شفا آنلاين -تکرار عفونتهای گوش در طولانی مدت میتواند موجب آسیب به سیستم شنوایی، ایجاد اختلالات یادگیری و همچنین اختلالات شناختی مانند عدم تمرکز در کودکان شود. پزشكان در اين زمينه توصیه می كنند كه به دنبال سرماخوردگیهای شدید، شکایت کودک از درد گوش و گرفتگی در گوش، برای ارزیابی و پایش سیستم شنوایی، او را نزد پزشك ببريم.
به گزارش شفا آنلاين ،در این سنین میتوان با انجام آزمايشهای رفتاری میزان درگیری و آسیب به سیستم شنوایی را مورد بررسی قرارداد تا میزان و نوع عفونت گوش میانی برای درمان به وسيله پزشک مشخص شده، اقدامات درمانی مناسب انجام شود. عفونت گوش زماني بروز ميكند كه مايع موجود در منطقه پشت پرده گوش افزايش يافته و عفوني شود.
براي مطلع شدن از عفونت گوش در كودكان بايد دانست كه ممكن است كودك در اين حالت گوش درد خود را ابراز كند، گوشش را بكشد يا آن را بگيرد و حتي نق بزند.
آمارها نشان ميدهد كه عفونتهاي گوش بعد از سرماخوردگي دومين بيماري رايج در كودكان است. در واقع سهچهارم كودكان در سه سالگي مبتلا به اين بيماري ميشوند.
عامل عفونت گوش معمولاً باكتري است، اما ويروس نيز ممكن است عامل آن باشد. بهطور معمول هر مايعي كه وارد اين منطقه ميشود به سرعت از شيپور استاش كه گوش مياني را به پشت بيني و گلو متصل ميكند خارج ميشود، اما اگر شيپور استاش در دوره سرماخوردگي، عفونت سينوس و حتي فصل حساسيت مسدود شود، مايع در گوش مياني جمع ميشود. مايع انباشته شده در گوش مياني محيط مناسبي براي پرورش ميكروبهايي ميشود كه در تاريكي، گرما و مكانهاي مرطوب رشد ميكنند. با زياد شدن عفونت، داخل و پشت پرده گوش ملتهب و در نتيجه درد آن بيشتر ميشود. زماني كه بدن سعي ميكند با عفونت مقابله كند ممكن است كودك تب كند. اين وضعيت ايمني يعني التهاب گوش مياني كه با تجميع مايع، درد، قرمزي پرده گوش و گاهي تب همراه است در اصطلاح پزشكي، التهاب حاد گوش مياني(AOM)ناميده ميشود.
همچنين در نوزادان یا کودکانی که قادر نیستند درد گوش خود را بیان کنند، معمولاً بیقراری و دست زدن زیاد به گوش یا گریههای زیاد میتواند نشان دهنده نوعی اختلال در گوش باشد