کد خبر: ۵۷۵۱۹
تاریخ انتشار: ۰۵:۳۰ - ۱۹ فروردين ۱۳۹۴ - 2015April 08
شفاآنلاین_حدود یک سوم از زنانی که رابطه زناشویی دارند، دچار کاهش میل جنسی هستند.
به گزارش شفاآنلاین،اختلال میل جنسی در خانم ها خیلی پیچیده تر از آقایان است اما بسیاری از آنها به راحتی و اغلب بدون مداخله های درمانی و صرفا با دادن اطلاعاتی قابل حل هستند. تمایلات جنسی در زنان بیشتر ریشه در عوامل بیولوژیکی و روانی دارد. وقتی خانمی با مشکل کاهش میل جنسی به کلینیک مراجعه می کند، علاوه بر تمام جنبه های جسمی باید به عوامل روانی، بیولوژیک، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، طرز فکر، اعتقادها و دیدگاه هایش نسبت به روابط زناشویی نیز توجه شود. اما این عوامل بیولوژیکی و روانی کدامند؟ در این مطلب پاسخ این پرسش و پرسش هایی از این قبیل را خواهید گرفت.

به طور کلی زنانی که دچار اختلال های هورمونی اند، به هر دلیلی از درد مزمن رنج می برند، مبتلا به دیابت یا بیماری های روان همچون افسردگی و اضطراب هستند، به علت بیماری های بدخیم، شیمی درمانی یا پرتودرمانی می شوند، دچار بیماری های قلبی- عروقی هستند، داروی خاصی مصرف می کنند، تجربه ناخوشایندی از رابطه زناشویی با همسرشان دارند، رابطه عاطفی خوبی با همسر ندارند یا مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند، اعتماد به نفس پایینی دارند، مثلا فکر می کنند سطح اجتماعی شان خیلی پایین تر از همسر است، تصویر ذهنی بدی از اندام خود دارند و در نهایت انسانی پرمشغله، گرفتار و از نظر اجتماعی و خانوادگی تحت فشارند، بیشتر دچار کاهش میل جنسی می شوند.

تشخیص اختلال جنسی در زنان کمی دشوار است
اختلال میل جنسی در زنان به راحتی قابل تشخیص نیست چون ممکن است اختلال های دیگری مثلا اختلال در برانگیختگی و ارضا و احساس درد هنگام رابطه زناشویی، خشکی واژن و حتی نداشتن رابطه عاطفی با همسر باعث اختلال در میل  جنسی زن شود. این نوع اختلال های ثانویه اختلالی است که از ابتدا وجود نداشته و بعدها به وجود آمده ولی در اختلال میل جنسی اولیه بیمار از شروع اولین رابطه زناشویی دچار این مشکل بوده است.

کاهش میل جنسی 2 نوع است
حدود یک سوم از زنانی که رابطه زناشویی دارند، دچار کاهش میل جنسی هستند. وقتی خانم، همیشه دچار کاهش میل جنسی است، کاهش میل جنسی از نوع عمومی است. در نوع دوم زن واقعا کاهش میل جنسی ندارد ولی به علت دوست نداشتن همسر (مثل عقد اجباری) در مواجهه با او دچار کاهش میل جنسی می شود. این نوع کاهش، موقعیتی و روانی است. کاهش میل جنسی از نظر شدت به 3 نوع تقسیم می شود. اگر کاهش میل جنسی خفیف باشد، اختلال چندانی در روابط زناشویی ایجاد نمی شود و همسر نیز معمولا مطلع نخواهد شد. خانم هایی که به طور متوسط دچار این مشکل هستند، اغلب به عنوان یک وظیفه و بدون رضایت باطنی رابطه زناشویی برقرار می کنند اما در موارد شدید خانم اصلا حاضر به برقراری رابطه نیست و این عمل ممکن است باعث از هم پاشیدگی زندگی زناشویی شود.

یائسگی و کاهش میل جنسی
برای اینکه میل جنسی در زن ایجاد شود، سیستم های هورمونی، عصبی- عضلانی، عروقی و نهایتا روانی باید هماهنگ عمل کنند. اختلال در این مسیر باعث اختلال در
میل جنسی می شود. شایع ترین علت کاهش میل جنسی یائسگی است چون میل جنسی رابطه بسیار نزدیکی با سطح هورمون های زنانه و حتی هورمون های مردانه دارد زیرا در بدن همه زنان مقداری هورمون مردانه وجود دارد. در زنانی که به علت بیماری تخمدان ها خارج می شوند، ترشح هر دو هورمون قطع می شود ولی در بدن زنان با یائسگی طبیعی، مقداری هورمون مردانه باقی می ماند ولی ترشح دو هورمون کاهش می یابد. افسردگی و بیماری ام اس دو علت شایع بعد از یائسگی هستند که بیماران را به دلیل کاهش میل جنسی به مطب پزشک می کشانند.

اول تشخیص علت، بعد درمان ریشه ای
زنانی که با شکایت کاهش میل جنسی مراجعه می کنند، در سه گروه سنی قرار دارند. خانم های جوان، خانم های حول و حوش یائسگی و خانم های یائسه. برای بررسی علت کاهش میل جنسی ابتدا این 3 عامل خیلی مدنظر قرار می گیرد. هر بیمار باید از نظر تمام علل گفته شده بررسی شود چون در خیلی از موارد اصلا بیمار کاهش میل جنسی ندارد و عاملی دیگر باعث شده این مشکل به وجود آید. به هر حال کاهش میل جنسی مشهود در زنان مشکل مهمی است و باید درمان شود. توصیه اکید این است زنان کاهش میل جنسی را جدی بگیرند و درصدد رفع آن برآیند. زنانی که به علت کاهش میل جنسی از همسرشان جدا شده اند، نباید دوباره ازدواج کنند مگر اینکه مشکلشان حل شده باشد. درمان موفق منوط به تشخیص درست نوع اختلال و علت آن است.

دکترمحمدرضا صفری نژاد، اورولوژیست
 سلامت
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: