واکسن HPV برای زنان باردار یا افرادی که بیماری متوسط یا شدید دارند توصیه نمی شود. در صورت داشتن هر گونه حساسیت شدید، از جمله حساسیت به مخمر یا لاتکس، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، اگر واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به هر یک از اجزای واکسن یا دوز قبلی واکسن داشته اید، نباید واکسن را دریافت کنید.
شفاآنلاین>سلامت جنسی>واکسیناسیون دختران در سن 13 سالگی و پسران در سن 12-11 سالگی بر علیه ویروس پاپیلومای انسانی در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی آنها گنجانده شده است.به گزارش شفاآنلاین:بیشتر سرطان های دهانه رحم با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یک عفونت مقاربتی مرتبط هستند. ایمن سازی گسترده با واکسن HPV می تواند تأثیر سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های ناشی از HPV را در سراسر جهان کاهش دهد. در اینجا چیزی است که باید در مورد واکسن HPV بدانید.
گونه های مختلف HPV از طریق تماس جنسی منتشر می شوند و با اکثر موارد سرطان دهانه رحم مرتبط هستند. Gardasil یک واکسن HPV تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده است و می تواند برای دختران و پسران استفاده شود.
این واکسن می تواند از اکثر موارد سرطان دهانه رحم پیشگیری کند اگر واکسن قبل از قرار گرفتن دختران یا زنان در معرض ویروس تزریق شود. این واکسن می تواند از سرطان واژن و فرج نیز پیشگیری کند. علاوه بر این، این واکسن می تواند نقش مهمی در جلوگیری از زگیل تناسلی، سرطان مقعد و سرطان دهان، گلو، سر و گردن در زنان و مردان دارد.
در تئوری، واکسیناسیون پسران در برابر انواع HPV مرتبط با سرطان دهانه رحم نیز ممکن است با کاهش احتمال انتقال به محافظت از دختران در برابر ویروس کمک کند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کند که واکسن HPV به دختران و پسران بین سنین 11 تا 12 سال داده شود. این واکسیناسیون می تواند از سن 9 سالگی انجام شود. برای دختران و پسران ایده آل است که واکسن را قبل ار تماس جنسی دریافت کند. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین پایین با شروع زودتر فعالیت جنسی ارتباطی ندارد.
هنگامی که فردی به HPV آلوده می شود، واکسن ممکن است آنقدر موثر نباشد. همچنین پاسخ به واکسن در سنین پایین تر از سنین بالاتر بهتر است.
CDC توصیه می کند که همه کودکان 11 و 12 ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند.
نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند واکسیناسیون را در برنامه دو دوز دریافت کنند.
تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است.
نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین 15 تا 26 سالگی واکسن را شروع می کنند، باید سه دوز از واکسن را دریافت کنند.
CDC واکسیناسیون HPV را برای همه افراد تا سن 26 سالگی که به اندازه کافی واکسینه نشده اند توصیه می کند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده اخیراً استفاده از Gardasil 9 را برای مردان و زنان 9 تا 45 ساله تأیید کرده است. اگر 27 تا 45 ساله هستید، با پزشک خود مشورت کنید که آیا او توصیه می کند واکسن HPV را دریافت کنید یا خیر.
واکسن HPV برای زنان باردار یا افرادی که بیماری متوسط یا شدید دارند توصیه نمی شود. در صورت داشتن هر گونه حساسیت شدید، از جمله حساسیت به مخمر یا لاتکس، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، اگر واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی به هر یک از اجزای واکسن یا دوز قبلی واکسن داشته اید، نباید واکسن را دریافت کنید.
بله. حتی اگر در حال حاضر یک سویه HPV داشته باشید، باز هم می توانید از واکسن بهره مند شوید، زیرا می تواند از شما در برابر سایر سویه هایی که هنوز ندارید محافظت کند. با این حال، هیچ یک از واکسن ها نمی توانند عفونت HPV موجود را درمان کنند. واکسن‌ها فقط از شما در برابر سویه‌های خاصی از HPV محافظت می‌کنند که تاکنون در معرض آن قرار نگرفته‌اید.
در بسیاری از مطالعات مشخص شده است که واکسن HPV ایمن است.
به طور کلی، اثرات معمولاً خفیف هستند. شایع ترین عوارض جانبی واکسن HPV شامل درد، تورم یا قرمزی در محل تزریق است.
گاهی اوقات پس از تزریق سرگیجه یا غش رخ می دهد. نشستن به مدت 15 دقیقه پس از تزریق می تواند خطر غش را کاهش دهد.
سردرد، حالت تهوع، استفراغ، خستگی یا ضعف نیز ممکن است رخ دهد.
واکسن HPV بخشی از برنامه روتین واکسن های دوران کودکی است. اینکه آیا واکسن به یک الزام ثبت نام در مدرسه تبدیل می شود، بر اساس ایالت به ایالت تصمیم گیری می شود.
