ویروس عامل ایجاد زگیل تناسلی

انواع ویروس پاپیلومای انسانی

ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است. نزدیک به 80 میلیون آمریکایی به این عفونت مبتلا هستند و هر سال حدود 14 میلیون نفر جدیداً آلوده می شوند. در واقع، اکثر افراد فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا می شوند. این ویروس به راحتی از طریق تماس جنسی پوست به پوست پخش می شود.

HPV همیشه علائمی ایجاد نمی کند و بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس نمی دانند که به آن مبتلا هستند. بیش از 90 درصد عفونت‌های جدید HPV حتی بدون درمان در عرض دو سال از بین می‌روند یا غیرقابل تشخیص می‌شوند. با این حال برخی از عفونت های HPV می توانند در بدن باقی بمانند و منجر به عوارضی از جمله زگیل تناسلی شوند. این زگیل ها ممکن است کوچک یا بزرگ، صاف یا برجسته باشند. آنها ممکن است به صورت منفرد یا به صورت خوشه ای ظاهر شوند و به شکل گل کلم باشند. این زگیل ها اغلب در فرج، قسمت بیرونی اندام تناسلی زن و آلت تناسلی ظاهر می شوند. عفونت HPV همچنین ممکن است باعث بیماری های جدی تری مانند انواع خاصی از سرطان شود.

از بیش از 150 سویه این ویروس، 40 سویه بر ناحیه تناسلی تأثیر می گذارند، اما بیشتر آنها خطر جدی برای سلامتی ندارند. یک فرد می تواند همزمان با بیش از یک سویه HPV آلوده شود. سویه ها بر اساس تعداد شناسایی می شوند.

ویروس پاپیلومای انسانی کم خطر

عفونت با بیشتر گونه های کم خطر HPV تناسلی علائمی ایجاد نمی کند و زمانی که بدن در برابر ویروس مصونیت ایجاد می کند ناپدید می شود. این سویه ها هیچ ارتباطی با سرطان ندارند اما می توانند منجر به زگیل تناسلی شوند.

علاوه بر فرج و آلت تناسلی، زگیل ممکن است در دهانه رحم یا واژن در زنان، کیسه بیضه در مردان، یا در داخل و اطراف مقعد در مردان یا زنان ظاهر شود. زگیل همچنین ممکن است در دهان و گلو مشاهده شود. دو سویه HPV نوع 6 و 11 باعث 90 درصد این زگیل ها می شوند.

برخی از گونه های کم خطر HPV می توانند باعث دیسپلازی خفیف دهانه رحم، تغییرات غیر طبیعی در سلول های سطح دهانه رحم شوند. با این حال این تغییرات پیش سرطانی نیستند.

ویروس پاپیلومای انسانی پرخطر

عفونت با HPV پرخطر می‌تواند منجر به دیسپلازی وسیع‌تر دهانه رحم و انواع خاصی از سرطان شود. حداقل 12 گونه پرخطر HPV وجود دارد، اما تنها دو نوع 16 و 18 باعث اکثر سرطان های مرتبط با HPV، از جمله سرطان های دهانه رحم، واژن، فرج، آلت تناسلی و مقعد می شوند. سویه‌های پرخطر HPV همچنین می‌توانند منجر به سرطان‌های گلو، زبان و لوزه‌ها شوند که به عنوان سرطان اوروفارنکس شناخته می‌شوند.

محققان بر این باورند که عفونت های HPV دهان و گلو ممکن است در اثر تماس جنسی دهانی با فردی که دارای یک عفونت پرخطر فعال است، ایجاد شود. با این حال، یادآوری این نکته مهم است که در اکثر افراد، سیستم ایمنی بدن، در عرض دو سال از شر HPV خلاص می شود.

اگرچه عفونت با سویه‌های پرخطر HPV می‌تواند باعث سرطان شود، اکثر افرادی که به این سویه‌ها آلوده می‌شوند به سرطان مبتلا نمی‌شوند./سلامت نیوز