شفاآنلاین-پژوهشگران می گویند،به نظر می رسد چند دقیقه در تنهایی فکر کردن و به اصطلاح سرگرم کردن خود با افکار، خاطرات یا تخیلات کاری ساده باشد، اما تحقیقات نشان می دهد این کار برای بسیاری از مردم دشوار است و حتی ممکن است شوک الکتریکی را به آن ترجیح دهند.
به گزارش شفاآنلاین، از بی بی سی ،انسان تنها موجودی است که می تواند برای مدتی
از دنیای بیرون جدا شود و در درون خود سیر کند. موضوعی که پژوهشگران می
خواهند بیشتر در باره آن بدانند.
دکترتیموتی ویلسون، استاد روانشناسی دانشگاه ویرجینیا می گوید: متوجه این موضوع شده ایم که مردم بسیار درگیر فناوری های نو هستند و تمایلی ندارند وقت خود را با فکر کردن پر کنند.
بنابراین می خواستیم ببینیم که برای مردم چقدر آسان است که خود را با افکار خود سرگرم کنند.
وی افزود:انتظار داشتیم که این کار سختی نباشد. فکر کردیم که ما این مغز بزرگ را داریم که می تواند پر از خاطرات دلپذیر باشد و می تواند تخیل بپروراند بنابراین نباید چند دقیقه لذت بردن از افکار خود سخت باشد. از این رو تحقیق پشت تحقیق انجام دادیم و دیدیم برای بسیاری از مردم این کار آسانی نیست.
ویلسون و همکارانش 11 کارآزمایی بالینی در این زمینه انجام داده اند. در این تحقیقات از شرکت کنندگان خواسته شد بدون اینکه کار دیگری انجام دهند بین 6 تا 15 دقیقه در تنهایی فقط فکر کنند.
کسانی که در این تحقیقات شرکت کرده بودند می گویند اینکه جز فکر کردن کار دیگری انجام ندهند برایشان سخت است و لذت آن از کارهای ساده ای مثل جدول حل کردن و مجله خواندن کمتر است.
در تحقیق دیگری از تعدادی مردم عادی خواسته شد این کار را در خانه انجام دهند، اما بیش از نیمی از آنها (54 درصد) نتوانستند تکلیف خود را به انجام برسانند و سر خود را با موسیقی، موبایل یا کارهای دیگر گرم کردند.
در آزمایش بعدی به شرکت کنندگان گفته شد در مدتی که مشغول فکر کردن هستند، می توانند با فشار دادن یک دگمه به خود شوک الکتریکی وارد کنند.
با اینکه این شوک دردناک بود و این افراد می گفتند حاضر نیستند آن را دوباره تجربه کنند، اما در کمال تعجب یک چهارم زنان و دو سوم مردان دکمه شوک را فشار دادند. یکی از شرکت کنندگان در طول 15 دقیقه 190 بار این کار را کرد.
ظاهرا فکر کردن بدون انجام دادن کار دیگری برای این افراد آزار دهنده تر بود و ترجیح می دادند کاری بکنند، حتی اگر به خود شوکی وارد کنند.
ویلسون می گوید هنوز هم از نتیجه این تحقیق متعجب است.
دکتر ویلسون و همکارانش آزمایش های متعددی را انجام دادند تا بفهمند چرا مردم مایل نیستند دقایقی از دنیای بیرون جدا شده و در درون خود سیر کنند.
نتیجه بررسی ها این بود که سن، میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، تحصیلات و درآمد تاثیری در نتیجه مشاهدات نداشت و فکر کردن بدون انجام دادن برای بیشتر افراد دشوار و بدون لذت است.
ویلسون می گوید مردم وقتی با دنیای بیرون در ارتباط هستند خلق و خوی بهتری دارند تا وقتی که درونگرایی می کنند شاید به این دلیل که وقتی در افکار خود غوطه ور می شویم بیشتر فکرهای منفی می کنیم تا مثبت.
البته دکتر ویلسون در توضیح این پدیده فرضیه ای را هم مطرح کرده است. او معتقد است پستانداران برای اینکه دائم محیط اطراف را زیر نظر داشته باشند تکامل یافته اند تا فرصت ها و خطرات را بسرعت شناسایی کنند و اینکه چند دقیقه از دنیای بیرون منفک شوند و فقط در درون خود سیر کنند بر خلاف طبیعت آنها است.
