 10 جلسه شرکت کرد که در هفته 5 جلسه برگزار می شد. یک محرک مغناطیسی روی
مهره خاجی در قسمت پایین پشت قرار گرفته و تکانه 15 هرتزی به صورت 10
ثانیه روشن، 30 ثانیه خاموش اعمال می شود. برای روند ساختگی، این محرک به
صورت داخلی قرار گرفته و تحریک مغناطیسی اندکی می تواند به بافت های پایینی
برسد. تمام بیماران داروی ضدافسردگی سه چرخه ای ایمی پرامین را (25 میلی
گرم در روز/شب) به مدت حداقل سه ماه مصرف کرده و نتایج رضایت بخشی به دست
نیاورده بودند و در طول مدت مطالعه نیز به استفاده از داروهای تجویزی خود
ادامه می دادند.
امان خدر، پزشک و استاد گروه نورولوژی در
بیمارستان دانشگاه اسیوت، اظهار داشت: "محتمل به نظر می رسد که rSMS بخشی
از اثر خود در بیماران حاضر را با تأثیر مستقیم روی کنترل مثانه ایجاد می
کند. در مطالعه حاضر، rSMS می تواند برانگیختگی را افزایش داده یا مهار
بازجذب نورونی نورآدرنالین و سروتونین را ارتقا دهد. ما قبلاً گزارش داده
ایم که بیماران مبتلا به شب ادراری به لحاظ پاتولوژیکی تحریک پذیری
را افزایش داده و پردازش مهارکننده را در قشر حرکتی کاهش داده است و امکان
دارد که rSMS بتواند بر این اندازه ها نیز اثر بگذارد."
تعداد
دفعات متوسط شب ادراری در هفته بعد از پایان جلسات درمان، برای گروه حقیقی
از 5.7 به 0.3 و بعد از تحریک ساختکی از 6.5 به 1.8 می رسد. اگرچه روند
ساختگی به بهبود منجر شد (اثر دارونما)، بهبود در گروه حقیقی یک ماه بعد
ادامه داشت (1 در هفته)، در حالیکه گروه ساختگی به رفتار پایه بازگشتند
(5.2 در هفته).
اگرچه از بیماران خواسته شد تا یک مقیاس بصری
آنالوگ (VAS) و یک بررسی سلامت عمومی (SF-36v2) را کامل کنند. VAS تأثیر
شب ادراری روی زندگی بیمار را ارزیابی می کند اما بررسی سلامت، سلامت جسمی و
بهزیستی روانی را در هشت حوزه سلامت مختلف می سنجد.
این
درمان به بهبود قابل توجه سطوح سلامت روحی از جمله کارکرد اجتماعی، شادابی،
سلامت روانی در گروه حقیقی در مقایسه با گروه مجازی منجر شد. اگرچه آزمایش
های بیشتری برای تعیین پروتکل های تحریک بهینه لازم ایت اما مزایای بالقوه
برای بیماران جوان و مراقبان آنها روشن است.