به گزارش شفاآنلاین:یکی از اتفاقات ناخوشایندی که ممکن است هنگام رابطه جنسی رخ دهد جا ماندن کاندوم در واژن است. البته اصلا نیازی به نگرانی نیست ، کاندوم به هیچ عنوان نمی تواند وارد دهانه رحم شود ولی باید در سریعترین زمان ممکن کاندوم را از واژن خارج کنید که باعث بروز عفونت واژینال نشود.
در ادامه مقاله علت جا ماندن کاندوم در واژن ، روش بیرون آوردن کاندوم از واژن ، جا ماندن کاندوم در واژن و احتمال بارداری و اقدامات احتیاطی که باید انجام دهید را با شما در میان می گذاریم .
مهم ترین نکته ای که در این بین وجود دارد این است که علت جا ماندن کاندوم در واژن را بشناسید و از این اتفاق پیشگیری کنید.
مهم ترین دلایل جا ماندن کاندوم در واژن عبارتند از :
کاندوم حالت ارتجاعی دارد به طوری که کش بیاید و آلت را در حالت نعوظ کاملا بپوشاند در صورتی که آلت هنگام دخول نعوظ خود را از دست بدهد و شل شود به دلیل کوچک تر شدن اندازه آلت احتمال لیز خوردن کاندوم از روی آلت وجود دارد بنابراین بهترین کار برای پیشگیری از این مشکل این است که به محض تغییر حالت آلت قبل از بیرون کشیدن آلت از واژن ، لبه کاندوم را با دست بگیرید.
در این حالت مسلما کاندوم خیلی در اعماق واژن نیست و با یک حرکت ساده میتوانید آن را بیرون بکشید.
کاندوم هنگام استفاده باید کاملا باز شود و تا حد امکان پایین کشیده شودتا انتهای آلت را بپوشاند . در صورتی که کاندوم را کامل بار نکنید و نصفه نیمه رهایش کنید احتمال لیز خوردن و افتادن آن داخل واژن زیاد است.
اگر کاندومی که استفاده می کنید بزرگتر از سایز آلتتان باشد و هنگام کشیدن روی آلت به خوبی به آلت نچسبد احتمال افتادن و لیز خوردن آن در واژن زیاد است.
در صورتی که کاندوم به دلیل کیفیت نامطلوب یا استفاده از روان کننده اشتباه حین رابطه جنسی از آلت خارج شود و شریک جنسی شما بدون این که متوجه شود به حرکات رفت و برگشیتی ادامه دهد ، کاندوم به عمق واژن می رود که بیرون کشیدنش کار سخت تری خواهد بود.
شما 1 – 2 ساعت بعد از جا ماندن کاندوم در واژن فرصت دارید که کاندوم را خارج کنید ولی اگر مدت زمان طولانی تری کاندوم داخل واژن باقی بماند احتمال بارداری و ابتلا به بیماری های آمیزشی یا حتی عفونت واژن بالا می رود.
در صورتی که کاندوم را در واژن فراموش کنید احتمال بروز ناراحتی در دیواره واژن ، احتمال عفونت واژن و بوی ناخوشایند و تغییر غیر عادی ادرار وجود دارد.
در صورتی که شریک جنسی شما مبتلا به بیماری های جنسی باشد در بلند مدت احتمال ابتلای شما به این بیماری ها وجود دارد. بین زمان جا ماندن کاندوم در واژن و بروز علایم بیماری های جنسی که با آزمایش قابل تشخیص است فاصله وجود دارد.
البته در صورتی که احتمال میدهید شریک جنسی شما به یکی از این بیماری ها مبتلا است باید بلافاصله برای اقدامات پیشگیرانه به پزشک مراجعه نمایید.
HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی
کلامیدیا : حداقل 2 هفته
تبخال تناسلی : حداقل 3 هفته
زگیل تناسلی : حداقل 3 هفته
ایدز : حداقل 3 هفته
سفلیس : از 6 هفته تا 6 ماه
سوزاک : حداقل 2 هفته
معمولا هنگام انزال که آلت تناسلی نعوظ خود را از دست میدهد باید حتما مراقب باشید که کاندوم در واژن جا نماند ولی اگر با چنین اتفاقی مواجه شدید باید آرامش خود را حفظ کنید ، در اغلب موارد خودتان میتونید کاندوم را خارج کنید یا این که می توانید به یکی از مراکز بهداشتی برای کمک مراجعه نمایید.
