شفا آنلاین -شاید یکی از بهترین و شیرین‌ترین لحظه‌های زندگی‌مان رفتن به مسافرت باشد. چون سفر کردن، خاطرات به یاد ماندنی و تجربه‌های زیادی به همراه دارد. بستن بار سفر از برای زیارت و سیاحت، سفری برای ثبت شیرین‌ترین لحظه‌های زندگی.
به گزارش شفا آنلاین ،اما متاسفانه عده‌ای مسافرت کردن بلد نیستند، سفر را یک مسابقه دو می‌دانند که با سبقت‌های بی‌جا و سرعت غیرمجاز، می‌خواهند هر چه زودتر به مقصد برسند، اما متوجه نمی‌شوند آنقدر خسته شده‌اند که شاید نتوانند به مقصد برسند در حالی‌که نه به مسیر توجه داشته‌اند و نه لذتی از آن برده‌اند و اگر هم برسند ناگهان خود را در پایان خط مرگ می‌بینند.
اما باید بدانیم که سفر تنها رسیدن به مقصد نیست. بلکه، طی کردن طول مسیر هم جزئی از سفر است و باید آن را به‌نحو مطلوب طی کنیم.
اما در این میان، رانندگانی هستند که براثر بی‌احتیاطی، رعایت نکردن قوانین راهنمایی و رانندگی و خواب‌آلودگی دچار حوادث دلخراشی می‌شوند و شیرینی سفر را به تلخی تبدیل می‌کنند، و گه‌گاهی می‌شنویم از تصادفاتی که بر اثر یک لحظه غفلت، یا خواب‌آلودگی رانندگان بی‌احتیاط، در آغاز راه زندگی خود را از دست می‌دهند، چشمان خواب‌آلودی که هستی چندین خانواده را تباه می‌کند.
در محور «مشهد - نیشابور» در برخورد اتوبوس با سواری پژو هشت نفر کشته و 12 نفر مجروح و زخمی شدند، پلیس راهنمایی و رانندگی علت این حادثه دلخراش را خواب آلودگی راننده پزو اعلام کرد.
همچنین تصادف خودروی پراید با خودروی سمند براثر خواب آلودگی راننده‌ی پراید در جاده‌ی چالوس - تهران دو کشته و چهار زخمی بر جا گذاشت، اینها خبرهایی است که هر چند شنیدن آن ناخوشایند است، اما هر روز شاهد تصادفات زیادی در خیابان و جاده‌های کشور هستیم.
تصادفی که حتی خود رانندگان و سرنشینان تا چند لحظه پیش، فکرش را نمی‌کردند، اما در عرض یک غفلت کوچک به تصادف منجر می‌شوند.
همیشه فکر می‌کنیم وقتی پشت فرمان وسیله‌ی نقلیه قرار می‌گیریم، اتفاقی برایمان نمی‌افتد و این دیگران هستند که بد رانندگی می‌کنند و گاهی اوقات، رانندگی بدمان را توجیه می‌کنیم و توجهی به حقوق دیگران نداریم.
سوالی که ذهن من را آزار می‌دهد این است، که چرا و به چه علتی راضی می‌شویم تا زندگی خود و دیگران را تباه کنیم؟
خلأ استمرار آموزش صحیح رانندگی، در جامعه احساس می‌شود
رییس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی خراسان‌رضوی در این‌باره می‌گوید: باید بسترهای اجرای قانون را ایجاد کنیم چون با ایجاد بسترهای لازم، برای اجرای قانون راهکار مناسبی برای اشاعه‌ی فرهنگ رانندگی صحیح است.
سرهنگ «حمیدرضا جعفری» در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) خاطرنشان کرد: ایجاد بسترهای لازم، برای اجرای قانون سبب می‌شود، مردم قانون را حامی و مدافع خود تلقی کنند.
وی افزود: در برنامه‌ریزی‌ها باید شرایط تسهیل اجرای قانون فراهم شود نه شرایط قانون‌گریزی.
جعفری با اشاره به این‌که در جامعه، در برخی موارد عبور از قانون، نه تنها قبحی ندارد، بلکه ارزش تلقی می‌شود، افزود: باید اجرای قانون در جامعه به ارزش و عادت تبدیل شود.
وی فرهنگ رانندگی را نحوه‌ی استفاده‌ی صحیح از وسایل نقلیه و اجرای مقررات آموزشی دانست و گفت: این مساله تنها به راهنمایی و رانندگی مربوط نمی‌شود، بلکه بخشی از این فرهنگ به جامعه برمی‌گردد و سازمان‌ها، اشخاص و رسانه‌ها در اشاعه این امر دخیل هستند.
رییس پلیس سابق راهنمایی و رانندگی خراسان‌رضوی با بیان این‌که، در آموزشگاه‌های رانندگی، آموزش قانون و آیین‌نامه رانندگی ارائه می‌شود، افزود: متاسفانه افراد پس از دریافت گواهینامه‌ی رانندگی، این قوانین را فراموش می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: پلیس راهنمایی و رانندگی در حد توان خود آموزش‌های ابتدایی را ارائه می‌دهد، اما خلأ استمرار آموزش در جامعه احساس می‌شود.
جعفری اصلاح آیین‌نامه رانندگی در سال 84 و اصلاح قانون اخذ جرائم را در اواخر سال 89، در کاهش جرائم راهنمایی و رانندگی مؤثر دانست.
به راستی کمی استراحت و احتیاط در رانندگی، احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی چه دشواری دارد، چقدر وقت‌مان را می‌گیرد که با فرار از آن باید تاوان سختی را پس بدهیم.
