به گزارش شفاآنلاین:زگیل تناسلی یک عفونت بسیار شایع مقاربتی است که باعث ایجاد برجستگی در نواحی مانند واژن، آلت تناسلی، مقعد و کیسه بیضه می شود.
زگیل تناسلی معمولاً بدون درد است، اما گاهی اوقات خارش دارد. آنها می توانند ناهموار، مسطح یا به صورت خوشه ای ظاهر شوند.
اگر زگیل تناسلی دارید، ممکن است متوجه علائم زیر شوید:
زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. شما می توانید ویروس HPV را از طریق تماس پوست به پوست در حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی گرفته و به آن آلوده شوید.
حدود 40 نوع HPV وجود دارد که می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود. سایر انواع HPV با سرطان دهانه رحم و سرطان مقعد مرتبط هستند. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند، بعید است که باعث سرطان شوند.
از هر 3 نفری که با فرد آلوده به زگیل تناسلی رابطه جنسی دارند، 2 نفر به این بیماری مبتلا می شوند. زگیل ها معمولاً در عرض 3 ماه پس از تماس ظاهر می شوند. اگر HPV دارید اما علائمی ندارید، همچنان می توانید آن را به شخص دیگری منتقل کنید.
پزشکان برای تشخیص این بیماری معمولاً نیازی به آزمایش ندارند و بر اساس ظاهر ضایعه،تشخیص زگیل تناسلی را میگذارند، اما در موارد خاصی، نمونهبرداری از ضایعه را توصیه میکنند:
زگیل تناسلی ممکن است بدون درمان از بین برود. با این حال، اگر دردناک، ناخوشایند، خارش یا آزاردهنده باشند، قابل درمان هستند. درمان از شر خود ویروس خلاص نمی شود، فقط زگیل ها را از بین می برد. سیستم ایمنی شما ممکن است ویروس را حذف کند، یا ممکن است بدون شناسایی در بدنتان باقی بماند.
برای بحث در مورد گزینه های درمانی به پزشک مراجعه کنید.
اینکه پزشک چه درمانی را برای زگیلهای تناسلی تجویز میکند، بستگی به تعداد، اندازه، محل و شکل ضایعات و همچنین عواملی مثل پذیرش بیمار، وضعیت اقتصادی بیمار و تجربه پزشک دارد. به طور کلی 2 گروه اصلی درمان وجود دارند: درمانهای شیمیایی و درمانهای فیزیکی. هر دوی این روش ها درمانهای تخریبی هستند، یعنی روشهایی هستند که ضایعه را از بین میبرند ولی عفونت ویروسی را درمان نمیکنند، چرا که به طور کلی از بین بردن ویروسها کار آسانی نیست و دانش پزشکی به همین دلیل، هنوز از درمان ریشهای عفونتهای ویروسی از قبیل ایدز، هپاتیت و حتی سرماخوردگی ناتوان است.از میان درمان های شیمیایی، محلول <پودوفیلین> معروفترین دارویی است که برای درمان زگیل تجویز میشود.
این محلول را باید با دقت روی ضایعه مالید و از آنجا که انجام آن توسط بیمار مشکل است، پزشکان ترجیح میدهند شخصاً این کار را برای بیمار انجام بدهند و به همین خاطر، اگر چه خود این دارو ارزان است، اما به دلیل نیاز به مراجعات مکرر، پردردسر و گران تمام میشود.
هنگام استفاده از پودوفیلین برای درمان زگیل، باید به موارد زیر دقت کرد:
درمانهای شیمیایی زگیل هم از آن دسته درمانهایی هستند که نیاز به صبوری بیشتر دارند.
سرما درمانی (کرایوتراپی)، جراحی و درمان با لیزر 3 روش رایج درمان
زگیلها هستند. کرایو، برای بیماران دارای زگیلهای با تعداد کم تا متوسط
توصیه میشود. مهمترین عارضه جانبی آن هم درد یا تاول در محل است و 20 تا
40 درصد هم خطر عود دارد. درمان جراحی هم از آنجا که مستلزم برداشت عمقی
ضایعه است، به مهارت جراح بستگی دارد.
این جراحی کوچک با بیحسی موضعی و
توسط متخصصان پوست انجام میشود و برای زگیلهای مقعد یا درگیری یک ناحیه
وسیع، بهترین راه است. خطر عود آن هم حدود 20 درصد است. درمان با لیزر
بهترین روش برای زگیلهای وسیع داخل پیشابراه و واژن است.
نکته جالب این است که دود حاصل از این نوع درمان میتواند حاوی ویروس پاپیلومای انسانی باشد و به همین دلیل، پزشکانی که این عمل را انجام میدهند، حتما باید از ماسک استفاده کنند. برای درمان با لیزر هم بین 5 تا 50 درصد احتمال عود در نظر گرفته میشود. مزیت روشهای فیزیکی، علیرغم هزینه بالاتر و عوارض مثل زخم در محل درمان و... این است که بیمار سریع از آنها نتیجه میگیرد و نیاز به مراجعات مکرر ندارد. به عبارت دیگر، این نوع درمانها برای بیماران عجول مناسبترند.
واکسن HPV شما را در برابر انواع HPV که باعث بیشتر زگیل های تناسلی می شوند و همچنین انواع پرخطر HPV که باعث سرطان می شوند، محافظت می کند . با این حال، واکسن در برابر همه انواع HPV محافظت نمی کند.
هر زن 25 تا 74 ساله که تا به حال فعالیت جنسی داشته است باید هر 5 سال یک بار آزمایش غربالگری دهانه رحم انجام دهد. تست غربالگری دهانه رحم HPV را تشخیص می دهد و جایگزین پاپ اسمیر شده است.
رابطه جنسی ایمن می تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را کاهش دهد. کاندوم خطر ابتلا به HPV را کاهش می دهد، اما به طور کامل از انتشار ویروس جلوگیری نمی کند. با این حال، کاندوم در برابر سایر عفونت های مقاربتی محافظت می کند و بخش مهمی از رابطه جنسی ایمن برای بسیاری از زوج ها است.
کمتر کسی میداند که زگیل یک بیماری ویروسی است و بنابراین، قابل سرایت است. البته این طور هم نیست که با کوچکترین تماس با یک ضایعه،ویروس در نقطه سالم پوست کاشته شود و مزرعه زگیل بروید! اما تماس مکرر و نزدیک، در شرایطی که <ویروس پاپیلومای انسانی> در پوست تلقیح شود، باعث ایجاد زگیل میشود.
ویروس پاپیلومای انسانی که مسئول ایجاد همه انواع زگیل است، خودش بیش از
100 نوع دارد و اگر فکر میکنید شهرتش به خاطر <زگیل> است بدانید که
از اینها مهمتر، بعضی از انواع این ویروس، خطر ایجاد سرطان را هم بالا
میبرند. نترسید، خبر خوب این است که اغلب زگیلها توسط ویروسهای
پاپیلومای نوع 6 و 11 ایجاد میشوند که کمترین همراهی را با سرطانها دا
رند.سلامت نیوز