چگونه از آلت تناسلی خود مراقبت کنیم؟

شفاآنلاین>سلامت جنسی>آلت تناسلی قسمتی از بدن است که آقایان معمولاً حساسیت بیشتری برای محافظت از آن به خرج می دهند. به همین علت، این عضو از بدن نیاز به مراقبت های ویژه دارند.

 به گزارش شفاآنلاین:وقتی اکثر مردم به سلامت آلت تناسلی فکر می کنند، درابتدا به عفونت های مقاربتی و اختلال نعوظ فکر می کنند . در حالی که این شرایط مطمئناً می تواند بر سلامت آلت تناسلی شما تأثیر بگذارد، سلامت آلت تناسلی چیزی بسیار بیشتر از این موارد هستند. موارد مختلفی وجود دارد که می تواند بر سلامت آلت تناسلی شما تأثیر بگذارد، از جمله اقدامات بهداشتی، تغییرات سبک زندگی، و هر گونه شرایط بهداشتی زمینه ای.

چه چیزی بر سلامت آلت تناسلی تاثیر می گذارد؟

بسیاری از چیزها می توانند بر سلامت آلت تناسلی تأثیر بگذارند. و منظور ما از "سلامت آلت تناسلی" است:

    توانایی شما برای ادرار راحت
    توانایی شما برای ایجاد یا حفظ نعوظ
    باروری شما

سلامت آلت تناسلی همچنین شامل اجتناب از برخی شرایط سلامتی مانند سرطان آلت تناسلی و بیماری های مقاربتی است.

عوامل زیر می توانند بر سلامت آلت تناسلی شما تأثیر بگذارند:
سطوح هورمونی

سن

با افزایش سن، احتمال ابتلا به اختلالات جنسی مانند اختلال نعوظ بیشتر می شود. این تا حدی به این دلیل است که سطح تستوسترون شما به طور طبیعی در طول زمان کاهش می یابد.

شرایط سلامت عمومی

فشار خون بالا ، دیابت و برخی بیماری های عصبی می توانند باعث اختلال نعوظ شوند. شرایط روانی مانند اضطراب و افسردگی نیز می توانند این اختلال را تشدید کنند.

رابطه ی جنسی

اگر می‌خواهید بدون کاندوم رابطه جنسی داشته باشید، مطمئن شوید که هم شما و هم همسرتان به طور منظم برای بیماری‌های مقاربتی مورد آزمایش قرار می‌گیرید، یا در یک رابطه تک همسری با فردی عاری از این بیماری باقی می‌مانید. در غیر این صورت، استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی تنها راه کاهش خطر ابتلا به آن است.

رابطه جنسی خشن نیز می تواند به آلت تناسلی شما آسیب برساند. به عنوان مثال، عقب کشیدن ناگهانی پوست ختنه گاه می تواند آن را پاره کند. خم شدن تصادفی آلت تناسلی در حالت نعوظ می تواند باعث شکستگی آلت تناسلی شود.

دارو

برخی از انواع داروها می توانند شانس ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهند. اگر فکر می کنید دارویی که مصرف میکنید باعثاختلال نعوظ یا سایر اختلالات جنسی می شود، با پزشک صحبت کنید.

بهداشت

رعایت بهداشت برای سلامتی شما ضروری است. آلت تناسلی و کشاله ران خود را اغلب بشویید تا تمیز بماند. بهداشت ضعیف می تواند باعث ایجاد اسمگما شود، ماده ای روغنی، بد بو و محرک که در زیر پوست ختنه گاه ایجاد می شود.

اگر اسمگما ایجاد شود، می تواند باعث التهاب پوست مجاور شود که می تواند ناراحت کننده باشد و می تواند باعث قرمزی و التهاب سر آلت تناسلی می شود. حتی با یک آلت تناسلی ختنه شده، بهداشت کمتر از حد ایده آل می تواند منجر به تحریک و التهاب آلت تناسلی شود.

نکات کلی

سلامت آلت تناسلی به یک رویکرد جامع نیاز دارد. به عبارت دیگر، مراقبت از تمام جنبه های سلامت عمومی برای سلامت آلت تناسلی شما مهم است. زیرا طیف وسیعی از شرایط سلامتی مختلف می تواند بر باروری و سلامت آلت تناسلی شما تأثیر بگذارد.