از رانندگی در جاده‌ها که بگذریم، رانندگی کردن در سطح شهرمان هم عذاب‌آور است، حرکات مارپیچ، بوق زدن بی‌جا، پارک دوبل و ایجاد ترافیک و اتوبان‌هایی که با پیست اتومبیلرانی اشتباه گرفته می‌شوند همیشه عجله داریم، همیشه خودمان مهم‌تر از بقیه بودیم، که باید زودتر سرکار یا قرارمان برسیم و به هر قیمتی که شده با رد کردن چراغ قرمز، عبور ممنوع رفتن، به قوانین بی‌احترامی می‌کنیم، هر ماشینی را که مانع سرعت رفتنمان و سبب ناراحتی‌مان شود، بوق را به نشانه‌ی اعتراض یکسره می‌زنیم و با ناسزایی که به آن شخص می‌گوییم وی را بی‌فرهنگ تلقی می‌کنیم...
از کودکی یاد گرفتیم دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است، اما با این وجود باز هم در بزرگراه‌ها، خیابان‌ها، جاده‌ها نه علائم راهنمایی رانندگی را رعایت می‌کنیم نه با سرعت مجاز حرکت می‌کنیم ضمن این که عامل 70 درصد تصادفات، سرعت غیرمجاز است، هرگز نرسیدن را به دیر رسیدن ترجیح می‌دهیم. اما با این وجود کو گوش شنوا؟
«مهران» یکی از شهروندانمان که در سانحه‌ی رانندگی بر اثر سرعت زیاد تصادف کرد و متاسفانه دچار قطع نخاعی و معلولیت شده است، می‌گوید، همیشه فکر می‌کردم حتی اگر باسرعت زیاد حرکت کنم برایم هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اما در چند ماه پیش هنگامی که خواستم سرکار بروم خیلی عجله داشتم در یکی از همین بزرگراه‌ها، با سرعت خیلی زیادی در حال حرکت بودم که در حین سبقت گرفتن ناگهان کنترل ماشین از دستم خارج شد و با برخورد با ماشین جلویی، اتومبیلم دچار واژگونی شد که متاسفانه با واژگونی خودروی من، چند خودروی دیگر، با هم برخورد کرده و آنها نیز دچار حادثه شدند. از این بابت، که یک عمر باید تاوانش را پس دهم و با معلولیت زندگی می‌کنم و هم برای دیگران مشکلاتی ایجاد کردم سخت پشیمانم.
او به همه‌ی شهروندان می‌گوید برای رسیدن هیچ وقت دیر نیست و از شهروندان خواهش می‌کنم که هیچ وقت با سرعت زیاد حتی در ساعت‌های خلوت حرکت نکنند، چون علت اصلی تصادفات سرعت زیاد است و اگر من سرعت مجاز را رعایت می‌کردم، همه‌ی زندگی من روی ویلچر خلاصه نمی‌شد و متاسفانه برای همیشه زندگیم را از دست دادم.
فرهنگ ترافیک برخاسته از یک رفتار جمعی است
استاد دانشکده‌ی علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد، در خصوص فرهنگ صحیح رانندگی این‌طور می‌گوید: فرهنگ ترافیک، برخاسته از یک رفتار جمعی است و احساس درک خطر، یک مهارت ضروری برای داشتن سیستم ترافیکی ایمن است.
به گفته‌ی طبیبی، رانندگی یک رفتار جمعی است، که با قرار گرفتن در این سیستم از دیگران تاثیر پذیرفته و بر آنان تاثیر می‌گذاریم.
وی با اعتقاد بر این‌که بخش عمده این فرهنگ به رفتارهای رانندگان برمی‌گردد، تصریح کرد: افراد پیش از انجام یک رفتار آن را ارزیابی می‌کنند، که این کار سبب به وجود آمدن، ذهنیات و باورهایی در آنان می‌شود.
این روانشناس ادامه داد: این ذهنیات و باورها به رفتار افراد در عالم واقع شکل می‌دهد.
وی دیگر مساله حائز اهمیت در رانندگی را ارزشی بودن رفتار افراد دانست و گفت: رانندگی از این جهت جنبه‌ی اخلاقی دارد چون پیامدهای انسانی به دنبال دارد.
طبیبی افزود: این رفتار تخلفی به صورت بالقوه سبب صدمه زدن به دیگران می‌شود و تا زمانی که دیگران را در نظر نگیریم، این رفتار را تکرار می‌کنیم.
وی با بیان این‌که، احساس درک خطر، یک توانایی و مهارت ضروری برای داشتن، سیستم ترافیکی ایمن است، افزود: باید این احساس در ما و جامعه به وجود بیاید.
این روانشناس با اعتقاد بر این‌که احساس درک خطر در جامعه، ما در حدود صفر است، افزود: متاسفانه، اگر چنین حسی نیز وجود داشته باشد در جامعه با تعابیری چون ترس و بزدلی از آن یاد می‌شود.
وی با بیان این‌که، در رانندگی رفتارهای عادتی داریم، گفت: این مساله در مورد افرادی که در زمینه‌ی رانندگی سابقه و تجربه‌ای دارند، صادق است اما نوجوانان و جوانان هنوز درگیر این عادت‌ها نیستند.
حالا واقعاً باید به خودمان بیاییم و ببینیم ایراد کار کجاست؟ نباید مقررات راهنمایی و رانندگی را ساده بگیریم، بلکه احترام به قوانین رانندگی احترام به ارزش‌های خود و دیگران است.
نظرشما
آخرین اخبار