شفاآنلاین-خشونت شغلی علیه پرستاران و عوامل مرتبط با آن در قالب یک پایان‌نامه کارشناسی ارشد پرستاری در بیمارستان‌های روانپزشکی استان اصفهان بررسی عنوان شد.
به گزارش شفا آنلاین،اعظم رشیدی دانش‌آموخته کارشناسی ارشد با گرایش روانپرستاری از دانشکده پرستاری مامایی تهران گفت: خشونت محل کار یکی از نگرانی‌های پرستاران شاغل در بخش‌های روانپزشکی است و بخش‌های روانپزشکی به عنوان محل کار خطرناک برای پرستاران است.
وی ادامه داد: در این بخش‌ها پرستاران همواره در معرض خشونت از طرف بیماران، همراهان و ملاقاتی‌ها هستند سازمان بهداشت جهانی خشونت علیه پرستاران را یک معضل جهانی و عالم‌گیر می‌داند.
این کارشناس ارشد روانپرستاری گفت: موسسه ملی ایمنی و سلامت کار خشونت محل کار را به هر گونه درگیری‌های فیزیکی، تهدیدات به خشونت و پرخاشگری که به پرسنل در حال انجام وظیفه تسری می‌یابد تعریف می‌کند.
رشیدی با بیان اینکه بر اساس نتایج مطالعات میزان وقوع خشونت‌های کلامی و فیزیکی علیه پرستاران بخش های روانپرستاری مشخص نیست، افزود: عواملی چون کمبود پرستار، ازدحام بخش‌های روانپزشکی و افزایش طول مدت بستری بیماران روانپزشکی در وقع خشونت بسیار تأثیر دارد.
وی ادامه داد: با وجود آن که این پدیده مخرب بالینی عواقب منفی زیادی بر پرستار، بیمارستان و ارباب رجوع بر جا می‌گذارد اما هنوز در کشور این موضوع جدی گرفته نشده است.
این کارشناس ارشد روانپرستاری گفت: این مطالعه به روش مقطعی در زمستان 91 انجام شد جامعه پژوهش شامل همه پرستاران و بهیاران در بیمارستان‌های روانپزشکی استان اصفهان بودند ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه پرسشنامه برگرفته از پرسشنامه استاندارد بود که سازمان جهانی کار، سازمان بهداشت جهانی، انجمن بین‌المللی پرستاران و انجمن بین‌المللی خدمات عمومی طراحی کرده بودند.
رشیدی افزود: در مجموع 258 پرستار مطالعه شدند میزان خشونت کلامی علیه شرکت‌کنندگان در مطالعه 95.5 درصد و خشونت فیزیکی 45.8 درصد بود. 43.8 درصد پرستاران تجربه هر دو خشونت را داشتند و 4.5 درصد هیچ نوع مواجهه‌ای نداشتند.
وی یادآور شد: بر اساس نتایج این پژوهش تجربه کاری، شیفت کاری، جنس، قومیت، تحصیلات، وضعیت حرفه‌ای، وقت کاری، تعداد پرسنل، بخش محل کار، جنس و نوع بیماری با خشونت فیزیکی رابطه معنی‌داری داشت.
این کارشناس ارشد روانپرستاری گفت: میزان مواجهه با خشونت در پرستاران بیمارستان‌های روانپزشکی استان اصفهان قابل ملاحظه است و چالش بزرگی است ابعاد مخرب این پدیده بر پرستاران و مدیریت این بیمارستان‌ها آثار سوء بر جا می‌گذارد. چون استراتژی مدون و پیگیری مجدانه وجود ندارد عواقب فراوان و نارضایتی شغلی ایجاد شده و پرستاران حفظ امنیت و تقویت رویکردهای مدیریتی خصوصاً در بحث آموزش و پیگیری و گزارش‌دهی را خواستارند.
نظرشما
آخرین اخبار