عوارض مصرف زیاد ایبوپروفن و دیکلوفناک

به گزارش شفا آنلاین، این مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه آکسفورد انجام شده حاکی از این است که این خطر در افراد سیگاری و افراد چاق بیشتر است. در هر هزار نفری که این مسکن‌ها را مصرف می کنند خطر مشکل قلبی - نسبت به جمعیت عادی- فقط در سه نفر افزایش پیدا می‌کند، بنابراین نمی توان این داروها را پرخطر دانست. با این حال پزشکان می گویند بیماران باید با آگاهی از این موضوع تصمیم به مصرف این دو مسکن بگیرند. مبتلایان به بیماریهای مزمن مفصلی برای انجان فعالیت های روزمره خود معمولا برای کاهش درد و التهاب این دو مسکن را در دوزهای بالا و مدت طولانی مصرف می کنند. با این که این خطر از پیش شناخته شده بود، پژوهشگران دانشگاه آکسفورد برای اینکه به بیماران امکان تصمیم گیری از روی آگاهی بدهند، بررسی بی سابقه‌ای را در این مورد انجام دادند. آنها پرونده پزشکی ۳۵۳ هزار بیمار را که در ۶۳۹ مطالعه آزمایشی شرکت کرده بودند بررسی کردند تا تاثیر مسکن های موسوم به "داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی" را به دقت ارزیابی کنند. در این بررسی، بیمارانی که مجبور به مصرف دوز بالای این داروها بودند (روزانه ۱۵۰ میلی‌گرم دیکلوفناک یا ۴۰۰ میلی گرم بروفن دو بار در روز) مد نظر قرار گرفتند نه کسانی که بدون نسخه این داروها را از داروخانه می‌خرند. این مطالعه نشان داد در هر هزار نفری که این داروها را مداوم و زیاد مصرف می کنند، سه مورد سکته قلبی، چهار مورد نارسایی قلبی و یک مورد مرگ بیشتر از کسانی که این داروها را مصرف نمی‌کنند دیده می شود.  همچنین موارد خونریزی گوارشی هم در این افراد بیشتر بوده است. به این ترتیب سکته قلبی که به طور متوسط در هر هزار نفر در هشت نفر دیده می شود با مصرف مداوم و زیاد این مسکن‌ها به یازده مورد در هر هزار نفر می رسد. پروفسور "کالین بیجنت" پژوهشگر این طرح می گوید: سه مورد در هزار نفر خطر اندکی است اما تصمیم باید به عهده خود بیمار باشد. وی تاکید کرد این موضوع نباید باعث نگرانی کسانی شود که این داروها را گهگاه با دوز کم استفاده می کنند. با این حال باید در نظر داشت کسانی که سابقه بیماری قلبی، فشار خون و کلسترول بالا دارند، یا سیگار می‌کشند باید بیشتر به این موضوع توجه کنند. پروفسور بیجنت می گوید هرچه خطر بیماریهای قلبی در فرد بیشتر باشد خطر مصرف این مسکن‌ها هم بیشتر می شود. این مسکن‌ها در زندگی کسانی که بیماریهای مزمن مفصلی دارند تغییر قابل ملاحظه‌ای ایجاد می‌کنند اما متخصصان معتقدند با توجه به این عوارض، باید بدنبال داروهای جایگزین برای این بیماری‌ها بود. نتایج این تحقیقات در نشریه لنست منتشر شده است.