شفا آنلاین -امروزه بسياري از والدين نگران بددهاني يا بدزباني فرزندانشان هستند و از خود ميپرسند که آنها اين صحبتها را چگونه يـاد گرفتهاند؟
چـرا اين اتفاق براي فرزند ما افتاده؟
آيا خودمان مقصر بودهايم؟
اين واقعيتي است که کودکاني که در خانوادهاي پرخاشگر تربيت ميشوند به همان روش پر خاشگري را با مشاهده ميآموزند اما بخش دردآور آن، تاثيرات عميقي است که والدين پرخاشگر، بهويژه بد دهن که از واژههاي زشت استفاده ميکنند روي بچهها
ميگذارند.
چنانچه در خانوادهاي، پدر يا مادر از الفاظ نامناسب و رکيک استفاده کنند و بهويژه در ارتباط کلامي با همسر خويش اينگونه عبارات را به کار ببرند، بدون شک نخستين قدم در جهت آموزش کلام ناپسند به فرزندان برداشته شده است. و تنها راه براي ترک بددهاني اينگونه کودکان اين است که والدين خود را کنترل کنند و از الفاظ نامناسب استفاده نکنند.
در بيشتر موارد ارتباط کودکان با دوستان و با بچههاي ديگرعامل بدزباني آنهاست. در مهدکودک، مدرسه کوچه و هر جاي ديگري که بچهها فرصت بازي و بهويژه درگيري با هم را پيدا کنند، ممکن است اين بدآموزي صورت بگيرد که راه حل ترک اين عادت بد دور کردن کودک از دوستان بيادب است.
مواقعي پيش ميآيد که کودک براي نخستين بار کلمه زشتي را با شيرين زباني به زبان ميآورد و اطرافيان با خنده و مزاح از آن استقبال ميکنند. اينگونه برخورد از همان ابتدا براي او حکم تشويق به انجام اين رفتار را خواهد داشت و به تدريج به آن عادت ميکند. در چنين مواقعي بايد به کودک اخم کنيم و از او دور شويم.
گاهي کودکان با به زبان آوردن حرفهاي زشت به خواستههاي خود ميرسند و اين عامل تشويق آنها به تکرار اين کار خواهد بود. براي حل اين مشکل بايستي به او فهماند، چنانچه دست از اين نوع رفتار بردارد و حتي از اين بابت عذرخواهي کند، به خواستهاش خواهد رسيد.
وقتی کودک کلمه زشتی را به زبان آورد برای اینکه او را متوجه اشتباهش بکنیم میتوان برای چند ساعتی اسباببازی مورد علاقهاش را در اختیارش قرار ندهیم.