جاناتان لاول ، محقق ارشد پروژه می‌گوید: "دانشمندان امروزه تنها برای مدتی می‌توانند پروتئین را به نانوذرات متصل نمایند. اما این یک فرآیند دشوار است که تنها در محیط کنترل‌شده کارآمد است. در واقع کسی نتوانسته‌است راهی آسان پیدا کند که بتواند این اتصال را درون بدن نگه دارد. ما توانسته‌ایم راهی بیابیم که به آسانی بتوان پروتئین را به نانوذرات متصل نمود."
برای ساخت، محققان از نانوذراتی مانند کلروفیل (یک رنگ‌دانه طبیعی)، فسفولیپید (یک نوع چربی) و کبالت (یک فلز مغناطیسی) استفاده می‌کنند. سپس پروتئین را با یک زنجیره آمینواسیدی به نام پلی هیستیدین اصلاح می‌کنند. در انتها، پروتئین اصلاح شده در آب با نانوذرات مخلوط می‌شود. در این فرآیند یک طرف پروتئین به نانوذره الحاق می‌گردد. برای بهبود واکسن یا خاصیت درمانی دارو، محققان یک عامل ایمنی به سر دیگر پروتئین اضافه می‌کنند. با ترکیب این سه قسمت با هم، سیستم ایمنی علیه ایدز تحریک می‌شود.
امروزه داروهای ضد سرطان در همه جای بدن پخش می‌شوند و نمی‌توانند تنها سلول سرطانی را هدف قرار بدهند. محققان این پروژهپروتئین‌های خود را برای هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی تست کردند. خوشبختانه نتایج بسیار مسرت بخش بود و پروتئین مانند یک موشک، تنها تومورها را هدف قرار داد. بنابراین می توان گفت نانوذرات هدف‌گذاری شده، پتانسیل بهبود درمان سرطان را با هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی در آینده‌ای نزدیک دارند.
لاول می‌خواهد با آزمایشات دقیق‌تر، واکسن و هدف‌گیری تومور را دنبال نماید. هدف پایانی انتقال این فناوری به کلینیک‌های درمانی برای انسان است.
