به گزارش شفا آنلاين،دکتر «پم رامسدن» استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه بردفورد که این مطالعه را انجام داده میگوید: تاثیر منفی تماشای صحنههای خشن و رنج دیگران روی اشخاصی که مشاغل درمانی دارند مدتهاست که شناخته شده است. مطالعات مختلف نشان دادهاند دیدن افرادی که آسیب روحی خوردهاند باعث صدمات روحی در بیننده میشود که به آن «آسیب روحی نیابتی» میگویند.
وی افزود: شبکههای اجتماعی باعث شدهاند تا همه بتوانند اخبار خشونتبار و تصاویر فجیع را با جزئیانی وحشتناک و بدون تعدیل ببینند. تماشای این اتفاقات و حس کردن عذاب افرادی که آنها را تجربه کردهاند ممکن است بر زندگی روزمره ما تاثیر بدی داشته باشد. در این بررسی ما میخواستیم دریابیم که آیا ممکن است تاثیر دیدن این تصاویر بر مردم طولانیتر باشد و باعث اضطراب و استرس و نیز بروز اختلال تنشزای پس از رویداد در آنها شود؟
در این مطالعه 189 نفر زن و مرد که متوسط سنشان 37 سال بود شرکت داشتند که پس از تماشای صحنههای وحشتناک از جمله فرو ریختن برجهای تجارت جهانی، تیراندازی به شاگردان مدرسه و بمبگذاری انتحاری از چندین زاویه از نظر روانی ارزیابی شدند.
بررسی نتایج ارزیابیها نشان داد که 22 درصد افراد شرکت کننده به طرز بارزی از نظر روانی تحت تاثیر تماشای این تصاویر قرار گرفته بودند در حالی که هیچ یک از آنها در معرض هیچ رویداد تکاندهندهای در زندگی خود نبودند و فقط این تصاویر را در شبکههای اجتماعی تماشا کرده بودند.
دکتر رامسدن میگوید: این واقعا نگرانکننده است که نزدیک به یک چهارم کسانی که این تصاویر را تماشا کرده بودند در ارزیابی بالینی از نظر ابتلا به اختلال تنشزای پس از رویداد، نمره بالایی گرفتند و این خطر برای افراد معاشرتی و برونگرا بیشتر بود.
وی تاکید کرد: با وجود تلفنهای هوشمند و تبلت که دسترسی به شبکههای اجتماعی را افزایش داده لازم است که مطمئن شویم مردم از خطرات تماشای چنین تصاویری آگاهند و در صورت نیاز از کمک و حمایت برخوردار هستند.
به گزارش بیبیسی، اختلال تنشزای پس از رویداد معمولا در افرادی بروز
میکند که شاهد اتفاقات وحشتناک بودهاند، کسانی که در جنگ یا اسیر
بودهاند و نیز افرادی که شاهد یا قربانی تصادف ترافیکی یا قربانی تجاوز
بودهاند. این افراد مرتب خاطره، صحنهها و احساسات خودشان در زمان این
اتفاقات برایشان زنده میشود یا خواب آنها را میبینند. آنها اضطراب و
افسردگی شدید پیدا میکنند و به راحتی از کوره در میروند و به شدت عصبانی
میشوند. این افراد احساسات و عواطف مثبت را حس نمیکنند، علاقه به زندگی و
فعالیتهایش را از دست میدهند و برای پرهیز از زنده شدن آن اتفاق، فعالیت
و معاشرتهای خود را محدود میکنند.