آیا می دانید گوش هم سکته می کند؟

  دکتر محسن نراقی، جراح و متخصص گوش، حلق و بینی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. عواملی مانند ضربه صوتی ناشی از موج انفجار، شکستن دیوار صوتی، صدای ترقه بسیار بلند، عفونت‌ها یا تومور‌های گوش... می‌تواند مشکلات بزرگی را برای گوش و شنوایی انسان ایجاد کنند. سکته گوش از مواردی است که متخصصان گوش، حلق و بینی در سال‌های اخیر پژوهش‌های بسیاری درباره آن انجام داده‌اند. بدون شک یکی از تلخ‌ترین تجربه‌هایی که می‌توان برای هر یک از ما به صورت ناگهان و بدون هیچ زمینه قبلی پیش بیاید، ناشنوایی یا کاهش شنوایی ناگهانی است، یعنی فرد که شنوایی یک یا هر دو گوش‌اش را از دست می‌دهد. البته این نوع کاهش شنوایی معمولا در یک گوش اتفاق می‌افتد اما نکته مهم‌تر اینکه ابتلا به بیماری‌های ویروسی، عفونت‌های گوش و نیز مصرف بعضی از داور‌ها می‌تواند منجر به ناشنوایی ناگهانی شود اما در بیشتر موارد چنین عارضه‌ای بدون دلیل مشخص و در شرایط استرس‌‌زا که منجر به اختلال‌های سیستم امنیتی بدن می‌شود، اتفاق می‌افتد. چرا ناگهان ناشنوا می‌شویم؟ سکته گوش به دلایل ناگهانی ایجاد می‌شود و تاکنون دلیل مشخصی برای آن پیدا نشده است. همچنین مشخص نیست دلیل ناشنوایی ناگهانی صد‌درصد نرسیدن خون به عروق گوش است یا نه! بنابراین درباره ناشنوایی ناگهانی دلایل زیادی مطرح می‌شوند ولی هنوز توافق قطعی روی هیچ یک از آنها وجود ندارد. معمولاً ناشنوایی ناگهانی، تنها در یک گوش اتفاق می‌افتد، یعنی در یک مدت خیلی کوتاه، ناگهان شنوایی گوش کم می‌شود. این مساله می‌ـواند از یک کاهش شنوایی شدید و یا در حد خفیف‌تر باشد. براساس آمار، سالانه از هر پنج هزار نفر، یک نفر به این مشکل دچار می‌شود، کاهش شنوایی یک طرف رایج‌تر است. به طور متوسط در بیشتر استان‌های کشور ماهانه، سه نفر به این مشکل مبتلا می‌شوند که با حالت تهوع، سرگیجه و عدم شنوایی یک گوش و یا هر دو گوش مواجه هستند. افراد مبتلا به این بیماری در صورت مراجعه سریع به پزشک، درمان می‌شوند ولی اگر به سرعت مراجعه نکنند، این بیماری منجر به روز عوارض خیلی خطرناک و وخیم‌تری می‌شود. به طور کلی ناشنوایی ناگهانی، کاهش شنوایی حسی عصبی است و به واسطه آن، شخص به طور ناگهانی متوجه می‌شود گوشش سنگین شده و شنوایی‌اش از بین رفته است از مهم‌ترین عواملی که منجربه این نوع ناشنوایی می‌شوند، می‌توان به بیماری‌های ویروسی مانند سرخک، اوریون، مننژیت و سفلیس اشاره کرد. گاهی مصرف یکسری از دارو‌ها به خصوص مصرف خود‌سرانه می‌تواند منجر به کاهش شنوایی حسی عصبی در فرد شود. از شاخص‌ترین این دارو‌ها می‌توان به جنتامایسین، آسپرین، بروفن، دارو‌های ضد‌افسردگی و بعضی از دارو‌های شیمی درمانی اشاره کرد. گاهی نیز آسیب‌های ناگهانی به گوش ناشی از یک ضربه صوتی تحت‌تاثیر موج انفجار، شکستن دیوار صوتی یا صدای ترقه است. عفونت‌ها یا تومور‌های گوش نیز در مواردی می‌توانند به این عارضه ختم شوند. ویروس‌ها، اختلال‌های انعقادی خون و بیماری‌های سوخت‌وساز در ناشنوایی ناگهانی نقش دارند. چگونه درمان می‌شود؟ درمان ناشنوایی گوش زمانی مطرح می‌شود که بتوان التهاب گوش داخلی را کم کرد. در غیر این صورت برای این مشکل درمان قطعی وجود ندارد. برای برطرف کردن این مشکل از روش جراحی استفاده نمی‌‌شود اما درمان دارویی ممکن است بسیار کمک‌کننده باشد. هر قدرت فرد مبتلا به کاهش شنوایی زودتر تحت درمان دارویی قرار گیرد، شانس بهبود شنوایی‌اش نیز افزایش می‌یابد. ترکیبات مختلف کورتیکو استروئیدی داروی اصلی برای درمان این مشکل است. از آنجا که تصور می‌شود دلیل اصلی ناشنوایی ناگهانی، کاهش خون‌رسانی یا اکسیژن‌رسانی به سلول‌های گوش داخلی است، اما عده‌ای از محققان استفاده از کاربوژن را توصیه می‌کنند. کاربوژن ترکیبی از اکسیژن و دی‌اکسید کربن است که گفته می‌شود استنشاق آن باعث بهتر شدن اکسیژن‌رسانی به گوش داخلی می‌شود. لازم به یاد‌آوری است که همانند استروئید‌تراپی، استفاده از کاربوژن نیز ممکن است برای همه بیماران مفید نباشد.