برای خارج کردن کاندوم از واژن مراحل زیر را انجام دهید :
- دست ها را با آب و صابون تمیز بشویید و لای ناخن ها را کاملا ضد عفونی کنید.
- از کوتاه بودن ناخن ها مطمئن شوید.
- از سالم بودن انگشت و نداشتن زخم تازه اطمینان حاصل کنید.
- در تختخواب یا زیر دوش آب در حمام ، یک انگشت را به حالت قلاب مانند وارد واژن کنید.
- زمانی که کاندوم را احساس کردید ، نوک انگشت را به کاندوم گیر دهید و خارجش کنید.
- ابتدا از انگشت اشاره استفاده کنید و در صورتی که کاندوم را لمس نکردید از انگشت وسط استفاده کنید.
- در صورتی که با انگشت وسط هم نتوانستید کاندوم را لمس کنید از پوزیشن های دیگر استفاده کنید تا دسترسی به کانال واژن را راحت تر کند.
- مراقب باشید کاندوم هنگام بیرون کشیدن پاره نشود وگرنه اسپرم به واژن نشت میکند و احتمال بارداری و ابتلا به بیماری های آمیزشی افزایش پیدا میکند.
- بعد از بیرون آوردن کاندوم حتما آن را بررسی کنید که سالم باشد و پارگی نداشته باشد. احتمال این که تکه های کاندوم پاره شده هنوز درواژن مانده باشد زیاد است.
می توانید دو انگشت را وارد واژن کنید تا راحت تر بتوانید کاندوم را از کانال واژن خارج نمایید.
برای این که احتمال آسیب دیدن را به حداقل برسانید میتوانید انگشتان را به لوبریکانت آغشته کنید و سپس وارد واژن نمایید.
برای خارج کردن کاندوم به هیچ عنون نباید از اجسام تیز مانند موچین یا قیچی استفاده کنید چون احتمال آسیب رساندن به خودتان را بسیار افزایش میدهید.
برای این که بتوانید راحت تر انگشتان را وارد واژن کنید باید در حالتی راحت و آزاد و بدون استرس قرار بگیرید تا مانع از انقباض عضلات اطراف واژن شوید.
در صورتی که خودتان نتوانستید کاندوم را خارج کنید باید هرچه زودتر به متخصص زنان در نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه نمایید.
پزشک با استفاده از دستگاه اسپوکلوم کانال واژن را باز میکند و با استفاده از تجهیزان مخصوص ، کاندوم را خارج می کند.
بهتر است هر چه زودتر قرص ضد بارداری اورژانسی استفده کنید که به طور ناخواسته باردار نشوید.
اگر احتمال می دهید شریک جنسی شما به بیماری های مقاربتی مبتلا باشد حتما باید به پزشک مراجعه کرده و از داروهای پیشگیری از بیماری های مقاربتی یا پیشیگیری پس از مواجهه ( به انگلیسی : Post-exposure Prophylaxis ) یا به اختصار PEP استفاده کنید.
برای پیشگیری از انواع عفونت های باکتریایی مثل تبخل تناسلی لازم است آنتی بیوتیک مناسب مصرف نمایید.
بعد از 2 هفته از جا ماندن کاندوم در واژن و انجام اقدامات احتیاتی لازم است تست بارداری و آزمایش بیماری های مقاربتی را انجام دهید.
حدود 2 – 3 ماه بعد هم نیاز است یکسری آزمایش های دیگر برای عدم ابتلا به بیماری های مقاربتی انجام دهید تا در صورت ابتلا هر چه سریعتر پروسه های درمانی را آغاز کنید.
برای پیشگیری از جا ماندن کاندوم در واژن بهتر است طرز استفاده صحیح از کاندوم را بیاموزید و اقدامات زیر را انجام دهید:
از روان کننده بیش از حد داخل کاندوم استفاده نکنید.
اندازه کاندوم خیلی بزرگ یا خیلی کوچک نباشد.
از کاندوم تاریخ گذشته یا کاندومی که در حرارت بالا نگهداری شده ، استفاده نکنید.
همزمان با استفاده از کاندوم از روان کننده یا ژل روغنی استفانده نکنید ، روغن باعث پاره شدن و لیز خوردن کاندوم می شود.
اگر نعوظ آلت داخل واژن از بین رفت برای بیرون کشیدن آن عجله نکنید و با دست انتهای کاندوم را بگیرید.