صفری نژاد در ادامه افزود: «اگر در این مرحله بیمار به پزشک مراجعه کند، احتمال اینکه با درمان جلوی پیشرفت بیماری گرفته شود، بسیار است، ولی صد درصد نیست. این مرحله حدود ۱۲-۶ ماه طول میکشد و بیشتر مردان مبتلا نیز یا به آن اهمیت نمیدهند یا اینکه به علت خجالت به پزشک مراجعه نمیکنند. پس از سپری شدن این مرحله، بیمار وارد فاز مزمن زودرس میشود که در آن بهتدریج بافت فیبری در اجسام غاری ایجاد و پلاک تشکیل میشود. درنهایت آلت تناسلی حین نعوظ بهطرف پلاک کج خواهد شد.»
رییس انجمن علمی سلامت خانواده با اشاره به اینکه اندازه و تعداد پلاک با توجه بهشدت بیماری و مدتزمانی که از آن سپریشده، متغیر است، گفت: «گاهی اندازه پلاک مثلاً ۵×۵ میلیمتر و منفرد است و گاهی بیمار مثلاً دو عدد پلاک ۲×۲ سانتیمتری روی آلت تناسلی خود دارد. این پلاکها بهراحتی با دست قابللمس هستند و ضمن کج و کوتاه کردن آلت، به توانایی نعوظ بیمار نیز آسیب میزنند. اگر این بیماری بهموقع تشخیص و درمان نشود، سیر آن بهطرف ناتوانی جنسی کامل است.»به گفته صفری نژاد، بیماری پیرونی معمولاً پس از دهه پنجم زندگی ایجاد میشود و بیماری نسبتاً نادری است. ولی متأسفانه در کشور ما بیشتر در دهه سوم و چهارم زندگی تظاهر پیدا میکند و بسیار شایع هم است. وی بابیان اینکه یکی از علل مهم، استفاده از دستگاههایی است که سازندگان آن بهدروغ مدعی هستند اندازه آلت تناسلی را تغییر میدهد، گفت: «خوانندگان محترم بهخصوص مردان جوان باید دقت داشته باشند که اینها تبلیغات موهومی و دروغ محض هستند و هیچ دستگاه، کرم، داروی خوراکی و... باعث تغییر اندازه دستگاه تناسلی نمیشود و نباید در دام آن افتاد.اندازه آلت تناسلی فقط با جراحی تغییر میکند، آنهم در مواردی که با تعریف علمی، مردی دچار مشکل در اندازه آلت باشد. بهعبارتدیگر، عمل جراحی بهدلخواه بیمار انجام نمیشود. اگر هر مردی از این دستگاهها استفاده کند باید ازنظر وجود احتمالی بیماری پیرونی بررسی شود.»