نوعی مدل محاسباتی که در آزمایشگاه «سالواتور تورکوتو»، پروفسور شیمی دانشگاه پرینستون، طراحی شده، می‌تواند به شفاف‌سازی شرایط موجود پیرامون غیرفعال‌بودن تومور و تبدیل آن به حالت بدخیم کمک کند.
این مدل خودکار سلولی، سناریوهای مختلف رشد تومور را بیان می‌کند و این سناریوها به سرکوب‌شدن، غیرفعال‌ماندن یا شیوع تومور می‌انجامند. این مدل امکان آزمایش پزشکی سناریوهای واقعی را می‌دهد؛ چنین سناریوهایی را می‌توان در آزمایشگاه‌ها مهندسی کرد و نتایج مشاهده‌شده را برای درجه‌بندی‌کردن مدل جدید به کار برد.
برای هر سناریویی، مجموعه‌ای از قوانین بر جمعیت سلولی تحمیل می‌شوند. این قوانین تعاملات ممکنی ماند مرگ سلول مجاور یا سرکوب سیستم ایمنی هستند که از طریق احتمالات استخراج‌شده از داده‌های آزمایشی گذشته بر تقسیم سلول حکمرانی می‌کنند.
محققان پس از برنامه‌ریزی‌کردن این قوانین رقابت شبیه‌سازی‌شده بین تومور و مولفه‌های محیطی که رشد آن را سرکوب می‌کنند را مشاهده کردند.
آن‌ها بسیار متعجب شدند زیرا تومور ناگهان شروع به تقسیم سریع کرد و این نخستین باری است که رفتار تغییرکرده تومور به طور آنی در یک مدل اتفاق می‌افتد. محققان تعدادی از مولفه‌هایی که می‌توانند بر رشد سلول اثر بگذارند را سنجیدند. این مولفه‌ها شامل تغییرات فنوتیپی، ویژگی‌های مکانیکی و سرعت و قدرت مولفه‌های سرکوب‌کننده (مانند سیستم ایمنی) بدن هستند.
یکی از یافته‌های مدل جدید این بود که سرکوب احتمالی تومورها در محیط‌های خشن و دارای تراکم و فشار بالا اتفاق افتاد. تیم تحقیقاتی همچنین پیش‌بینی کرد چنانچه تعداد سلول‌های تقسیم‌شونده فعال در ناحیه تکثیر سلول به سطح بحرانی خاصی برسد، بسیار احتمال دارد که تومور شروع به رشد سریع کند.
این نتایج می‌تواند دارای دیدگاه‌های مهمی برای درمان زودهنگام سرطان باشد و جزئیات آن در نشریه PLOS ONE قابل‌مشاهده است.
