غوغايي در اتاق‌ها برپاست ،انرژي مضاعفي در وجود ساكنان اين مكان پيدا شده و همه مشغول سلام و احوالپرسي با يكديگر هستند.زن ، دستان چروكيده‌ي پيرزن را مي‌بوسد، سپس صورتش را به آرامي مي‌شويد، موهايش را به شكلي كه او مي‌خواهد، شانه مي‌كند
با لبخند به او مي‌گويد لباس‌هاي جديدي كه برايت آورده‌ام را دوست داري و پيرزن كه قادر به حرف زدن نيست با تكان دادن سر به او مي‌فهماند كه لباس‌هاي نويش را دوست دارد.
لباس‌هايي نو را همراه لبخندي سرشار از مهر، محبت و دوستي بر تنش مي‌كند.
اشتباه نشود ، اين زن فرزند پيرزن نيست ، اصلا همديگر را نمي‌شناسد ، قرابتي با هم ندارند، بلكه هردو انسان هستند، با اختلاف سن.
زن غريبه مانند مادرش با او رفتار مي‌كند ، مهربان و از خود گذشته، گويي سال هاست كه پيرزن را مي‌شناسد.
هنگامي كه ظرافت كارهايش را نگاه مي‌كني، اين احساس در وجودت آشكار مي‌شود، كه اين زن فرشته است كه با غريبه اين چنين رفتار مي‌كند ، اگر مادر حقيقي او بود ، چطور رفتار مي‌كرد.
زن نا آشنا پيشاني پيرزن را به آرامي نوازش مي‌كند و او را براي خوردن صبحانه آماده مي‌كند، اين بانوي كهنسال و از كارافتاده، قادر به برداشتن كوچكترين وسيله نيست و اين بانوي نيكوكار لقمه را با دست‌هايي مهربان در دهانش مي‌گذارد و با چهره‌اي مملو از شادي و نشاط، شور زندگي را به او هديه مي‌دهد.
سالمند ۷۵ساله كه به دليل وضعيت جسماني‌اش نياز مبرمي به مراقبت و نگهداري دارد، با وجود اينكه به سختي سخن مي‌گويد، با تكان دادن دستش از اين بانوي نيكوكار تشكر مي‌كند.
"مريم‌بانو"، كه مدت سه سال است هر روز به آسايشگاه سالمندان خيريه كهريزك براي كمك به سالمندان مي‌آيد،در جواب پيرزن زير لب زمزمه مي‌كند:
نيازي به تشكر نيست، من فقط وظيفه‌ام را انجام دادم.
كمي‌آن طرف‌تر، بانوي نيكوكار ديگري در حال پايين آوردن پيرزني از تخت است كه به تنهايي قادر به گذاشتن پاهايش روي زمين نيست، او را در آغوش خود گرفته تا مبادا در اين هنگام لطمه و يا آسيبي به او وارد شود.
با وجود اينكه اين كار برايش مشكل است اما موجي از عشق را در چشمانش احساس مي‌كني و بدون هيچ گله و شكايتي اين پيرزن را از تخت پايين آورده و بر روي صندلي مي‌نشاند.
اشك در چشمان "بي‌بي" كه هفت سال است، آسايشگاه سالمندان كهريزك را به عنوان خانه ابدي خود انتخاب كرده، از اينكه نمي‌تواند خود اين كار را انجام دهد حلقه مي‌زند.
"خانم رازياني"، يكي ديگر از بانوان نيكوكار اين آسايشگاه مي‌گويد:
رسيدن به سن كهنسالي، دوره‌اي از زندگي است كه هر انساني آن را روزي تجربه خواهد كرد و در نتيجه نبايد فكر كنيم كه اين مساله تنها براي مادران و پدران پير اين مركز،اتفاق افتاده است.
او ادامه مي‌دهد: تمامي افراد بايد بدانند كه آسايشگاه سالمندان، آخرين سراي زندگي نيست و ما با تمام وجود در تلاش هستيم تا اميد به زندگي را در اين افراد بالا بيريم.
وي گفت: اينجا از اول صبح، زندگي را مي‌بيني و سالمندي كه فكر مي‌كرد بيشتر از سه روز دوام نمي‌آورد،ااسال است كه طعم شيرين زندگي را در اينجا چشيده است.
"شيرين محمدي"، بانوي نيكوكار ديگري از اين بانوان نيكوكاراست ، با عشق سالمندان را حمام مي‌كنند و هيچ وقت ،اظهار نارضايتي نمي‌كند.
وي مي‌گويد: بعضي از معلولان توان نشستن بر روي تخت را ندارند و در نتيجه براي حمام كردن بايد بر روي تختي كه به تخت روان معروف است، حمام شوند.
دختري بر روي ولچر نشسته، از ناحيه دست دچار معلوليت شده و پاهايش نيز تكان نمي‌خورند، گفت: آسايشگاه سالمندان، جولانگاه عشق است و عشق را مي‌تواني در دستان بي‌منت افراد خير و بانوان نيكوكاري كه با محبت و مهرباني قاشق غذا را در دهان ما مي‌گذارند به وضوح مشاهده كني.
وي كه ۳۲سال دارد و با معلوليت بالا موفق به دريافت مدرك ليسانس شده است، گفت: درس خواندنم را هم مرهون تلاش‌هاي بي‌وقفه بانواني هستم كه براي تدريس تمامي دروس، هيچ مبلغي را درخواست نكردند وعاشقانه آنچه مي‌دانستند را به من ياد دادند.
