ريشه‌هاي سردمزاجي زنان

به گزارش شفا آنلاين،دکتر محمدرضا صفري‌نژاد، متخصص بيماري‌هاي کليه و مجاري ادراري و استاد دانشگاه  نوشت: ‌اختلال ميل جنسي در خانم‌ها خيلي پيچيده‌تر از آقايان است اما بسياري از آنها به راحتي و اغلب بدون مداخله‌هاي درماني و صرفا با دادن اطلاعاتي قابل‌حل هستند. تمايلات جنسي در زنان بيشتر ريشه در عوامل بيولوژيکي و رواني دارد. وقتي خانمي با مشکل کاهش ميل جنسي به کلينيک مراجعه مي‌کند، علاوه بر تمام جنبه‌هاي جسمي بايد به عوامل رواني، بيولوژيک، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، طرز فکر، اعتقادها و ديدگاه‌هايش نسبت به روابط زناشويي نيز توجه ‌شود. اما اين عوامل بيولوژيکي و رواني کدامند؟ در «سلامت جنسي» اين هفته، پاسخ اين پرسش و پرسش‌هايي از اين قبيل را خواهيد گرفت.

به‌طور کلي زناني که دچار اختلال‌هاي هورموني‌اند، به هر دليلي از درد مزمن رنج مي‌برند، مبتلا به ديابت يا بيماري‌هاي روان همچون افسردگي و اضطراب هستند، به‌علت بيماري‌هاي بدخيم، شيمي‌درماني يا پرتودرماني مي‌شوند، دچار بيماري‌هاي قلبي-عروقي هستند، داروي خاصي مصرف مي‌کنند، تجربه ناخوشايندي از رابطه زناشويي با همسرشان دارند، رابطه عاطفي خوبي با همسر ندارند يا مورد سوء‌استفاده جنسي قرار گرفته‌اند، اعتماد به‌نفس پاييني دارند، مثلا فکر مي‌کنند سطح اجتماعي‌شان خيلي پايين‌تر از همسر است، تصوير ذهني بدي از اندام خود دارند و در نهايت انساني پرمشغله، گرفتار و از نظر اجتماعي و خانوادگي تحت فشارند، بيشتر دچار کاهش ميل جنسي مي‌شوند.

تشخيص اختلال جنسي در زنان کمي دشوار است

اختلال ميل جنسي در زنان به راحتي قابل‌تشخيص نيست چون ممکن است اختلال‌هاي ديگري مثل اختلال در رسيدن به ارگاسم، اختلال در برانگيختگي و ارضا و احساس درد هنگام رابطه زناشويي، خشکي واژن و حتي نداشتن رابطه عاطفي با همسر باعث اختلال در ميل جنسي زن شود. اين نوع اختلال‌هاي ميل جنسي ثانويه محسوب مي‌شوند. اختلال ثانويه اختلالي است که از ابتدا وجود نداشته و بعدها به‌وجود آمده ولي در اختلال ميل جنسي اوليه بيمار از شروع اولين رابطه زناشويي دچار اين مشکل بوده است.


کاهش ميل جنسي 2نوع است

حدود يک‌سوم از زناني که رابطه زناشويي دارند، دچار کاهش ميل جنسي هستند. وقتي خانم، هميشه دچار کاهش ميل جنسي است، کاهش ميل جنسي از نوع عمومي است. در نوع دوم زن واقعا کاهش ميل جنسي ندارد ولي به‌علت دوست نداشتن همسر (مثل عقد اجباري) در مواجهه با او دچار کاهش ميل جنسي مي‌شود. اين نوع کاهش، موقعيتي و رواني است. کاهش ميل جنسي از نظر شدت به 3 نوع تقسيم مي‌شود. اگر کاهش ميل جنسي خفيف باشد، اختلال چنداني در روابط زناشويي ايجاد نمي‌شود و همسر نيز معمولا مطلع نخواهدشد. خانم‌هايي که به‌طور متوسط دچار اين مشکل هستند، اغلب به‌عنوان يک وظيفه و بدون رضايت باطني رابطه زناشويي برقرار مي‌کنند اما در موارد شديد خانم اصلا حاضر به برقراري رابطه نيست و اين عمل ممکن است باعث از هم پاشيدگي زندگي زناشويي شود.

يائسگي و کاهش ميل جنسي

براي اينکه ميل جنسي در زن ايجاد شود، سيستم‌هاي هورموني، عصبي –عضلاني، عروقي و نهايتا رواني بايد هماهنگ عمل کنند. اختلال در اين مسير باعث اختلال در ميل جنسي مي‌شود. شايع‌ترين علت کاهش ميل جنسي يائسگي است چون ميل جنسي رابطه بسيار نزديکي با سطح هورمون‌هاي زنانه و حتي هورمون‌هاي مردانه دارد زيرا در بدن همه زنان مقداري هورمون مردانه وجود دارد. در زناني که به علت بيماري تخمدان‌ها خارج مي‌شوند، ترشح هر دو هورمون قطع مي‌شود ولي در بدن زنان با يائسگي طبيعي، مقداري هورمون مردانه باقي مي‌ماند ولي ترشح دو هورمون کاهش مي‌يابد. افسردگي و بيماري ام‌اس دو علت شايع ديگر بعد از يائسگي هستند که بيماران را به دليل کاهش ميل جنسي به مطب پزشک مي‌کشانند.‌

اول تشخيص علت، بعد درمان ريشه‌اي

زناني که با شکايت کاهش ميل جنسي مراجعه مي‌کنند، در سه گروه سني قرار دارند. خانم‌هاي جوان، خانم‌هاي حول وحوش يائسگي و خانم‌هاي يائسه. براي بررسي علت کاهش ميل جنسي ابتدا اين 3 عامل خيلي مدنظر قرار مي‌گيرد. هر بيمار بايد از نظر تمام علل گفته شده بررسي شود چون در خيلي از موارد اصلا بيمار کاهش ميل جنسي ندارد و عاملي ديگر باعث شده اين مشکل به‌وجود آيد. به هر حال کاهش ميل جنسي مشهود در زنان مشکل مهمي است و بايد درمان شود. توصيه اکيد اين است زنان کاهش ميل جنسي را جدي بگيرند و درصدد رفع آن برآيند. زناني که به علت کاهش ميل جنسي از همسرشان جدا شده‌اند، نبايد دوباره ازدواج کنند مگر اينکه مشکلشان حل شده باشد. درمان موفق منوط به تشخيص درست نوع اختلال و علت آن است.




سلامت