بله. واکسن HPV قرار نیست جایگزین تست پاپ شود. غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم از طریق آزمایش پاپ آزمایشی منظم که از سن 21 سالگی شروع می شود، بخش مهمی از مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه است.
اگر در گروه سنی توصیه شده واکسن قرار ندارید، برای محافظت از خود در برابر سرطان دهانه رحم چه می توانید انجام دهید؟
HPV از طریق تماس جنسی - دهانی، واژینال یا مقعدی گسترش می یابد. برای محافظت از خود در برابر HPV، هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید. علاوه بر این، سیگار نکشید. سیگار خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد.
برای تشخیص سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه، به پزشک مراجعه کنید تا آزمایشات پاپ آزمایشی منظم از سن 21 سالگی شروع شود. در صورت مشاهده هر گونه علائم یا علائم سرطان دهانه رحم - خونریزی واژینال بعد از رابطه جنسی، بین قاعدگی یا بعد از یائسگی، درد لگن یا درد حین رابطه جنسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
یک اورولوژیست با بیان اینکه بسیاری از خانم هایی که مبتلا به زگیل تناسلی می شوند بی گناه محسوب می شوند، چون هیچوقت اقدامی که منجر به آلودگی آنها شود انجام نداده اند، با اشاره به اینکه واکسیناسیون دختران در سن 13 سالگی و پسران در سن 12-11 سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی آنها گنجانده شده است؛ بر لزوم واکسیناسیون زیر 26 سال توصیه کرد.
دکتر محمدرضا صفری نژاد در وب سایت خود نوشت: زگیل تناسلی یک بیماری آمیزشی بسیار مسری است که عامل ایجاد آن ویروسی به اسم HPV که مخفف کلمات Human Papillomavirus (HPV) است می باشد. آن شایعترین بیماری آمیزشی در بعضی کشورها است. بر خلاف بیماریهای آمیزشی دو دهه قبل که شایتعرین آنها سوزاک بود، ابتلا به ویروس HPV می تواند در دراز مدت خطرات جدی برای بیمار فراهم می کند.
گرفتاری به ویروس HPV سبب ایجاد بیماری زگیل تناسلی می شود. زگیلهای تناسلی نواحی مرطوب دستگاه تناسلی را گرفتار می سازند و در بسیاری از موارد آنقدر ریز و کوچک هستند که ممکن است با چشم غیر مسلح دیده نشوند. ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) دارای بیش از 100 نوع مختلف می باشد. نوع 6 و 11 علت 90 درصد زگیلهای تناسلی هستند. باید دانست که تمامی افراد آلوده به ویروس پاپیلوم انسانی علی رغم آلوده بودن ناحیه تناسلی به این ویروس، دارای ضایعات زگیلی نمی باشند، یعنی آلودگی آنها مخفی است. و در این میان این دختران جوان و خانمها هستند که بی گناه دچار این ویروس شده و در طولانی مدت خطر سرطانهای خطرناک مثل سرطان دهانه رحم و سرطان فرج آنها را تهدید می کند. چون آلودگی به این ویروس علامت خاص به غیر از ایجاد زگیل ندارد، اکثر زنان و مردان مبتلا به این ویروس، سبب انتقال آن در جامعه می شوند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) واکسن زگیل تناسلی برای دختران را در سال 2006 و واکسن زگیل تناسلی برای پسران را در سال 2009 مورد تائید قرار داد. بدین دلیل واکسیناسیون دختران در سن 13 سالگی و پسران در سن 12-11 سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی گنجانده شده است. توصیه می شود واکسیناسیون زیر 26 سال باشد. هر قدر سن واکسیناسیون پائین تر باشد، اثرات آن بهتر است.
ابتلا به زگیل تناسلی به علت آلودگی شریک جنسی
خانمها و دختران جوان که هیچوقت رابطه خارج از ازدواج نداشته اند، بعلت آلوده بودن همسر یا شریک جنسی مبتلا به این ویروس می شوند. نداشتن زگیل در ناحیه تناسلی به دو دلیل به هیچ دجه نشاندهنده عدم ابتلا فرد به ویروس HPV نمی باشد:
اولا بسیاری از افراد، آلوده به ویروس زگیل تناسلی هستند ولی هیچوقت دچار ضایعه پوستی یا همان زگیل تناسلی نمی شوند.
ثانیا بسیاری از زگیلها آنقدر ریز و کوچک هستند که با چشم غیر مسلح نمی توان آنها را دید.
در این میان بسیاری از خانمهایی که مبتلا به زگیل تناسلی می شوند بی گناه محسوب می شوند، چون هیچوقت اقدامیکه منجر به آلودگی آنها شود انجام نداده اند. خانمهای بیگناه که دچار زگیل تناسلی می شوند به سه دسته بزرگ تقسیم می شوند:
دختران جوانیکه قبل از ازدواج برای اولین بار با مرد آلوده به این ویروس تماس پوستی از ناحیه تناسلی پیدا کرده و یا رابطه جنسی برقرار می کنند. تقریباً هر فردیکه رابطه خارج از ازدواج دارد و یا داشته است، به این ویروس آلوده خواهد بود.
