شفا آنلاين-پژوهشگران آمریکایی در دانشگاه ویرجینیا کشف کردهاند که جراحی تعویض مفصل همیشه باعث بهبود زانو نمیشود.
به گزارش شفا آنلاين،برای کسانی که از درد زانو رنج میبرند و خواستار عمل جراحی تعویض مفصل هستند، انتخاب بین مدل فلزی و یا پلاستیکی این مفصل ممکن است گمراه کننده باشد. جراحی به نظر آسان میرسد و امیدهای زیادی شامل تحرک بهتر، درد کمتر و تقریبا مانند یک زانوی جوان و نو را میدهد. اما شواهدی زیادی وجود دارد که جراحی تعویض مفصل زانو بسیار وسوسه کننده است. بیشتر افراد ترجیح میدهند که اول جراحی را انجام دهند تا اینکه به راههای دیگر که به بهبود زانویشان کمک میکند، فکر کنند.
هیچ شکی وجود ندارد که جراحی تعویض مفصل زانو بسیار محبوب است. در سال 2012 بیش از 600 هزار مورد جراحی جایگزینی زانو انجام شده که در مقایسه با 250 هزار مورد که 15 سال پیش انجام شده است، از افزایش چشمگیری حکایت دارد. اما برخی از تحقیقات جدید نشان میدهد که بیشتر افراد ترجیح میدهند از روشهای آسان و سریع و شاید بدتر استفاده کنند تا از مزایای محدود آن بهره مند شوند. طبق آمار آکادمی جراحان استخوان و مفاصل آمریکایی (the American Academy of Orthopaedic Surgeons)، جراحی تعویض مفصل زانو بین سنین 45 تا 64 در بین سالهای 2000 تا 2012، 250 درصد افزایش یافته است و بین سنین 65 به بالا این افزایش 95 درصد بوده است.
پژوهشگران درمرکز رفاه عمومی دانشگاه ویرجینیا واقع در ریچموند، با انجام ارزیابی های جراحی-اعتباری نتایج دو مطالعه بزرگ را منتشر کردهاند. پژوهشگران با استفاده از استانداردهای وضع شده در اروپا، به این نتیجه رسیدهاند که فقط برای کسانی که مبتلا به آرتروز زانو بوده و از طریق پزشکی ثابت شده که در حال پیشرفت است، می توانند جراحی تعویض مفصل زانو انجام دهند.
به این معنی که نه تنها فقط دردهای شدید بلکه اختلالات عملکرد فیزیکی مثل عدم توانایی در بالا رفتن از پلهها، بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن بدون کمک، از نشانههای واجد شرایط شدن برای عمل جراحی تعویض مفصل زانو است.
بر اساس تحقیقات دیگری که در اسپانیا انجام شده است، پژوهشگران پیشنهاد میکنند که جراحی تعویض مفصل زانو بهتر است برای بیماران 65 سال به بالا انجام گیرد. دلایل آنها برای این پیشنهاد: مواد کاشته شده (ایمپلنتها) بعد از دو دهه فرسوده میشوند که به این معناست یک بیمار 45 ساله دوباره مجبور به انجام جراحی دیگر در طول دوران زندگیش خواهد شد.
پژوهشگران سپس با بررسی و آنالیز اطلاعات یک گروه بزرگ شامل 200 زن و مرد مبتلا به آرتروز زانو که برای جراحی تعویض مفصل زانو اقدام کردهاند و از 5 سال پیش در این تحقیق مورد بررسی بودهاند، دریافتند که حدود یک سوم این بیماران واجد شرایط لازم برای انجام این جراحی نیستند. بر اساس اسکنهای گرفته شده از زانوهای این افراد یا سطح دردی که گزارش دادهاند و اختلالات عملکرد فیزیکی، مشخص شد که بسیاری از این افراد فقط مبتلا به آرتروز خفیف هستند.
همین پژوهشگران در تحقیقی دیگر دریافتهاند افرادی که واجد شرایط برای عمل جراحی بودهاند و عملا زانوهایشان در وضع بدی بوده است، از عمل جراحی نتیجه خوبی گرفتهاند و گزارش وضعیت آنها چند ماه پس از جراحی و همچنین دو سال بعد از جراحی از درد کمتر و بهبود عملکرد جسمی حکایت داشته است.
با استفاده از عمل اندازه گیری معمول از عملکرد زانو، امتیاز این بیماران تا حدود 20 نمره بهبود یافت. در مقابل، افرادی که از نظر پژوهشگران واجد شرایط لازم برای جراحی نبودهاند، بهبود چندانی نداشتهاند. بعد از گذشت یک سال امتیاز عملکرد زانوی آنها فقط تا دو نمره افزایش داشته است.
دنیل ریدل، استاد فیزیوتراپی و جراح ارتوپدی مرکز رفاه عمومی دانشگاه ویرجینیا و سرپرست تحقیق انجام شده، میگوید: «افرادی که واجد شرایط لازم برای جراحی نیستند، کمتر امکان بهبود دارند. پیام این نیست که مردم باید قبل از اینکه جراحی را انجام بدهند، اجازه بدهند که زانوهایشان بشکند، اما آنها باید درباره نیاز به جراحی مشورت کنند. از پزشکتان سوال کنید که آرتروزتان واقعا چقدر پیشرفته است.»
دکتر ریدل در ادمه میافزاید: «اگر شما مبتلا به آرتروز استخوان به استخوان (bone-on-bone arthritis) نیستید که به این معناست که تمام غضروفهای ضربه گیر موجود در زانو از بین رفته است، از یک فیزیوتراپ برای برنامهای ورزشی که باعث تقویت مفصل زانو، کاهش درد و ناتوانی میشود، مشاوره بخواهید. همچنین کاهش وزن نیز کمک میکند.»
آنا