يونانيان باستان اعتقاد داشتند ورزشکاران بايد پيش از ورزش از برقراري آميزش پرهيز کنند، اما المپيکيهاي مدرن و دانشمندان درباره تأثيرات آميزش حين مسابقهها و اينکه آيا پرهيز از برقراري اين رابطه کارکرد ورزشي را تقويت ميکند، اختلافنظر دارند.
سالهاست که ورزشکاران در شب مسابقههاي مهم يا
حتي چند هفته پيش از آن، از آميزش پرهيزکردهاند، اما اکنون بسياري از
مربيان و پزشکان متخصص پزشکي ورزشي، درباره اين باور قديمي ابراز ترديد
ميکنند.
گفته ميشود، محمدعلي کلي، بوکسور معروف، پيش از مسابقههاي مهم تا6 هفته از آميزش پرهيز ميکرد و در طول جام جهاني فوتبال1998، مربي تيم انگليس، گلن هدل، آميزش را در طول اين رويداد يکماهه براي بازيکنان ممنوع کرد.
مارتي ليکروي، دونده آمريکايي و
قهرمان دوي 5 هزار متر، 4دهه پيش گفته است: «آميزش شما را شاد ميکند و آدم
شاد نميرود 5 کيلومتر بدود.»
کارشناسان ميگويند باور قديمي «آميزش پيش
از مسابقات ورزشي ممنوع!» هنوز کاملا بررسي علمي نشده است، اما تابهحال
اغلب پژوهشهايي که بر اساس تأثيرات فيزيولوژيک انجامشدهاند، نشان
دادهاند که اين رابطه استقامت، قدرت يا بنيه جسمي را کاهش نميدهد.
يان
شراير، استاد بخش پزشکي خانواده در دانشگاه مک گيل کانادا دراينباره
ميگويد: «هنگاميکه افراد را در آزمايشگاه بررسي ميکنيم، «آزمونهاي
کارکرد جسمي» روي آنها انجام ميدهيم؛ اما بهاحتمال بسيار زياد در
مسابقهها، روانشناسي نقش بسيار مهمتري ايفا ميکند.
افرادي که مدعياند
آميزش باعث کاهش ميزان کارکرد ورزشيشان شده، ميگويند علت اين است که
تمرکز، ستيزهجويي و فشار روانيشان براي بردن مسابقه کاهشيافته است.»
يک
بازبيني بررسيهاي علمي دراينباره که در نشريه باليني پزشکي ورزشي منتشر
شد، نشان داد آميزش در شب پيش از مسابقه هيچ تأثيري بر آزمونهاي
فيزيولوژيک ورزشکار ندارد. در يک بررسي14ورزشکار سابق متاهل مورد يک آزمون
قدرتي فشاري در روز پس از انجام مقاربت قرار گرفتند، همين آزمون ورزش پس از
حداقل6 روز پرهيز از برقراري آميزش انجام شد.
نتايج
نشان داد نه ميزان قدرت و نه استقامت عضلات خم کننده دست تحت تأثير آميزش
در شب پيش از آن قرار نگرفته است. پژوهشگران در دانشگاه ايالتي کلرادو در
يک پيگيري بر اين بررسي، 10مرد متاهل با تناسب بدني را که بين 18تا 45ساله
بودند، آزمايش کردند. در آزمايشهاي آنها قدرت فشاري، تعادل، حرکت جانبي،
زمان واکنش، قدرت هوازي و حداکثر حجم اکسيژن (معياري از کارايي مصرف اکسيژن
در بدن) تحت تأثير آميزش قرار نگرفت.
يک
بررسي سوم که در سال1995انجام شد، نشان داد آميزش12ساعت پيش از انجام يک
آزمون تناسب بدني اثر قابلتوجهي بر قدرت حداکثر هوازي، ميزان اکسيژن خون
يا فشارخون ندارد.
بر اساس نتايج اين
بررسيها ممکن است، نتيجه گرفت که فعاليت جنسي در شب پيش از مسابقه بر
کارکرد وززشکاران تاثيري ندارد؛ اما هر يک از بررسيهايي که در بالا ذکر
شدند، بر اثرات فيزيولوژيک انجام آميزش متمرکز بودند تا مشخص کنند، آيا اين
نظر که انجام فعاليت جنسي در پيش از مسابقه به خستگي ورزشکار ميانجامد،
درست است يا نه. با توجه به اينکه آميزش جنسي طبيعي ميان افراد متاهل
فقط 25 تا 50 کالري ميسوزاند (انرژي لازم براي بالا رفتن از دو طبقه از
پلهها)، بعيد به نظر ميرسد که آميزش جنسي قبلي بر آزمونهاي کارکرد
فيزيولوژيک در آزمايشگاه تاثيري بگذارد.
اين
نظريه هم که محروميت آميزش باعث افزايش ستيزهجويي افراد ميشود و انزال
باعث کاهش تستوسترون، هورمون مؤثر بر کارکرد ورزشي، هنوز بهطور علمي ثابت
نشده است. دکتر شراير ميگويد: «حتي اگر اين نظريه درست باشد، اغلب
کارشناسان در حال حاضر به فرضيه U وارونه در روانشناسي ورزشي معتقدند که
ميگويد، حد مطلوبي براي ستيزهجويي يا تمرکز وجود دارد؛ مقدار خيلي کمتر
آن و نيز مقادير بسيار بيشتر آن کارکرد ورزشي را تضعيف ميکند.»
اگر
ورزشکاران در شب پيش از مسابقه، بيشازحد مضطرب يا بيقرار باشند، ممکن
است، آميزش اثري آرامشبخش داشته باشد؛ اما اگر ورزشکار از پيش وضعيت
آرميدهاي دارد ممکن است، اصلا به آميزش در يک رقابت مهم علاقهاي نداشته
باشد و ترجيح دهد بهراحتي در اين شب بخوابد.
مارتين
ميلتون، کارشناس رواندرماني و روانشناسي مشاوره در دانشگاه سوري
دراينباره ميگويد اثر آميزش بستگي بسيار زيادي به اين دارد که چه کسي، به
چه تعدادي، به چه مدت و به چه شيوهاي آن را انجام دهد. او ميگويد: «اگر
آميزش بيشازحد مانع خوابيدن يا استراحت ورزشکار شود و ذهنش را از مسابقه
منحرف کند، آشکار است که کارکرد ورزشکار افت ميکند.»
منبع: Reuters