به گزارش شفا آنلاین، سقوط بویینگ 777 مالزی در شرق اوکراین 295 نفر دیگر را هم به جمع کشته‌شدگان سوانح هوایی اضافه کرد؛ رقمی که که سال به سال بر تعداد آن افزوده می‌شود.
در طول چند دهه‌ای که از افتتاح خطوط هوایی مسافری در جهان می گذرد پروازهای بی‌شماری از نقاط مختلف جهان مسافران را جابجا کرده‌اند؛ پروازهایی که سرعت، اصلی‌ترین شاخصه آن‌هاست اما گاهی اوقات مسافران خود را به مقصد نمی‌رساند.
بویینگ 777 مالزی هواپیمایی بود که آمستردام را به مقصد کوآلالامپور ترک کرد اما هرگز به مقصد نرسید. مرز شرقی اوکراین آخرین نقطه‌ای بود که پرواز این هواپیما در آن ثبت شد و پس از قطع ارتباط با مرکز مشخص شد این هواپیمای بزرگ سقوط کرده است؛ هواپیمایی که از چندین ملیت مختلف در خود مسافر داشت و بنا بود تا ساعاتی دیگر در مالزی بنشیند.
علیرغم طراحی و پیش‌بینی‌های گسترده امنیتی در حوزه حمل و نقل هوایی و در نظر گرفتن استانداردهای ویژه، سقوط هواپیما همواره در سال‌های گذشته بحران‌ساز بوده است؛ سقوط هایی که دلایل مختلف آن باعث تغییر در سرنوشت مسافرانش نمی‌شود و در بسیاری از موارد سقوط با مرگ تمامی سرنشینان همراه است.
اما در کنار عوامل خارجی که به ندرت در سقوط هواپیماهای مسافربری نقش دارد که می‌توان سرنوشت هواپیما مالزی و بویینگ مسافربری ایران که در دهه 60 از سوی ناو هواپیمابر آمریکایی سقوط کرد را جزو آن دانست، اصلی‌ترین دلیل سقوط معمولا از درون هواپیما نشأت می‌گیرد.
شرکت های هواپیمایی مختلفی که برای مسافران خطوط هوایی خدمات ارائه می کنند از خود عملکردی بر جا گذاشتند که میزان امنیت پروازهایشان را نشان بدهد. طبق آمارهای بین المللی چندین شرکت بین المللی وجود دارند که تاکنون هیچ تجربه سقوطی در آن‌ها ثبت نشده است.
در کنار آن زمان سقوط هواپیما نیز از نکات مورد توجه است معمولا بخش زیادی از سقوط ها در لحظه جدا شدن هواپیما از باند یا در لحظه نشستن روی باند اتفاق می‌افتد که البته با توجه به تماس با زمین و کاهش سرعت از نظر میزان تلفات با سقوط هایی که در آسمان انجام می‌شود به هیچ عنوان قابل مقایسه نیستند.
بدنام‌ترین هواپیماها و ایمن‌ترین‌شان کدامند؟
شرکت‌های سازنده هواپیماها نیز در سقوط ها از خود تجربه‌های گوناگونی ثبت کرده‌اند هواپیماهای روس از بدنام‌ترین هواپیماها در این زمینه هستند و در مقابل ایرباس‌های 430 و 830 در این زمینه از امن‌ترین هواپیماها به شمار می‌روند.
نقص فنی هواپیما به عنوان اصلی ترین دلیل سقوط ها ثبت شده است. اشکالات فنی در زمان باز و بسته شدن چرخ‌ها، مشکل سیستم ترمز در زمان فرود و مشکل موتورها و بارها در زمان پرواز، اصلی ترین نقص‌های فنی هستند که سوانح هوایی را رقم زده‌اند.
در این بین مشکل موتورها بیشترین سهم را در فجایع پروازی و بالا رفتن تلفات داشته‌اند. در کنار این‌ها بحث توانایی خلبان نیز مطرح است.
اشتباهات فنی کابین پرواز در بعضی از مواقع حادثه ساز شده و حتی سوانح بسیار بزرگی را نیز به وجود آورده است.
در این بین عوامل خارجی پس از نقص فنی و توانایی پایین خلبان رتبه سوم را دارد که شامل آب و هوای بد جوی، پایین بودن دید خلبان، شرایط نامساعد باند فرودگاه و البته عواملی مانند مشکلات و اختلافات نظامی در این بین حادثه ساز شده‌اند که سقوط هواپیمای بویینگ مالزی نیز جزیی از این‌هاست.
به هر حال به نظر می رسد علیرغم تمام طراحی‌ها و برنامه ریزی‌های صورت گرفته برای کاهش ریسک پروازهای مسافری همچنان احتمال سقوط و سانحه در بسیاری از پروازها به صفر نرسیده و حتی زمان در نظر گرفتن تمام شرایط داخلی نیز تجربه‌های این چنینی می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد؛ تجربه‌ای که برای نخستین بار اتفاق نیفتاده و قطعا آخرین بار هم نخواهد بود.
