شفا آنلاين-تحقیق درباره تاثیر وایاگرا در جلوگیری از شروع دمانس (زوال عقل)، بزودی در لندن آغاز می‌شود. این نخستین بار است که چنین تحقیقی انجام می‌شود و برای آن پنجاه فرد بالای ۶۵ سال که به "بیماری رگهای کوچک مغز" یا ضعف حافظ خفیف مبتلا هستند انتخاب شده‌اند.
به گزارش شفا آنلاين،این کارآزمایی بالینی با هدف بررسی تاثیر وایاگرا (یا داروهایی که با مکانیسمی شبیه آن کار می کنند) در پیشگیری از نوعی از دمانس (دمانس عروقی) انجام می شود.
پروفسور آتیکوس هینزورث که این تحقیق را در دانشگاه لندن سرپرستی می کند می گوید: "ما می خواهیم بدانیم که آیا یک داروی شناخته شده که مصرف کنندگان بخوبی آن را تحمل می کنند می تواند برای مبارزه با دمانس بکار گرفته شود یا نه."
"تادالافیل (دارویی مشابه وایاگرا) در سطح بسیار وسیعی برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی مردان استفاده می شود. ما می خواهیم بدانیم آیا این دارو می تواند تاثیر مشابهی بر یک عضو مهم دیگر یعنی مغز بگذارد یا نه."
شایعترین نوع دمانس آلزایمر است. پس از آن دمانس عروقی شایعترین نوع زوال عقل است. حدود ده درصد افراد به ترکیبی از هر دو نوع مبتلا هستند.
توصیه‌هایی درباره وایاگرا
وایاگرا را فقط با تجویز پزشک مصرف کنید
اگر دچار هر یک از موارد زیر هستید پیش از مصرف وایاگرا با پزشک مشورت کنید:
هر نوع بیماری یا مشکل در آلت تناسلی
بیماری های قلبی و عروقی
بیماری چشمی که باعث از بین رفتن بینایی شده باشد
فشار خون بالا یا آنژین قلبی
اگر سکته مغزی یا قلبی کرده‌اید
اگر داروی دیگری مصرف می کنید
وایاگرا تقریبا یک ساعت بعد از مصرف به حداکثر غلظت در خون می‌رسد بنابریان آن را یک ساعت پیش از فعالیت جنسی مصرف کنید
تاثیر وایاگرا تقریبا چهار ساعت پس از مصرف از بین می رود
زمان لازم برای رسیدن به حداکثر تاثیر و طول مدت تاثیر برای داروهای مشابه وایاگرا متفاوت است. در این باره از پزشک سوال کنید
وایاگرا باعث ایجاد میل جنسی نمی‌شود. نعوظ هم بعد از تحریک جنسی حاصل می‌شود.
وایاگرا می‌توان قبل یا بعد از غذا مصرف کرد اما غذای حجیم و پر چرب جذب آن را به تاخیر می اندازد
بیشتر از روزی یک قرص به هیچ وجه استفاده نکنید
در صورت مصرف وایاگرا از صرف الکل یا گریپ فروت خودداری کنید.
عوارض شایع وایاگرا:
سردرد، برافروختگی صورت، سوء هاضمه، گرفتگی بینی، تاری دید، حساسیت به نور، احساس گیجی، نعوظ طولانی و دردناک
دمانس عروقی نتیجه آسیبی آسیب به رگهای مغز است؛ جریان خون و اکسیژن به مغز کاهش پیدا کرده و باعث ایجاد علائم و عوارض بیماری می شود.
به عبارت دیگر کاهش توانایی و افت عملکردهای مغزی و ذهنی نتیجه اختلال کار رگها و اشکال در خونرسانی به مغز است.
دمانس عروقی دو نوع دارد، یک نوع آن با سکته مغزی ربط دارد. سکته مغزی به زبان ساده نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز است که باعث می شود قسمتهایی از بافت مغز که خون و اکسیژن کافی دریافت نکرده‌اند بمیرند.
سکته مغزی یا به دلیل پاره شده یک رگ (خونریزی مغزی) یا به دلیل اینکه انسداد مسیر رگ با لخته اتفاق می افتد.
در بیماری رگهای کوچک مغز، رگهای ریزی که به عمق مغز خون می رسانند ضخیم و نامنعطف شده و کار خود را بخوبی انجام نمی دهند، یعنی نمی توانند با تنگ و گشاد شدن خود را با نیاز مغز به خون و اکسیژن تطبیق دهند و خونرسانی به مغز مختل می شود.
بیماری رگهای کوچک مغز ممکن است در کسانی هم که سکته مغزی کرده اند دیده شود.
وایاگرا و داروهای مشابه با گشاد کردن رگها و افزایش جریان خون در آلت تناسلی مرد در کسانی که با مشکل نعوظ مواجه هستند عمل می کنند.
بنابراین دانشمندان می‌خواهند ببینند آیا وایاگرا همانطور که جریان خون تناسلی را بهتر می‌کند آیا می‌تواند جریان خون مغزی را هم بهبود بخشد یا نه.
از این رو محققان ابتدا جریان خون در مغز این افراد را اندازه‌گیری و آن را با وقتی که آنها وایاگرا مصرف می‌کنند مقایسه می‌کنند.
انجمن آلزایمر بریتانیا در این تحقیق سرمایه‌گذاری کرده است. دکتر داگ براون از اعضای این انجمن می‌گوید:
"تولید داروی جدید ممکن است دهه‌ها طول بکشد و متاسفانه در دهه گذشته، کارآزمایی‌هایی بالینی ناموفق، تولید دارو برای درمان دمانس را با مانع مواجه کرده است."
"هر چه دانش ما درباره علل دمانس بیشتر می‌شود، این امید بوجود می آید که شاید مبتلایان به دمانس از داروهایی که برای درمان بیماری هایی دیگر استفاده می شوند منفعت ببرند."
به گزارش سازمان بهداشت جهانی در دنیا ۳۵.۶ میلیون نفر به دمانس مبتلا هستند و سالانه ۷.۷ میلیون نفر به شمار مبتلایان اضافه می شود.
تعداد مبتلایان با توجه به پیر شدن جمعیت به طور تصاعدی رو به افزایش است و پیش‌بینی شده که در دو دهه آینده، تعداد مبتلایان دو برابر و از هر سه نفر، یک نفر به آلزایمر مبتلا شود.
این بیماری معمولا بین ۴۰ تا ۹۰ سالگی ظاهر می‌شود، اما بیشتر موارد آن بعد از شصت و پنج سالگی دیده می‌شود.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، جمعیت بالای ۶۰ سال در سال ۲۰۵۰ بیش از دو میلیارد نفر خواهد بود.
در ایران جمعیت سالمندان بیش از چهار میلیون نفر است.
آمار دقیقی از مبتلایان به آلزایمر در ایران در دست نیست، اما شمار آنها حدود یک میلیون نفر تخمین زده می‌شود.
تخمین‌ها در مورد افغانستان به حدود نیم میلیون مبتلا اشاره دارد.
نظرشما
آخرین اخبار