شفا آنلاين-بيش‌فعالي نشانه‌هايي دارد که به‌صورت مستقيم رابطه عاشقانه را مشکل‌دار مي‌کند. يکي از مهم‌ترين اين نشانه‌ها، کاهش توجه است. اين کاهش توجه گاهي فراموشي هم به دنبال مي‌آورد
به گزارش شفا آنلاين،دکتر حافظ باجُغلي،روانپزشک و استاد دانشگاه گفت: بيش‌فعالي فقط مربوط به دوران کودکي نيست. در حدود 60 درصد از کودکان بيش‌فعال بعضي از نشانه‌ها تا بزرگسالي ادامه مي‌يابد. با اينکه تعداد اين موارد خيلي زياد نيست و فقط حدود 4 درصد بزرگسالان را شامل مي‌شود اما به دليل اثرهايي که روي بخش‌هاي مختلف زندگي مانند شغل و رابطه‌هاي عاشقانه مي‌گذارد، اهميت دارند.
بيش‌فعالي نشانه‌هايي دارد که به‌صورت مستقيم رابطه عاشقانه را مشکل‌دار مي‌کند. يکي از مهم‌ترين اين نشانه‌ها، کاهش توجه است. اين کاهش توجه گاهي فراموشي هم به دنبال مي‌آورد. البته علت اين فراموشي اختلال در ثبت داده‌ها در مغز به دليل نداشتن تمرکز است و دليل جدي‌تر و نگران‌کننده‌اي ندارد. بسيار پيش مي‌آيد که فرد بيش‌فعال تولد همسر يا سالگرد ازدواجش را فراموش کند. اين فراموشي‌ها در ذهن همسر به «کم شدن عشق» ترجمه مي‌شود. در حالي که اين فراموشي فقط يک «علامت روان‌پزشکي» است، نه رفتاري از سر سهل‌انگاري. شکايت شايع همسر افراد بيش‌فعال اين است که وقتي من صحبت مي‌کنم، او گوش نمي‌دهد و انگار دارم با خودم حرف مي‌زنم.
مشکل وقتي پيچيده‌تر مي‌شود که فرد به بيش‌فعالي خودش آگاه نباشد. بيش از نيمي از بزرگسالان بيش‌فعال نمي‌دانند بيش‌فعال هستند. در اينجا نشانه‌هاي قابلدرمان آنها به‌عنوان «بدرفتاري» تلقي مي‌شود. در رابطه‌هاي عاشقانه بسيار اهميت دارد که افراد حساب «نشانه بيماري» را از «بدرفتاري» جدا کنند. بسياري از رفتارهايي که از فرد ديگر در يک رابطه عاشقانه سر مي‌زند «بدرفتاري» نيست، بلکه نشانه‌هايي قابلدرمان است. اين نشانه‌ها به کم‌توجهي ختم نمي‌شوند. فرد بيش‌فعال ممکن است رفتارهاي تکانه‌اي نشان بدهد و صحبت‌ها و رفتارهاي نسنجيده از او سر بزند. رفتارهايي که در صورت آگاه نبودن طرف مقابل آسيب‌هاي جدي به رابطه وارد مي‌کند. عشق يعني اينکه معشوق برايمان مهم باشد و او را کانون توجه و تمرکز قرار بدهيم.
عشق فقط يک هيجان ذهني نيست بلکه مهارتي است که به دقت، توجه، رفتارهاي سنجيده و مناسب و حضور ذهن نسبت به معشوق و آنچه براي معشوق مهم است نياز دارد. اگر به معشوق توجه نکنيم و چيزهايي را که براي او مهم است، فراموش کنيم، عشقمان خودخواهانه مي‌شود. علت اينکه عشق انسان را به پختگي مي‌رساند اين است که ما را از «خودشيفتگي» و «خودمحوري» مي‌رهاند و ديگري را به اندازه خودمان مهم مي‌کند. اينجاست که عشق اين امکان را به ما مي‌دهد که مسير زندگي را 2 نفره پيش ببريم و در خوشي‌ها و سختي‌هاي آن با ديگري سهيم شويم. عشق‌ورزي به اين شکل نياز مبرم به توجه به ديگري دارد. دقت و توجهي که افراد بيش‌فعال نسبت به آن ناتوانند. اگر در خودتان يا معشوقتان نشانه‌هاي بيش‌فعالي مي‌بينيد، در جستجوي تشخيص و درمان برآييد. بيش‌فعالي يکي از مانع‌هاي عشق کامرواست و در عين حال به راحتي قابل درمان است.