اين گوشه بسيارناچيز فعاليت بانوان نيكو كاري است كه به طور مستمر از جاهاي مختلف تهران و از قشرهاي گوناگون جامعه به اين اسايشگاه سرمي- زنند و بدون دريافت وجهي، فقط براي رضاي خدا و كمك به همنوع به اين آسايشگاه مي‌آيند، آنها واقعا عاشقند، عاشق زندگي ، كمك به همنوع و شيفته خدمت، بدون هيچ چشمداشتي،
آنها به كسي كه خدمت مي‌كنند، لباس او را مي‌شويند ، غذا در دهانش مي گذراندو موهايشان را نوازش مي‌كنند ، اصلا نمي‌شناسند، و خيلي از بانوان نيكو كار دوست ندارند حتي اسمي آز آنها برده بشود.
رييس هيات امنا و گروه بانوان نيكوكار آسايشگاه سالمندان خيريه كهريزك درباره اين افراد گفت: گروه بانوان نيكوكار،درابتداي تاسيس اين آسايشگاه با دو نفر بانو، كار خود را آغاز كرد.
"اشرف بهادرزاده" افزود: هنگامي كه دكتر"حكيم‌زاده"،موسس اين آسايشگاه، در ابتداي كار، ۱۲سالمند را پذيرفت همه با هم، درخواست آب داشتند.
وي كه با ۸۰سال سن دارد،و هنوز فعال است ادامه داد: در مراحل نخست پذيرش بيماران، بخش‌ها از نظر رعايت موارد بهداشتي در وضعيت مطلوبي به سر نمي‌بردند و گروه بانوان نيكوكار، عزم خود را براي ساماندهي و بهبود وضع موجود جزم كردند.
وي ناخن گرفتن، حمام كردن، لباس پوشاندن، غذا دادن و ... را از شاخص‌ترين كارهاي بانوان نيكوكار در ارايه خدمات به سالمندان و معولان جسمي، حركتي اين آسايشگاه ذكر كرد.
بهادر زاده گفت: در حال حاضر، بيش از سه هزار نفر بانوي داوطلب در داخل و خارج از كشور در اين آسايشگاه و موسس خيريه مادر و كودك فعاليت مي‌كنند.
او ادامه داد: در موسسه خيريه مادر و كودك، ۶۰۰كودك يتيم و بازمانده از زلزله بم را به روش پدرياري و مادرياري بر عهده گرفتند.
وي گفت: گروه بانوان نيكوكار در تلاش هستند تا با ايجاد محيطي گرم و پرمهر، نه تنها خلاء دوري از خانواده را براي مددجويان در آسايشگاه پر كنند، بلكه با ارتقاء توان جسمي و روحي آنان گام‌هاي موثري را در راستاي تحقق بخشيدن به اهداف انسان دوستانه بردارند.
او ادامه داد: اين گروه در سال ،۷۷به عنوان يك سازمان غيردولتي ( ،(NGOموفق به كسب مقام مشورتي خاص شوراي اقتصادي، اجتماعي، سازمان ملل متحد ( (UCOSOCگرديده است.
وي گفت: فعاليت‌هاي گروه بانوان آسايشگاه كهريزك در بخش‌هاي اداري، خدماتي، فرهنگي، هنري، آموزشي و عمراني صورت مي‌گيرد.
بهادرزاده با بيان اينكه ۵۰كارگاه هنرهاي دستي در اين آسايشگاه داير شده است، ادامه داد: بانوان نيكو كار آموزش‌هايي را در كلاس‌هاي سوادآموزي، گل‌سازي، سراميك‌سازي، باغباني، كشاورزي،كارگاه‌هاي خياطي و ... به مددجويان تدريس مي‌كنند.
وي ادامه داد: اين بانوان نيكوكار نه تنها حقوقي از اين مركز دريافت نمي‌كنند بلكه غذاي خود را نيز به همراه دارند و فقط ازآب آسايشگاه براي درست كردن چاي استفاده مي‌كنند.
وي با بيان اين مطلب كه آنان هميشه مبلغي را به عنوان نذر به صندوق آسايشگاه واريز مي‌كنند، گفت: اگر بانوان نيكوكار نباشند، آسايشگاه بايد دو برابر پرسنل خود،نيرو جذب و حقوق بدهد و اين در حالي است كه در شرايط فعلي، ما قادر به پرداخت حقوق معمولي كارمندان هم نيستيم.
بهادرزاده با اشاره به اينكه مردم اين مركز را به عنوان يك زيارتگاه و مكان معنوي پذيرفتند، گفت: ما نيز در تلاش هستيم تا سالمندان احساس كنند كه در خانه خود و داراي كانون گرم خانوادگي هستند.
رييس آسايشگاه سالمندان خيريه كهريزك گفت: اين آسايشگاه، يكي از نهادهاي درماني بزرگ در ايران است كه در جنوب پايتخت و در نزديكي روستاي كهريزك بنا شده است.
"محمدرضا صوفي‌نژاد" بابيان اين مطلب كه در حال حاضر، يك هزار و ۷۵۰ مددجو در اين آسايشگاه پذيرش شدند، گفت: گروه بانوان نيكوكار، به طور مرتب و با حضور مستمر در آسايشگاه، در انجام امور پرستاري، فرهنگي، آموزشي، عاطفي در كنار كاركنان، موظف خدمت مي‌كنند.
آري، عشق خدمت به همنوع ،همين جاست، در همين نزديكي ، اطراف ما، تو كجايي؟
روحش شاد ویادش گرامی باد
نظرشما
آخرین اخبار