ویلسون و همکارانش این فرضیه را به آزمایش گذاشته اند اما نتایج آن متغیر و مبهم بوده و هنوز نشانه محکمی در تایید آن یافت نشده است.
دکترتیموتی ویلسون، استاد روانشناسی دانشگاه ویرجینیا می گوید: متوجه این موضوع شده ایم که مردم بسیار درگیر فناوری های نو هستند و تمایلی ندارند وقت خود را با فکر کردن پر کنند.
بنابراین می خواستیم ببینیم که برای مردم چقدر آسان است که خود را با افکار خود سرگرم کنند.
وی افزود:انتظار داشتیم که این کار سختی نباشد. فکر کردیم که ما این مغز بزرگ را داریم که می تواند پر از خاطرات دلپذیر باشد و می تواند تخیل بپروراند بنابراین نباید چند دقیقه لذت بردن از افکار خود سخت باشد. از این رو تحقیق پشت تحقیق انجام دادیم و دیدیم برای بسیاری از مردم این کار آسانی نیست.
ویلسون و همکارانش 11 کارآزمایی بالینی در این زمینه انجام داده اند. در این تحقیقات از شرکت کنندگان خواسته شد بدون اینکه کار دیگری انجام دهند بین 6 تا 15 دقیقه در تنهایی فقط فکر کنند.
کسانی که در این تحقیقات شرکت کرده بودند می گویند اینکه جز فکر کردن کار دیگری انجام ندهند برایشان سخت است و لذت آن از کارهای ساده ای مثل جدول حل کردن و مجله خواندن کمتر است.
در تحقیق دیگری از تعدادی مردم عادی خواسته شد این کار را در خانه انجام دهند، اما بیش از نیمی از آنها (54 درصد) نتوانستند تکلیف خود را به انجام برسانند و سر خود را با موسیقی، موبایل یا کارهای دیگر گرم کردند.
در آزمایش بعدی به شرکت کنندگان گفته شد در مدتی که مشغول فکر کردن هستند، می توانند با فشار دادن یک دگمه به خود شوک الکتریکی وارد کنند.
با اینکه این شوک دردناک بود و این افراد می گفتند حاضر نیستند آن را دوباره تجربه کنند، اما در کمال تعجب یک چهارم زنان و دو سوم مردان دکمه شوک را فشار دادند. یکی از شرکت کنندگان در طول 15 دقیقه 190 بار این کار را کرد.
ظاهرا فکر کردن بدون انجام دادن کار دیگری برای این افراد آزار دهنده تر بود و ترجیح می دادند کاری بکنند، حتی اگر به خود شوکی وارد کنند.
ویلسون می گوید هنوز هم از نتیجه این تحقیق متعجب است.
دکتر ویلسون و همکارانش آزمایش های متعددی را انجام دادند تا بفهمند چرا مردم مایل نیستند دقایقی از دنیای بیرون جدا شده و در درون خود سیر کنند.
نتیجه بررسی ها این بود که سن، میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، تحصیلات و درآمد تاثیری در نتیجه مشاهدات نداشت و فکر کردن بدون انجام دادن برای بیشتر افراد دشوار و بدون لذت است.
ویلسون می گوید مردم وقتی با دنیای بیرون در ارتباط هستند خلق و خوی بهتری دارند تا وقتی که درونگرایی می کنند شاید به این دلیل که وقتی در افکار خود غوطه ور می شویم بیشتر فکرهای منفی می کنیم تا مثبت.
البته دکتر ویلسون در توضیح این پدیده فرضیه ای را هم مطرح کرده است. او معتقد است پستانداران برای اینکه دائم محیط اطراف را زیر نظر داشته باشند تکامل یافته اند تا فرصت ها و خطرات را بسرعت شناسایی کنند و اینکه چند دقیقه از دنیای بیرون منفک شوند و فقط در درون خود سیر کنند بر خلاف طبیعت آنها است.
ویلسون و همکارانش این فرضیه را به آزمایش گذاشته اند اما نتایج آن متغیر و مبهم بوده و هنوز نشانه محکمی در تایید آن یافت نشده است.
نظرشما
آخرین اخبار