هیدراته بمانید

آبرسانی برای سلامت کلی شما و همچنین سلامت آلت تناسلی شما مهم است. بین کم آبی و اختلال نعوظ ارتباط وجود دارد، بنابراین سعی کنید حدود دو لیتر آب در روز مصرف کنید.

یک رژیم غذایی متعادل بخورید

یک رژیم غذایی متعادل برای کمک به کاهش شانس ابتلا به دیابت و بیماری قلبی کلیدی است، که هر دو می توانند باعث اختلالات نعوظ شوند.

یک مطالعه در سال 201۶ بین 25096 نفر انجام شد و رابطه بین ED و فلاونوئیدها را که بیشتر در سبزیجات و میوه ها یافت می شود بررسی کردند.محققان دریافتند افرادی که به طور منظم فلاونوئیدها را مصرف می‌کنند کمتر در معرض ابتلا به ED هستند.

برخی غذاها نیز ممکن است سطح تستوسترون شما را افزایش داده و باروری شما را بهبود بخشند. شامل:

    اسفناج
    غذاهای تند با کپسایسین ( دلیل تندی فلفل قرمز)
    آووکادو

ورزش منظم داشته باشید

فعالیت بدنی متوسط می تواند احتمال ابتلا به اخلال نعوظ را کاهش دهد.

یک مطالعه در سال 2015 روی افراد مبتلا به اختلال نعوظ و انفارکتوس میوکارد ، که معمولاً به عنوان حمله قلبی شناخته می شود، مورد بررسی قرار گرفت. این نشان داد که یک برنامه پیاده روی خانگی می تواند این اختلال را کاهش دهد.

سعی کنید حداقل چند بار در هفته ورزش کنید، حتی یک پیاده روی سریع هر چند وقت یکبار می تواند سلامت آلت تناسلی شما را بهبود بخشد.

تمرینات کف لگن را انجام دهید

تمرینات کف لگن اغلب با سلامت واژن مرتبط است، اما می تواند برای همه مفید باشد.

این تمرینات می تواند توانایی شما را برای ایجاد و حفظ نعوظ بهبود بخشد و همچنین از دریبل بعد از ادرار (خروج قطره ای ادرار بعد از تخلیه مثانه) جلوگیری کند.

یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۰۵بر روی 55 فرد مبتلا به اختلال نعوظ دریافتند که تمرینات لگنی به 40 درصد از شرکت کنندگان کمک کرد تا عملکرد طبیعی نعوظ را بازیابند. 35.5 درصد دیگر نیز گزارش دادند که اگرچه عملکرد طبیعی خود را به طور کامل به دست نیاورده‌اند، عملکرد کلی نعوظ آنها بهبود یافته است.

می توانید تمرینات پایه را با فشردن ماهیچه هایی که برای ادرار استفاده می کنید انجام دهید. پنج ثانیه فشار دهید، استراحت کنید و 10 دور تکرار کنید. در نهایت، تا 20 تکرار ادامه دهید. این کار را دو یا سه بار در روز انجام دهید.

وزن سالم را حفظ کنید

حفظ وزن مناسب می تواند شانس ابتلا به دیابت، کلسترول بالا و بیماری قلبی را کاهش دهد که همه اینها بر سلامت آلت تناسلی شما تأثیر می گذارد.

مدیریت استرس را تمرین کنید

تمرین مدیریت استرس برای سلامت کلی شما و سلامت آلت تناسلی شما عالی است.

استرس و اضطراب می تواند بر عملکرد جنسی و باروری شما تأثیر بگذارد. استرس همچنین شانس ابتلا به بیماری قلبی عروقی را افزایش می دهد که می تواند منجر به اختلال نعوظ شود.

تکنیک های مدیریت استرس عبارتند از:

    نفس عمیق
    گذراندن وقت با عزیزان
    روزنامه نگاری
    مراقبه

بهداشت خواب را رعایت کنید

خواب برای سلامت عروق شما مهم است، که بر توانایی شما برای نعوظ تأثیر می گذارد. به نظر می رسد ارتباطی بین آپنه انسدادی خواب و اختلال نعوظ وجود دارد، احتمالاً به این دلیل که کمبود خواب می تواند منجر به کاهش تستوسترون و سایر عدم تعادل های هورمونی شود.

