اشخاص مبتلا به این نابهنجاری خیال پردازی های برانگیزنده جنسی شدید و امیال جنسی یا رفتارهایی دارند که شامل لمس کردن و مالیدن خود به افراد قربانی و افردی که مورد سواستفاده قرار می گیرند می شود
شفاآنلاین>سلامت جنسی> به برانگیختگی جنسی بر اثر مالش ناحیه آلت جنسی فرد به بدن غریبهها ، تَن مالی یا مالش دوستی گفته می شود. هنگامی که فرد غریبه از تن مالی به خود ناراضی باشد عمل فرد تن مال تعرض به حریم شخصی افراد به شمار آمده و قابل مجازات است.
به گزارش شفاآنلاین: شخص تن مال در اماکن پر جمعیتی مثل اتوبوس یا مترو، قربانی از همه جا بی خبر را انتخاب می کند و معمولاً خود را به وی می مالد. او در حال مالیدن خود به قربانی اش تجسم می کند با او ارتباط جنسی نزدیکی دارد. وی برای پرهیز از این که شناسایی شود، سریع عمل می کند و پیش از این که قربانی اش پی ببرد چه اتفاقی در حال وقوع است آماده گریختن است.
خصوصیت های تشخیصی اشخاص مبتلا به اختلال مالش دوستی
_ اشخاص مبتلا به این نابهنجاری خیال پردازی های برانگیزنده جنسی شدید و امیال جنسی یا رفتارهایی دارند که شامل لمس کردن و مالیدن خود به افراد قربانی و افردی که مورد سواستفاده قرار می گیرند می شود. این رفتار باید لااقل به مدت 6 ماه استمرار داشته باشد.
_ در این اشخاص عمل کردن بر اساس این امیال یا داشتن امیال جنسی یا خیال پردازی کردن در مورد آنها ، باعث پریشانی یا اختلال زیاد می شود.
دلایل ایجاد اختلال مالش دوستی
الف) طبق یک نظریه شخص بیمار نخستین بار به صورت تصادفی و در یک مکان عمومی با فرد دیگری تماس پیدا کرده و از نظر جنسی تحریک شده است. بنابراین سعی می کند تا این تجربه را تکرار کند و مجدد آن تحریک را احساس کند.
ب) یک علت ديگر برای ایجاد اختلال مالش دوستی در اشخاص، آن است که فرد احتمالا با ایجاد شدن رفتار عاطفی و صمیمانه جنسی با اشخاص مشکل داشته باشد.
پ) تروما هایی که در کودکی به بیمار وارد شده اند، مثل سواستفاده جنسی و اختلالات اضطرابی، میتوانند وی را از داشتن یک رشد طبیعی در زمینه روانی – جنسی بازدارند. چنين افرادی ممکن است حس کنند که داشتن تماس با یک غریبه و لمس وی، واقعا شکلی از تحریک و صمیمیت قبل از روابط جنسی است.
اختلال های غیر جنسی که میتوانند همراه با اختلال مالش دوستی ظاهر شوند:
- اختلال شخصیت ضد اجتماعی
- اختلال سلوک
- افسردگی
- استرس
- اختلالات سوء مصرف مواد
راه های درمان اختلال مالش دوستی
اشخاص با این وضعیت اغلب به دنبال درمان نیستند و بطور کلی اختلال خود را تشخیص نمی دهند. درمانهای شایع شامل روان درمانی و دارو درمانی است. درمانهای رفتاری اغلب برای کمک به شخص در کنترل و استفاده از ابزارهای قابل قبول برای مقابله آنها نسبت به مالیدن و لمس کردن دیگران استفاده می شود.
1. درمان شناختی رفتاری
درمان های شناختی- رفتاری میتواند به شخص کمک کند تا محرک ها را شناسایی نموده و آنگاه به شخص اموزش داده شود تا مهارت های خویش را به روش های بهداشتی بیشتری مدیریت کند. این امر بطور رایج شامل بازسازی شناختی، اموزش آرامسازی برای کاهش تماس های لمسی یا مالیدن و اموزش مهارت های مقابله با شیوه های مختلف برای خاموش نگه داشتن اختلال در هنگامی که حس در شخص ایجاد شده تشکلیل می شود.
2. دارو درمانی از راههای درمان اختلال مالش دوستی
داروهای گوناگون میتوانند برای کنترل کردن هورمون های جنسی تستسترون و استروژن به منظور کاهش میل جنسی هم استفاده شوند. مهارکننده های بازجذب سروتونین انتخابی که معمولاً برای افسردگی و دیگر اختلالات خلقی مورد استفاده قرار می گیرند میتوانند بعنوان سطوح پائین تر سروتونین در مغز استفاده شوند.