۶ علت زخم شدن واژن هنگام نزدیکی
به گزارش شفا آنلاین:زخم های واژن ممکن است عمیق یا سطحی باشند. این زخم ها اغلب با علائمی مثل درد، سوزش، خارش و خونریزی واژن همراهند. به گفته دکتر صفورا فرخی پور، جراح و متخصص زنان، زخم های واژن معمولا در اثر عوامل زیر ایجاد می شوند:
آسیب دیدگی واژن حین دخول
رابطه جنسی خشن، عدم پیش نوازی کافی و روانکاری واژن، استفاده از ویبراتورها یا اسباب بازی های جنسی از رایجترین علل پارگی واژن هنگام نزدیکی هستند.
زخم شدن واژن با ناخن حین خودارضایی، خودارضایی بدون روانکاری واژن و رابطه جنسی در پوزیشن هایی که به واژن فشار می آورند نیز می توانند باعث زخم شدن واژن شوند.
افزایش سن
نازک شدن بافت واژن به دلیل افزایش سن و کاهش خاصیت ارتجاعی بافتهای داخل و بیرون واژن می تواند خطر زخم شدن واژن موقع دخول را افزایش دهد. این مورد به خصوص در کسانی که واژن آنها روانکاری کافی ندارد، بیشتر دیده می شود.
برخی بیماریها
انواع عفونت واژن (قارچی، ویروسی و باکتریایی) نیز از رایجترین علل زخم شدن واژن بعد از رابطه زناشویی هستند. برخی بیماریهای غیرواژینالی مثل بعضی از بیماریهای خود ایمنی و یا بیماریهای التهابی مثل بیماری کرون و بیماری بهجت نیز می توانند علت زخم شدن واژن بعد از نزدیکی باشند.
عفونتهای مقاربتی (STIs)
عفونتهای مقاربتی مثل ایدز، سیفلیس، عفونتهای کلامیدیایی، تبخال تناسلی و زگیل تناسلی از راه تماس جنسی منتقل می شوند. زخم واژن، درد و خونریزی حین نزدیکی از علائم رایج این نوع عفونتهای مقاربتی است.خشکی واژن
عدم روانکاری واژن به طور طبیعی و یا با لوبریکانتها منجر به اصطکاک زیاد واژن موقع نزدیکی و زخم و پارگی واژن می شود. خشکی واژن ممکن است در اثر کاهش هورمون استروژن در یائسگی یا دوران شیردهی یا در اثر مصرف برخی داروها مثل داروهای ضد افسردگی، ضد فشار خون بالا، ضد بارداری و آنتی هیستامین رخ دهد.
واژینیسموس
برخی از خانم ها در اولین رابطه جنسی خود و یا بعد از زایمان های سخت، جراحی های لگنی و برخی علل روحی و جسمی دیگر، نمی توانند دخول واژینال داشته باشند. موقع دخول، واژن آنها بطور غیرارادی قفل شده و نزدیکی اتفاق نمی افتد. به این عارضه بیماری واژینیسموس گفته می شود.
واژن این افراد به هیچ وجه اجازه ورود آلت را نمی دهد و تلاش برای دخول با فشار زیاد باعث آسیب دیدگی و پارگی واژن این خانم ها شده و واژینیسموس آنها را بدتر می کند.
روشهای درمان زخم شدن اطراف واژن
به گفته خانم دکتر فرخی پور، نحوه درمان زخم واژن بستگی به شدت زخم ها دارد. زخم های خفیف معمولا خودبخود خوب می شوند و یا به درمان کمی نیاز دارند. برای بهبود زخم واژن بعد از رابطه جنسی و علائم آزار دهنده آن درمان های زیر توصیه می شوند:
درمان های خانگی
برای درمان پارگی های خفیف واژن و بهبود زخم ها باید بهداشت واژن را رعایت کرده و آن را تمیز و خشک نگه دارید. همچنین نباید به زخم ها دست بزنید و چند بار در روز برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آب گرم بنشینید.
درمانهای دارویی
برای کاهش درد واژن می توانید از داروهای مسکن و ضد التهاب های استروئیدی تجویز شده استفاده کنید. اگر زخم شما در اثر عفونت ایجاد شده، زیر نظر پزشک و با توجه به علت ایجاد عفونت می توانید از داروهای زیر استفاده کنید:
آنتی بیوتیک ها
داروهای ضد ویروسی
داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی (برای درمان زگیل تناسلی، ایدز و تبخال تناسلی)
داروهای موضعی هورمونی برای بهبود سطح استروژن
همچنین می توانید از لوبریکانتهای بر پایه آب برای روانکاری واژن موقع نزدیکی استفاده کنید.
درمان خشکی و عفونت واژن
در صورتی که دچار عفونت های مکرر واژن، عفونتهای قارچی مقاوم به درمان یا خشکی واژن در یائسگی علت زخم شدن واژن است، می توانید از لیزر واژن یا پلاسما تراپی واژن استفاده کنید. این روشها به درمان سریع و قطعی عفونت و خشکی واژن شما کمک می کنند.
RF واژینال
از لیزر آر اف واژن می توانید برای درمان سریع آتروفی واژن (شکنندگی دیواره واژن و زخم شدن آن) و نیز درمان قطعی واژینیمسوس با هر گریدی که هست، استفاده کنید. همچنین برای درمان واژینیسموس خود می توانید تزریق بوتاکس به عضلات واژن را هم امتحان کنید.
برای زخم شدن واژن کی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر دچار زخم واژن شده اید و علائم زیر را دارید، برای درمان آن باید سریعتر به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید:
ادامه داشتن درد و خونریزی یا بدتر شدن علائم
مشاهده ترشحات غیرعادی و بدبوی واژن
تب بالا
سرگیجه، ضعف یا غش
