خرید یونایتد بیسکوئیت از سوی ترکها با واکنشهای زیادی از سوی رسانه های اروپایی مواجه شد. برای فرانسویها که رقابتی ترین بازار شکلات و بیسکوئیت را در اختیار دارند، این خرید بزرگ بسیار غیرمنتظره آمد و تصور نمی کردند که زمانی ترکها وارد بازار بیسکوئیت و شکلات اروپا شوند.
روزنامۀ تریبون در گزارشی در این باره می نویسد: در سورپرایزی بزرگ گروه ییلدیز هولدینگ یونایتد بیسکوئیت را خرید و هنوز کسی نمی داند ترکیه و مراد اولکرد، میلیاردر ترک، صاحب این گروه چگونه می خواهد به سومین تولیدکنندۀ بیسکوئیت در جهان به خصوص در خاورمیانه تبدیل شود و با سایر غولها رقابت کند؟
کارشناسان اقتصادی می گویند این اتفاق برای ترکیه و سیاستهای توسعه ای این کشور بسیار مهم است. آنها در سال 2007 پیشتر اقدام به خرید برند شکلات گودیوا کرده بودند.
به گفتۀ رییس ییلیز هولدینگ، این گروه صنایع غذایی، برای انجام این خرید بزرگ 11.6 درصد از سهم مشارکت خود در بانک ترکیه فایناس کاتیلیم بانکاسی را واگذار کرده بود. مراد اولکر رییس ییلدیز همچنین اعلام کرده است که این گروه قصد دارد گروه "دوسی مایا" را نیز به شرکت فرانسوی لزافر به ارزش 220 میلیون دلار واگذار کند. اولکر در ماه ژانویه کنفرانسی مطبوعاتی در استانبول گفت: ما هنوز میلیاردها لیر در جیب هایمان داریم و می خواهیم آنرا در گوشه و کنار جهان سرمایه گذاری کنیم. نمی خواهیم این پولها را در بانک بگذاریم، بلکه مترصد فرصتی برای سرمایه گذاری هستیم.
با یونایتد بیسکوئیت- تولیدکنندۀ شمارۀ 4 بیسکوئیت جهان پس از موندلز(Mondelez)، کلوگ(Kellogg) و کامبل(Campbell) و گروه اولکر(شمارۀ 5)، ییلدیز هولدینگ به آسانی وارد گروه غولهای بزرگ تولیدکنندگان جهانی می شود. ترکها حتی پا را فراتر گذاشته و با این گروه به دومین تولیدکنندۀ بیسکوئیت اروپا تبدیل خواهند شد.
جودی مینوتو، یکی از کارشناسان بازار صنایع غذایی جهان در شرکت مینل در این باره می گوید: توافق میان ییلدیز و یونایتد برای ترکها امتیاز بزرگی است و به آنها این امکان را می دهد که در بازاری باثبات و در کنار سایر برندهای قوی و شبکۀ گسترده ای از سایتهای تولید به فعالیت بپردازند. ثبات بازار در این میان از اهمیت زیادی برخوردار است و این مسئله می تواند حضور ترکیه را در بسیاری از کشورها در خاورمیانه و آفریقا گسترش دهد. در واقع ترکها تلاش می کنند تنها در این نقطۀ جغرافیایی حضور و موقعیت شان را پررنگ کنند واین در حالیست که یونایتد بیسکوئیت پیشتر سرمایه گذاریهای قابل توجهی در این مناطق کرده بود؛ از جمله با کارخانه رانا در کشور عربستان سعودی و گروه صنایع غذایی ای اندپی فودز(A&P foods) در نیجریه.
ییلدیز هولدینگ علاوه بر فعالیت در حوزه صنایع غذایی حضور گسترده ای در شبکه ارتباطات، انفورماتیک، مسکن و خدمات دارد.
اما سیستم توزیع محصولات ترکیه چگونه خواهد بود؟ دریا گوون ییلدیز متخصص بازار ترکیه در شرکت ریتل می گوید: توزیع سنتی همچنان در ترکیه از اهمیت زیادی برخوردار است( و نزدیک به 50% از سیستم فروش محصولات عذایی این کشور را تشکل می دهد). پروه اولکر نیز همین شیوه را دنبال می کند و شما حتی می توانید در بسیاری از مغازه های سبزی فروشی، میوه فروشی های گوشه خیابان محصولات آن را پیدا کنید. محصولات ترکی حتی توانسته در اقتصادهای نوظهور نیز جای پایش را محکم کند. شاید باور نکنید اما بخش عظیمی از فروش بیسکوئیت های ترکی با همین شیوه سنتی و بدون داشتن سیستم توزیع پیشرفته در خاورمیانه و آفریقا به فروش می رسد.
ظاهراً ییلدیز هولدینگ نیز قصد دارد همان سیستم سنتی توزیع را در پیش بگیرد، هرچند این سیستم دیگر کارایی ندارد. البته بیزیم تاپتان، یکی از گروههای زیرمجموعه ییلدیز هولدینگ، یکی از بزرگترین توزیع کنندگان محصولات این گروه بزرگ است.
گفتنی است بیسکوشکلات ترک "مترو" سال گذشته نزدیک به 800 میلیون یورو حجم معامله داشته است.
خبرآنلاین
