به گزارش شفا آنلاین،از سوي ديگر، گزارش‌هايي از رسوب مواد کريستالي در اتوپسي ريه و کليه نوزاداني که سفترياکسون و محلول‌هاي حاوي کلسيم دريافت کرده‌اند، ديده شده است.
در
بعضي از اين موارد، هم سفترياکسون و هم محلول‌هاي حاوي کلسيم از يک مسير
وريدي تزريق شده و اين عمل با سرعت زيادي هم صورت گرفته بود. به هر حال،
توصيه مي‌شود سفترياکسون و محلول‌هاي حاوي کلسيم نبايد با هم مخلوط شده يا
همزمان تجويز شوند، حتي از راه‌هاي وريدي مختلف و از محل‌هاي جداگانه.
علاوه براين، گذاشتن فاصله زماني بيشتراز 48 ساعت بين تزريق آنها الزامي
است. مقامات بهداشتي، همچنين رعايت نکات زير را توصيه مي‌کنند:
1)
رقيق‌کننده‌هاي حاوي کلسيم، مانند محلول رينگر يا هارتمن، نبايد براي
ترکيب ويال‌هاي سفترياکسون يا رقيق کردن بيشتر آنها براي تزريق وريدي مورد
استفاده قرار گيرند، زيرا باعث تشکيل رسوب مي‌شوند. 2) تشکيل رسوب
سفترياکسون ـ کلسيم مي‌تواند همچنين زماني تشکيل شود که سفترياکسون با
محلول‌هاي حاوي کلسيم مخلوط شده و از يک راه وريدي، با هم تزريق شوند.
سفترياکسون نبايد به‌طور همزمان با محلول‌هاي حاوي کلسيم، تجويز شود.
3) در بيماراني به غير از نوزادان، سفترياکسون و محلول‌هاي حاوي کلسيم مي‌تواند به‌صورت پي در پي از يکديگر تزريق شود، به شرط آنکه مسيرهاي تزريق بين تزريق‌ها با يک مايع سازگار کاملا پاکسازي شده باشد. مطالعات انساني روي بزرگسالان و پلاسماي گرفته شده از خون بند ناف نوزادان نشان داده که نوزادان در معرض خطر بيشتر رسوب سفترياکسون ـ کلسيم قرار دارند.
