هپاتیت E را بشناسیم/ شایعترین راه انتقال ویروس

هپاتیت E به گزارش شفاآنلاین،یک بیماری ویروسی حاد و خود محدود شونده است و راه انتقال روده ای دارد. گرچه راههای دیگر انتقال هم گزارش شده است. هپاتیت E در منطقه آسیا آندمیک است ولی در کشورهای صنعتی به طور نادر قابل شناسایی است. این ویروس یکی از عوامل بروز هپاتیت شدید است که به صورت انفرادی و گاهی به صورت دسته جمعی باعث ایجاد بیماری می شود. هپاتیت E در کشورهای حال توسعه جنوب شرقی و مرکزی آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا یک مشکل بهداشتی مهم است. بیماری به صورت اپیدمیک از مکزیک و به صورت اسپورادیک از کشورهای صنعتی در آمریکا گزارش شده است. این ویروس در بعضی جانوران مثل شمپانزه، میمون، گوسفند و جوندگان باعث بیماری می شود. ورود مقادیر مختلفی از ویروس به بدن انسان، باعث بروز علائم بالینی متفاوتی می شود و در صورتی که دوز ویروس کمتر از 1000 عدد باشد علامتی ایجاد نمی کند اما ورود مقدار زیاد ویروس باعث هپاتیت شدید می شود. هپاتیت E، آنتی ژنهای مختلفی را بروز می دهد که می توان با آزمایشهای مختلف، آنها را تشخیص داد. شایعترین راه انتقال هپاتیت E در هنگام اپیدمی آن، انتقال توسط آب بوده است. ولی گاهی اپیدمی از طریق غذا نیز گزارش شده است. شیوع این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، به ویژه به دلیل مصرف غذاهای دریایی خام، بالاست. راه اصلی انتقال بیماری از طریق دهانی - مدفوعی است و احتمال هپاتیت حاد در هزاران نفر در مواقع آلودگی آب آشامیدنی وجود دارد. میزان مرگ و میر این ویروس بسته به سن ابتلا متفاوت است. در سنین پایین کمتر از 5 درصد است و در سن بالاتر از 15 سال به 20 درصد می رسد. این میزان در خانمهای حامله به بیش از 20 تا 30 درصد می رسد و در کل میزان مرگ و میر این بیماری در زنان بیشتر است. همچنین بسته به وضعیت آب و هوای منطقه شیوع آن متفاوت است و در مواقع بارندگی شدید و جاری شدن سیل و مخلوط شدن آبهای آشامیدنی و فاضلاب، خطر شیوع این بیماری بیشتر می شود. اپیدمی هپاتیت E در کشورهای آفریقایی مثل چاد، اتیوپی، غنا، نامیبیا و سودان و در کشورهای آسیایی مثل چین، پاکستان، ایران، میانمار، نپال و ویتنام گزارش شده است. انتقال از طریق غیردهانی برای این نوع هپاتیت به طور نادر گزارش شده است. همچنین انتقال انسان به انسان، یعنی به علت تماس با فرد بیمار نادر بوده است گرچه انتقال بیمارستانی گزارش شده است. بیمارانی که به طور مکرر خون دریافت کرده اند دارای سرولوژی مثبت بیشتری نسبت به افراد عادی بوده اند. همچنین بیماران دیالیزی که باید به طور مداوم خون دریافت کنند، سرولوژی بالاتری دارند و حتی دیده شده است که بیماری با انتقال خون از افرادی که عفونت ساب کلینیکال دارند، قابل انتقال است. هپاتیت E یکی از مشکلات بهداشتی در نیروهای نظامی است. با توجه به ماموریتهای نیروهای نظامی به خصوص در مناطق با سطح بهداشتی پایین و بدون دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی، این گروه در معرض خطر عفونت واگیر منتقل شونده از طریق خوراکی قرار دارند.