از دخانیات پرهیز کنید

کشیدن سیگار به شدت با اختلال نعوظ مرتبط است.

یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که این احتمالاً به این دلیل است که سیگار باعث اختلال در عملکرد خودکار قلب شما می شود که به نوبه خود منجر به اختلل می شود. سیگار کشیدن همچنین می تواند باروری شما را کاهش دهد.

از نوشیدن الکل اجتناب کنید

مانند سیگار، نوشیدن بیش از حد می تواند باعث تعدادی از مشکلات سلامتی شود که به نوبه خود بر سلامت آلت تناسلی شما تأثیر می گذارد.

چگونه آلت تناسلی خود را بشویید

می توانید ناحیه شرمگاهی خود را با آب گرم و صابون ملایم و بدون عطر بشویید. از صابون‌های تند استفاده نکنید یا آن ناحیه را خیلی محکم مالش ندهید، زیرا ممکن است پوست حساس آن ناحیه تحریک شود.

مطمئن شوید که:

    برجستگی شرمگاهی و پوست اطراف قاعده آلت تناسلی و همچنین پوست بین ران و تپه شرمگاهی را به خوبی شست و شو می دهید. عرق می تواند در اینجا جمع شود.
    ساقه آلت تناسلی خود را بشویید.
    اگر پوست ختنه گاه دارید، آن را به آرامی عقب بکشید و بشویید. این به جلوگیری از ایجاد اسمگما کمک می کند ، که می تواند منجر به شرایطی مانند بالانیت (التهاب و قرمزی پوست ناحیه تناسلی) شود.
    کیسه بیضه و پوست اطراف آن را بشویید.
    پرینه خود (قطعه پوست بین کیسه بیضه و مقعد) را بشویید.
    نزدیک مقعد و بین برجستگی های باسن خود بشویید.
    بهتر است هر بار که حمام می کنید آلت تناسلی خود را بشویید.

در حین شستن خود، پوست اطراف کشاله ران خود را از نظر علائم بیماری های آمیزشی بررسی کنید . این شامل:

    ترشح غیر معمول
    بثورات
    تاول ها
    زگیل

معاینه خود

مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید اینکار صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:

یکبار در ماه، پس از حمام:

-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.

-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.

-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.

-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.

-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.
چراغ قرمزها

چراغ قرمزهای زیادی برای بیماری هایی که از نظر جنسی منتقل می شوند وجود دارد. از اینرو، در معاینات خود خوب دقت کنید و بدانید که برخی از این بیماری ها، مثل کلامیدیه، می توانند هیچ نشانه و علامتی نداشته باشند. در چنین مواردی، باید با شریک جنسی خود، رک و واضح گفتگو کنید. اگر وی به چنین بیماری هایی مبتلا شود، ممکن است شما بدون اینکه بدانید این بیماری را به او منتقل کرده باشید.

در زیر به برخی از علائم و نشانه های این نوع بیماری ها اشاره میکنیم:

    -خارج شدن ترشحاتی از آلت تناسلی: این ترشح می تواند غلیظ و زردرنگ یا رقیق و خیلی روشن باشد.
    -تغییر بو یا رنگ مایع منی
    -وجود خون در مایع منی یا ادرار (رنگ تیره)
    -احساس درد هنگام ادرار یا انزال
    -احساس درد در ناحیه لگن
    -زخم های سفلیسی (زخم های قرمز رنگ بدون درد) بر روی ناحیه دستگاه تناسلی، مقعد، زبان.
    -برآمدگی هایی رنگ گوشت یا قرمز رنگ، جوش یا زخم روی آلت تناسلی که ممکن است خارش داشته باشد یا نداشته باشد.
    -ایجاد زگیل یا برآمدگی های مشابه به رنگ گوشت روی ناحیه تناسلی.

چه دوست داشته باشید و چه نداشته باشید، تا آخر عمر آلت تناسلیتان همراه شماست. این عضو که منبع لذت و تولید مثل در شماست، نیاز به مراقبت های جدی دارد. پس به درستی از آن مراقبت کنید و مطمئن باشید این فقط شما نیستید که از آن نفع می برید—همسرتان هم به همان اندازه از شما قدردان خواهد بود.