افسردگی، پرخاشگری وکم خوابي

به گزارش شفا آنلاين ،دکتر حامد محمدی کنگرانی ، گفت: تنهایی، طلاق، اختلالات روانپزشکی و سابقه خانوادگی خودکشی از عواملی هستند که ریسک خودکشی را در افراد افزایش می دهد. وی با بیان اینکه کم خوابی بدون همراهی با عوامل دیگر به ندرت موجب خودکشی می‌شود، افزود: کم خوابی خود به تنهایی محصول یک اختلال نیست بلکه از علائم بروز اختلالات روانپزشکی نظیر افسردگی و اضطراب در افراد است، فردی که به دلیل کم خوابی به روانپزشک مراجعه می‌کند از او در مورد عوامل کم خوابی پرسیده می شود. این روانپزشک با اشاره به اینکه اختلالات روانپزشکی از عوامل افزایش دهنده آمار خودکشی است، گفت: بی خوابی خود به تنهایی از عوامل خودکشی به شمار نمی رود بلکه همراهی با عوامل دیگر نظیر مشکلات خانوادگی یا تنهایی و اختلالات روانپزشکی منجر به خودکشی در افراد می‌شود. وی در ادامه تصریح کرد: بروز بی خوابی در افراد به صورت مزمن یا حاد است به عنوان مثال فردی که به دلیل مشکلات خانوادگی یا کاری دچار بی‌خوابی کوتاه مدت شده اقدام به خودکشی نمی‌کند اما در صورت ابتلا به کم خوابی‌های مزمن یا طولانی مدت از تحمل پذیری وی کاسته شده، این امر بیشتر او را در معرض خطر افکار مربوط به خودکشی یا خودزنی قرار می دهد. دکتر محمدی با بیان اینکه باید به کم خوابی‌های طولانی مدت و شدید با حساسیت بیشتری نگریست، گفت: کم خوابی‌های شدید و طولانی مدت در صورت عدم درمان موجب افزایش اختلالات روانپزشکی به خصوص افسردگی و اظطراب شده، تحمل پذیری فرد را کاهش داده، وی را پرخاشگر و عصبی می‌کند به حدی که به رفتارهای ناگهانی نظیر خودزنی و خودکشی دست می زند. این روانپزشک در پایان با اشاره به اینکه خطر خودکشی در افراد مبتلا به کم خوابی‌های طولانی مدت و شدید که معمولا با اضطراب و افسردگی همراه است افزایش می یابد، خاطرنشان کرد: افراد مشغول به کارهای شیفتی به دلیل کم خوابی و افسردگی متعاقب آن، اضطراب و کاهش تحمل پذیری ناشی از محرویت خوابی بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند، در صورت عدم جبران کم خوابی، ورزش و خواب مناسب، امکان بروز اختلالات روانپزشکی افزایش یافته، تشدید این عوامل موجب اقدام به خودکشی می شود.