زنان و مردانی که در رابطه جنسي مشکل دارند

 بسياري از زنان براي برقراري رابطه جنسي مشکل ارگانيک و فيزيکي خاصي ندارند. عدم موفقيت در ايجاد رابطه جنسي بيشتر دلايل رواني دارد که موجب اسپاسم عضلات کف لگن مي‌شود. به همين دليل عمل مقاربت در بسياري از موارد دردناک مي‌شود.

در چنين شرايطي افراد به کوچکترين تماسي واکنش نشان داده و حالت دفاعي مي‌گيرند. اين واکنش دفاعي موجب اسپاسم مي‌شود که رابطه جنسي را بسيار سخت و دردناک مي‌کند. حالت دفاعي گرفتن بيشتر ريشه رواني دارد که موجب مي‌شود تا فرد فرصتي را براي رابطه جنسي فراهم نکند. اين افراد امکان دارد که در اولين رابطه جنسي خاطره ناخوشايندي داشته باشند يا اينکه افسانه‌ها آنها را نگران کرده باشد. وجود اين ريشه‌هاي رواني موجب مي‌شود که عملکرد بدني اين افراد هنگام ايجاد رابطه جنسي دچار اخلال شود.

شايد عده‌اي تصور کنند که اين افراد چندان اجتماعي نيستند، اما واقعيت اين است که برخي از اين افراد بسيار اجتماعي هستند با وجود اين، در امر رابطه جنسي موفق نمي‌شوند. در شرايطي که فرد از نظرجسمي شرايط خوبي دارد و علت زنانگي مانع ايجاد رابطه نمي‌شود.

بايد راهکارهاي ديگر را دنبال کرد. يکي از اين روش‌ها اين است که فرد تحت آموزش‌هاي جنسي قرار بگيرد. اگر اين روش بي‌نتيجه ماند، در غير اينصورت بايد با روانشناساني که در زمينه امور جنسي کار کردند، مشورت شود. روان درماني در بسياري از موارد مشکلات اين دوستان را حل مي‌کند. به هرحال ريشه‌هاي رواني موجب مي‌شود تا فرد از نظر جسمي شرايط مساعدي براي ايجاد رابطه نداشته باشد.

در صورت اجرايي کردن اين روش‌ها مي‌توان از داروهاي ضد اسپاسم کمک گرفت. اين داروها عضلات را براي مدت زماني کوتاه فلج مي‌کند و در نهايت موجب مي‌شود تا فرد نتواند رفلکس داشته باشد.

اگر اين مراحل طي شود، مي‌توان به جرات گفت که ديگر مشکلي وجود ندارد و کار بيمار به جراحي نمي‌کشد. با تزريق اين دارو مي‌توان بدن را براي ايجاد رابطه جنسي آماده کرد. اگر به کارگيري اين شرايط جواب نداد، مي‌توان گزينه‌هاي ديگررا بررسي کرد. در برخي از خانم‌ها مشکل ناهنجاري مختصر در ديواره رحم وجود دارد يا اينکه پرده بکارت از ضخامت زيادي برخوردار است.

در چنين شرايطي بايد هرچه زودتر اين مشکل را برطرف کرد تا زندگي فرد دچار مشکل نشود. به هرحال ناکامي در ايجاد رابطه جنسي تمام زندگي فرد را تحت تاثير قرار داده و امکان دارد که زندگي فرد را بحراني کند.

وجود اختلالات جسماني زياد شايع نيست، اما به هرحال چندان کم هم نيست.شما نبايد تصورکنيد که همه اين اختلالات رواني است. به همين دليل من توصيه مي‌کنم که همه افراد ابتدا وضعيت جسماني خود را رصد کنند و زماني که از طبيعي بودن ساختار بدنشان اطمينان پيدا کردند، در صورت بروز مشکل در ايجاد رابطه جنسي؛ مي‌توانند به روانشناس مراجعه کنند.

به همين دليل ما به زوجين توصيه مي‌کنيم که در ابتداي تشکيل زندگي به يک متخصص مراجعه کنند تا خيالشان از نظر ساختار فيزيولوژيک راحت شود. در گام بعد بايد آموزش روابط جنسي ببينند، بسياري از افراد متاهل نسبت به اصول اين رابطه ناآگاه هستند و اين ناآگاهي موجب عدم موفقيت آنها مي‌شود.

بدتر اينکه بسياري عنصر ايجاد عاطفه و توجه به وضعيت روحي را ناديده مي‌گيرند، در اين شرايط زنان از ايجاد رابطه چندان استقبال نمي‌کنند. به هرحال رابطه جنسي بايد در يک بستر عاطفي قوي شکل بگيرد که تحقق اين مهم نيازمند درک بهتر يکديگر است.

درصورتي که شرايط به صورت همه جانبه فراهم شد،زوجين مي‌توانند رابطه جنسي برقرار کنند. در غير اينصورت با وجود برخورداري از بدن سالم نمي‌توانند با يکديگر رابطه برقرار کنند. به همين دليل بايد براي رفع مشکل به تمام عوامل تاثيرگذار توجه کرد.

اعظم السادات موسوي

متخصص زنان و زايمان