شفا آنلاین-رضایت شغلی، نگرش مثبت یا منفی افراد به شغل خود است. در واقع، رضایت شغلی، نتیجه شناخت و ادراک کارکنان از شغل خود است که تحت تأثیر عواملی نظیر تمایلات، نیازها، انگیزه و احساسات فرد در محیط کاری است.
به گزارش شفا آنلاین،عوامل بسیاری بر رضایت شغلی مؤثر هستند که از آن جمله می‌توان به سن، جنس، سابقه کار، وضعیت تأهل، وضعیت استخدام، نوع بخش، سمت شغلی، نوبت کاری، جو سازمانی و تفویض اختیار اشاره کرد.
استقلال، اختیار و مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها، اجزای حیاتی رضایت پرستاران در محیط کار است و باید که مسئولان با بهبود سبک‌های مدیریت رضایتمندی بیشتری را در میان کارکنان به وجود آورند.
مطالعات نشان می‌دهند که در جوامع مختلف میزان رضایت شغلی پرستاران متفاوت است. با انجام پژوهشی در بیمارستان‌های تهران مشخص شد که 43درصد پرستاران از شغل خود راضی بودند. در این پژوهش مشخص شد هر چه فرد رضایت شغلی بیشتری داشته باشد، رفتار بهتری در محیط کار دارد.
در مطالعه دیگری در بیمارستان‌های استان یزد مشخص شد 83 درصد پرستاران رضایت شغلی متوسطی داشتند و از عواملی مانند امنیت شغلی، نحوه نظارت و سرپرستی، سیاست‌های مدیران و ارتباط شغل با زندگی رضایت متوسط داشتند.
آنها از حقوق و مزایا بسیار ناراضی و از چگونگی ارتباط با همکاران رضایت فراوانی داشتند. اخیراً نیز انجام پژوهشی در یکی از بیمارستان‌های شهر بابل نشان داد که پرستاران رضایت شغلی متوسطی داشتند.
رضایت شغلی به ارائه خدمات پرستاری بهتر در مراقبت از بیماران و به تبع آنبه رضایتمندی بیشتر بیماران منجر می‌شود. از سوی دیگر، نارضایتی پرستار سبب ایجاد چرخه معیوب در نظام بهداشت و درمان می‌شود به‌طوری‌که می‌تواند به کمبود نیروی پرستاری منجر شود.
این خود سبب افزایش عوامل مرتبط با نارضایتی و فرسودگی شغلی مانند افزایش بارکاری و شیفت‌های ناخوشایند می‌شود. در همین راستا درک فرآیند رضایت شغلی برای جامعه و سازمان مفید است، چون سبب ماندگاری بیشتر در سازمان و کیفیت بهتر فرآورده‌ها و نوآوری کارکنان می‌شود.
نوآوری و خلاقیت سبب ارتقای سطح بهداشت روانی، رضایت شغلی کارکنان، افزایش انگیزش کاری کارکنان، پیدایش تحرک در سازمان و ارتقای بهره‌وری سازمان می‌شود.
به همین منظور شناخت عوامل مؤثر بر خلاقیت و نوآوری افراد سازمان، می‌تواند کمک کند تا با تقویت آنها، بستر مناسبی برای پرورش و تعالی سازمان فراهم شود. برای توسعه هر سازمان، نوآوری و خلاقیت لازم است و برای تحقق خلاقیت باید ابتدا شرایط لازم را فراهم و سپس بر موانع پیش‌رو غلبه کرد.
عوامل مختلفی در ایجاد خلاقیت مؤثر هستند که در این بین می‌توان به عوامل محیطی اشاره کرد. به‌طوری‌که محیط‌های پرنشاط و صمیمی، باز و مستقل با روش‌های ابداع و نوآوری رابطه مثبت دارد، اما در محیط‌های بسته این رابطه منفی است. از طرفی، عواملی چون صمیمیت، ملاحظه‌گری، نفوذ و پویایی می‌توانند سبب خلاقیت و نوآوری شوند و نقطه مقابل آن عواملی چون فاصله‌گیری، بی‌علاقگی و فقدان تعهد شغلی، تأکید بر تولید، مزاحمت، انگیزه کارکنان را برای پیشرفت، خلاقیت و نوآوری پایین می‌آورد و در نتیجه کارکنان تلاش نمی‌کنند که از خود خلاقیت و نوآوری نشان دهند.
در همین راستا، برای اینکه کارکنان بتوانند خلاقیت از خود نشان دهند لازم است رضایت شغلی داشته باشند.
امروزه سازمان‌های بهداشتی و درمانی نیز به خلاقیت و نوآوری نیاز دارند. پرستار خلاق عملکرد بالینی بهتری در همه جنبه‌های مراقبتی از خود، بیمار، خانواده و جامعه ارائه می‌دهد. خلاقیت فقط ایجاد تغییرات نیست بلکه خلاقیت ارزش‌هایی را نشان می‌دهد و می‌تواند به معنی ارزش جدید، تولید و خدمات جدید، روش جدید و راه‌های مشابه باشد.
برای طراحی آینده‌ای که بتوان به کار در آن ادامه داد، خلاقیت ضرورت دارد. خلاقیت به هر فردی امکان نوعی دستاورد جدید می‌دهد و برای کار کردن با دیگران، چارچوبی را فراهم می‌کند.
تحولات سال‌های اخیر نشان می‌دهند تنها سازمان‌هایی باقی می‌مانند که پیش از وقوع تغییر، خود را برای مقابله با آن آماده کنند. خلاقیت و نوآوری می‌تواند عامل برتری در چنین شرایطی باشد.
در این میان رضایت شغلی نیروی حرکتی این بازوها را فراهم می‌آورد و نارضایتی و مقاومت کارکنان از موانع خلاقیت در سازمان است. ایجاد خلاقیت در افراد سبب ارائه راه حل بهتر برای مشکلات، به وجود آمدن فرصت‌ها و استفاده بهتر از آنها، افزایش همکاری‌ها و پاسخگویی به تغییرات محیط اطراف می‌شود.
خلاقیت در پرستاری بسیار مهم است و با استفاده از خلاقیت‌های پرستاری می‌توان بسیاری از اقدامات پرستاری را به نحو بهتری انجام داد. این رویکرد به خصوص در بخش‌های کودکان و در مواجهه با بیماران کم سن بسیار کمک‌کننده است. در واقع با خلاقیت می‌توان برای برطرف کردن ترس کودک تلاش کرد تا همکاری لازم در اجرای روش‌های درمانی داشته باشد.
استفاده از خلاقیت در اجرای روش‌های درمانی توسط پرستار، سبب آزار و اذیت کمتر کودک می‌شود و این امر می‌تواند سبب رضایت بیمار و همراه همچنین دریافت بازخورد خوب از سوی بیمار و خانواده‌اش شود و رشد حرفه‌ای پرستار را تسهیل کند.
با توجه به موارد مذکور، باید مسئولان در ارتقای رضایت شغلی پرستاران بکوشند تا آنان بتوانند از خود خلاقیت و نوآوری بهتر و بیشتری داشته باشند. در پذیرش دانشجو در رشته پرستاری نیز باید تعمق بیشتری کرد تا علاقه‌مندان واقعی به این رشته جذب دانشگاه شده و ادامه تحصیل دهند.
دکتر فروزان آتش‌زاده شوریده،استادیار، مدیر گروه مدیریت دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
نظرشما
آخرین اخبار