دختران مجرد که اقدام به ازدواج با یک مرد آلوده می کنند و گرفتار ویروس HPV می شوند. معمولا 12-2 ماه پس از ورود این ویروس بداخل بدن زگیلها ظاهر می شوند. ولی ممکن است یک خانم آلودگی شدید به این ویروس داشته باشد، بدون اینکه زگیل تناسلی در وی ظاهر شود.
خانم های متاهل که چند سال پس از ازدواج بدون اینکه رابطه خارج از ازدواج داشته باشند، بعلت آلودگی شوهر مبتلا به زگیل تناسلی می شوند.
اولین اقدام پس از ابتلا، تعیین نوع ویروس است
هر خانمی که مبتلا به زگیل تناسلی می شود، اولین اقدامی که باید انجام دهد، تعیین نوع ویروس است. جهت راهنمائی خانمها انواع ویروس زگیل تناسلی که سبب سرطانهای مختلف در خانمها می شوند به قرار زیر هستند:
سرطان ریه: انواع 6، 11، 16، 18
سرطان دهان: انواع 16 و 18
سرطان فرج: انواع 6، 11، 16، 18
سرطان واژن: نوع 16
سرطان دهانه رحم: انواع 16، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58، 59، 66، 68، 70، 73 و 82
سرطان مقعد: انواع 16، 31، 32 و 33
خطر همه ویروسها در ایجاد سرطان یکسان نیست و آزمایشگاهها انواع ویروس HPV را از نظر میزان خطر آفرینی به سه گروه کم خطر، با خطر متوسط و پر خطر تقسیم بندی می کنند. مثلا اگر خانمی مبتلا به انواع 16 یا 18 این ویروس شود، خطر سرطان دهانه رحم در وی بیش از 200 برابر جمعیت عادی خانمها خواهد بود.
برای تشخیص نوع ویروس یک آزمایش اختصاصی بسیار دقیق وجود دارد، منوط بر اینکه بدرستی توسط آزمایشگاه انجام شود. گاها یک خانم بشدت مشکوک به این است که مبتلا به ویروس زگیل تناسلی است ولی ضایعه ندارد و می خواهد مطمئن شود که آیا مبتلا به زگیل تناسلی هست یا نه، آن علاوه از اینکه دارای آزمایش بخصوص است، می توان توسط اقداماتی ضایعات غیر قابل رویت را مشاهده کرد. یعنی نوع آزمایش در خانمهائیکه دارای زگیل هستند با خانمهای فاقد زگیل متفاوت است.
نکاتی که باید رعایت شود
برای اینکه یک خانمی بی گناه به ویروس HPV مبتلا نشود و یا اگر شد از خطر ایجاد سرطان در وی کاسته شود، اقدامات زیر توصیه می شوند:
قبل از ازدواج از سالم بودن شوهر آینده خود با انجام آزمایشات لازم اطمینان حاصل کند. خانم می تواند درخواست کند که شوهر آینده خود هم توسط پزشک متخصص معاینه و بررسی شود و هم اینکه آزمایش HPV جزو آزمایشات قبل از ازدواج انجام شود. مرد نباید از این موضوع ناراحت شود. چون این حق یک خانم است که از سلامت همسر آینده خود اطمینان حاصل کند و از ابتلا به مهمترین عامل سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.
اگر دختر خانم مجرد و سالم فکر می کند پس از ازدواج ویروس HPV از شوهر آینده به وی منتقل خواهد شد، بهتر است قبل از ازدواج واکسن بزند. همه باید این را بخاطر داشته باشند که اگر یک فردی دارای یک بیماری آمیزشی مثل زگیل تناسلی باشد، احتمال اینکه وی مبتلا به سایر بیماریهای آمیزشی مثل هپاتیت و HIV نیز باشد هست.
اگر خانمی چند سال پس از ازدواج مبتلا به زگیل تناسلی شود بلافاصله باید اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب را که در مقالات بصورت مفصل به آنها پرداخته شده است را انجام دهد.
اگر خانمی مشکوک به این است که نکند آلوده به ویروس HPV می باشد، باید حتما آزمایش مربوطه را انجام و با پزشک متخصص مشورت کند.
عوارض بهداشتی و سلامتی ابتلا به زگیل تناسلی می تواند غیر قابل جبران باشند، بنابراین اطلاع رسانی صحیح و اقدامات مناسب از جمله واکسیناسیون در پیشگیری از ابتلا به این بیماری دارای اهمیت فراوان است. خانمها باید در نظر داشته باشند که بهترین اقدام، انجام حداکثر تلاش برای جلوگیری از ابتلا به این ویروس است و در این میان هیچ چیزی بر سلامتی انسان اولویت ندارد.
نظرشما
آخرین اخبار