به گزارش شفا آنلاین، پدر و مادر دختر کوچک‌شان را در منزل، خودخواه، لوس، بهانه‌گیر و غیرقابل تحمل می‌دانند كه همه افراد خانواده از دست او به ستوه آمده است. پدر و مادر او در عجب هستند كه چرا رفتار او در محیط مهد با خانه آنقدر متفاوت است.
آیا فرزندشان واقعا دختری لوس و خودخواه است؟ نكند طرز رفتار آنها با
فرزندشان اشتباه بوده است؟ نكند تقصیر آنهاست كه دخترک چنین رفتاری دارد؟
به چه بچه‌ای لوس می‌گویند؟
بچه لوس، به بچه‌ای اطلاق می‌شود که بخواهد همه خواسته‌هایش(چه معقول و
چه غیر معقول) توسط بزرگ‌ترها به سرعت برآورده می‌شوند. او تحمل ناكامی را
ندارد. این خواسته‌ها ممكن است در كودكان كوچك‌تر قابل انجام باشند اما
كودكان بزرگ‌تر، خواسته‌های بیشتری دارند و اگر خواسته‌‌های‌شان برآورده
نشود، بدرفتاری بیشتری نشان می‌دهند.
جلوگیری از به بار آمدن بچه از خودراضی
اگر می‌خواهید از لوس شدن فرزندتان جلوگیری کنید، باید بدانید بهترین راه،
داشتن قوانین و مقررات در خانواده است. به عنوان نمونه اگر بچه‌ها با
خانواده بیرون می‌روند، بدانند كه در مغازه فقط اجازه خرید یك وسیله را
دارند یا از قبل بدانند كه آن روز هیچ چیز برای آنها خریده نمی‌شود. باید
سعی كنیم تغییری در رفتارمان ندهیم و با ثبات باشیم. در این صورت بدرفتاری و
لوسی كودكان، به‌تدریج از بین می‌رود.
اثر تشویق و تنبیه در تربیت و رفتار کودک
پدران و مادران بدانند در تربیت و رفتار کودک، تشویق و تنبیه اثرگذار است.
تشویق كمك‌كننده است و باعث رفتار خوب كودك می‌شود. اما باید به كودك خود
بفهمانیم كه چه رفتاری مد نظر ماست. مثلا بگوییم اگر در برخورد با دیگران
سلام كند، جایزه‌ای می‌گیرد. اما این تشویق‌ها و جایزه‌ها هم نباید دایم
تكرار شود چون كودك شرطی می‌شود و هر كاری را فقط به خاطره جایزه انجام
می‌دهد. اما تنبیه، به خصوص تنبیه بدنی، اصلا كار درستی نیست و اثر منفی
بر كودك می‌گذارد. كودكی كه رفتار نامناسب دارد، قلدر است و روی حرف خودش
ایستاده، ممكن است بیش‌فعال باشد و تنبیه كردن او هم اثر عكس خواهد داشت.
بعضی از این كودكان، اختلال‌های مقابله‌ای دارند. آنها همكاری ضعیفی دارند و
دایم جواب «نه» می‌دهند. این بچه‌ها تحمل موضع بالاتر از خود را(چه پدر،
چه مادر و چه معلم) ندارند. چنین كودكانی را باید جداگانه درمان كرد.
دلیل لوس شدن بچه
دلیل اینکه فرزند لوس بار می‌آید، کارهای پدر و مادر است. این دسته از
پدران و مادران به كودكان خود، باج می‌دهند تا كاری نكنند كه آبروی آنها
برود اما بعدا آنها را تنبیه می‌كنند. چنین كاری خیلی بد است. كودك باید در
همان لحظه متوجه كار بد خود بشود. برای اینكه چنین مشكلی پیش نیاید، باید
از قبل روی كودك كار كرد و تصمیم قاطع بگیریم تا رفتارهایش را اصلاح كنیم.
اگر با كودك خردسال خود به میهمانی می‌رویم، باید بدانیم كه وی تحمل یك میهمانی طولانی را ندارد؛ پس باید زمان میهمانی كوتاه باشد و همراه خودمان وسایلی ببریم كه وی را سرگرم كند. بدانیم كه رها كردن كودك در میهمانی اشتباه است. همچنین باید از قبل برای كودك خود روشن كنیم كه از او چه می‌خواهیم. به عنوان نمونه چند رفتار ساده مثبت را به او یادآوری كنیم:«با صدای آرام حرف بزن! میوه را وقتی تعارف كردند بردار!» سپس از او می‌پرسیم كه آیا متوجه صحبت‌های ما شده یا نه؟ باید مطمئن شویم كه كاملا حرف ما را درك كرده است. نكته مهم دیگر آن است كه رفتارهای منفی را به او نگوییم.
