درمان ترشحات آلت تناسلی مردانه به کمک آنتی بیوتیک های خوراکی و یا تزریقی انجام می شود. برای دریافت آنتی بیوتیک مناسب حتما به پزشک مراجعه کنید
شفاآنلاین>سلامت جنسی>ترشحات آلت تناسلی از طریق پیدا کردن سلول های سفید خون (نوتروفیل یا سلول های چرک) در آزمایش سواب پیشابراه یا آزمایش ادرار تشخیص داده می شود.
به گزارش شفاآنلاین،ترشحات آلت تناسلی مردانه عبارت است از خارج شدن غیر طبیعی هر نوع مایعی به جز ادرار و منی از نوک آلت تناسلی مردانه.این ترشحات معمولا نشانه ای از یک بیماری مقاربتی بوده که باید به موقع تشخیص داده و درمان شود. برای تشخیص و درمان اینگونه بیماری ها می توانید به پزشک عمومی یا به متخصصین سیستم ادراری و یا مراکز درمانی مراجعه کنید.
علائم ترشحات آلت تناسلی مردانه چه چیزهایی هستند؟
علائم می توانند بسیار متفاوت باشند. این ترشحات می توانند از مقدار کم تا زیاد، از بی رنگ تا زرد و یا سبز رنگ متفاوت باشند و همچنین زمان خروج این ترشحات می تواند مثلا فقط صبح ها باشد و یا اینکه در کل طول روز اتفاق بیافتد.
این ترشحات معمولا با علائم دیگری نیز همراه هستند:
- سوزش در هنگام دفع ادرار (سوزش ادرار)
- تکرر ادرار
- شب ادراری
- راش های پوستی در ناحیه تناسلی که می توانند دردناک یا خارش دار باشند
- ورم غدد لنفاوی در کشاله ران
علل ترشحات آلت تناسلی چه چیزهایی می توانند باشند؟
عوامل متداول این ترشحات عبارتند از:
- اورتریت گنوکوکی (gonococcal urethritis)
- اورتریت غیر گنوکوکی یا غیر اختصاصی (NSU)
اورتریت گنوکوکی (سوزاک)
سوزاک توسط نایسریا گونوره (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می شود.
- دوره کمون: از زمان آلودگی تا زمان بروز علائم معمولا دو تا پنج روز طول می کشد. اگر در کمتر از دو هفته مراحل درمانی آغاز نشود، علائم التهاب مجرای ادراری و چرک به صورت ترشحات بروز می کند.
- علائم: ترشحات در ۹۵ درصد موارد رخ می دهد که در ۷۵ درصد موارد چرکی، در ۱۰ درصد موارد سفید و یا کدر و در ۵ درصد موارد بدون رنگ است. هنگامی که عفونت تحت درمان قرار می گیرد، این ترشحات از حالت چرک به حالت خلط مانند تغییر پیدا می کنند.
- روش انتقال: انتقال از طریق رابطه جنسی، از جمله رابطه جنسی دهانی اتفاق می افتد. اگر درمان نشود، این عفونت می تواند برای چندین ماه ادامه داشته باشد.
- عوارض: گسترش عفونت از مجاری ادراری به اپیدیدیم (مجرای ذخیره سازی اسپرم که به بیضه ها متصل است) بسیار نادر است و در مواردی بسیار نادر می تواند منجر به ناباروری شود. عفونت مقعد از عوارض شایع این عفونت است که در مواردی که رابطه جنسی مقعدی انجام گیرد بروز می کند. عفونت های خونی در کمتر از ۱ درصد از مبتلایان اتفاق می افتد و باعث آرتریت زانو، مچ دست و آرنج می شود و می تواند با تب و لرز و ضایعات پوستی بر روی دست و پا همراه باشد.
اورتریت غیر گنوکوکی یا غیر اختصاصی (NSU)
NSU شایعترین نوع از ترشحات آلت تناسلی مردانه است که سالانه بیش از ۶۰ هزار مرد را در انگلستان به خود دچار می کند. البته آمارها نشان می داهد که میزان شیوع در سه سال گذشته به مقدار اندکی کاهش یافته است.
این عارضه بیشتر مردان بین ۲۰ تا ۳۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد.
اورگانیسم های مختلفی می توانند باعث بروز این عارضه شوند:
- کلامیدیا تراکوماتیس (۲۵ تا ۶۰ درصد)
- ژنیتالیوم مایکوپلاسما (بیش از ۲۵ درصد)
- Ureaplasma urealyticum (۱۵ تا ۲۵ درصد)
- تریکوموناس واژینالیس (۱۷ درصد)
- هرپس سیمپلکس (به ندرت)
آزمایش های ساده و روتینی برای تشخیص این عفونت ها وجود ندارند لذا ممکن است نتوان علت NSU را مشخص کرد.
در برخی موارد از ابتلا، فرد مبتلا هیچ گونه رابطه جنسی نداشته است. در این گونه موارد یک فرضیه وجود دارد که بروز علائم را به صابون ها و مواد شوینده مرتبط می کند که تا به حال این فرضیه به اثبات نرسیده است.
تشخیص چگونه انجام می شود؟
ترشحات آلت تناسلی و یا اورتریت از طریق پیدا کردن سلول های سفید خون (نوتروفیل یا سلول های چرک) در آزمایش سواب پیشابراه یا آزمایش ادرار تشخیص داده می شود.
ممکن است اورگانیسم مسببِ عفونت به کمک این آزمایش ها تشخیص داده شود.
رنگ و قوام ترشحات کمکی به تفکیک NSU از اورتریت گنوکوکی نمی کند.
اورتریت گنوکوکی در ۹۸ درصد از مردان به کمک آزمایش سواب و بررسی میکروسکوپی نمونه تشخیص داده می شود.
تشخیص سایر عفونت ها کمی دشوار تر است. در انگلستان بین ۶ تا ۱۱ درصد از مردان که به لحاظ جنسی فعال هستند با کمترین علامت ممکن و یا حتی بدون هیچ علائمی ناقل کلامیدیا هستند.
آزمایش های جدیدتر و پیشرفته تری نیز وجود دارند که می توانند تشخیص را دقیقتر انجام دهند که البته این آزمایش ها به طور معمول در آزمایشگاه ها انجام نمی شود.
درمان ترشحات آلت تناسلی مردانه چگونه است؟
درمان ترشحات آلت تناسلی مردانه به کمک آنتی بیوتیک های خوراکی و یا تزریقی انجام می شود. برای دریافت آنتی بیوتیک مناسب حتما به پزشک مراجعه کنید. شریک (یا شرکای) جنسی شما نیز باید به صورتی مشابه تحت درمان قرار گیرند.
بعد از دو هفته باید آزمایش های تشخیصی را دوباره انجام دهید تا نسبت به سلامت یا ادامه مراحل درمانی آگاهی حاصل کنید.
به منظور پیشگیری از بروز مجدد عفونت و همچنین انتقال عفونت به سایر افراد، با پزشکتان مشورت کنید و توصیه های ایشان را حتما رعایت کنید.شفا جو
نظرشما
آخرین اخبار