سلامت
بيش‌فعالي نشانه‌هايي دارد که به‌صورت مستقيم رابطه عاشقانه را مشکل‌دار مي‌کند. يکي از مهم‌ترين اين نشانه‌ها، کاهش توجه است. اين کاهش توجه گاهي فراموشي هم به دنبال مي‌آورد. البته علت اين فراموشي اختلال در ثبت داده‌ها در مغز به دليل نداشتن تمرکز است و دليل جدي‌تر و نگران‌کننده‌اي ندارد. بسيار پيش مي‌آيد که فرد بيش‌فعال تولد همسر يا سالگرد ازدواجش را فراموش کند. اين فراموشي‌ها در ذهن همسر به «کم شدن عشق» ترجمه مي‌شود. در حالي که اين فراموشي فقط يک «علامت روان‌پزشکي» است، نه رفتاري از سر سهل‌انگاري. شکايت شايع همسر افراد بيش‌فعال اين است که وقتي من صحبت مي‌کنم، او گوش نمي‌دهد و انگار دارم با خودم حرف مي‌زنم.
مشکل وقتي پيچيده‌تر مي‌شود که فرد به بيش‌فعالي خودش آگاه نباشد. بيش از نيمي از بزرگسالان بيش‌فعال نمي‌دانند بيش‌فعال هستند. در اينجا نشانه‌هاي قابلدرمان آنها به‌عنوان «بدرفتاري» تلقي مي‌شود. در رابطه‌هاي عاشقانه بسيار اهميت دارد که افراد حساب «نشانه بيماري» را از «بدرفتاري» جدا کنند. بسياري از رفتارهايي که از فرد ديگر در يک رابطه عاشقانه سر مي‌زند «بدرفتاري» نيست، بلکه نشانه‌هايي قابلدرمان است. اين نشانه‌ها به کم‌توجهي ختم نمي‌شوند. فرد بيش‌فعال ممکن است رفتارهاي تکانه‌اي نشان بدهد و صحبت‌ها و رفتارهاي نسنجيده از او سر بزند. رفتارهايي که در صورت آگاه نبودن طرف مقابل آسيب‌هاي جدي به رابطه وارد مي‌کند. عشق يعني اينکه معشوق برايمان مهم باشد و او را کانون توجه و تمرکز قرار بدهيم.
عشق فقط يک هيجان ذهني نيست بلکه مهارتي است که به دقت، توجه، رفتارهاي سنجيده و مناسب و حضور ذهن نسبت به معشوق و آنچه براي معشوق مهم است نياز دارد. اگر به معشوق توجه نکنيم و چيزهايي را که براي او مهم است، فراموش کنيم، عشقمان خودخواهانه مي‌شود. علت اينکه عشق انسان را به پختگي مي‌رساند اين است که ما را از «خودشيفتگي» و «خودمحوري» مي‌رهاند و ديگري را به اندازه خودمان مهم مي‌کند. اينجاست که عشق اين امکان را به ما مي‌دهد که مسير زندگي را 2 نفره پيش ببريم و در خوشي‌ها و سختي‌هاي آن با ديگري سهيم شويم. عشق‌ورزي به اين شکل نياز مبرم به توجه به ديگري دارد. دقت و توجهي که افراد بيش‌فعال نسبت به آن ناتوانند. اگر در خودتان يا معشوقتان نشانه‌هاي بيش‌فعالي مي‌بينيد، در جستجوي تشخيص و درمان برآييد. بيش‌فعالي يکي از مانع‌هاي عشق کامرواست و در عين حال به راحتي قابل درمان است.
سلامت
نظرشما
آخرین اخبار