شفا آنلاين -این روزها همه از لزوم افزایش جمعیت سخن می‌گویند، البته این حرف‌ها چندان هم جدید نیستند و بیشتر از دوسال است که زمزمه تغییر سیاست‌های کنترل جمعیت ورد زبان تمام مسئولان شده است موضوعی که باعث شده است دوباره این موضوع سر زبان‌ها بیفتد نزدیک‌شدن به انتخابات و تلاش نامزدها برای سبقت گرفتن از هم در تطبیق مواضع‌شان با رهبری است. این‌گونه است که همه از برنامه‌هایشان برای افزایش جمعیت می‌گویند اما کسی درباره راهکار آن و اینکه آیا مردم با توجه به زیرساخت‌های موجود آمادگی آن را دارند یا خیر چیزی نمی‌گوید. اعمال سیاست‌های کاهش جمعیتی جمله‌ای است که بسیاری را به یاد دکتر علیرضا مرندی می اندازد. زیرا بسیاری از این سیاست‌ها در زمان وزارت او کلید خورده و اعمال شده‌اند. حتی دکتر مرندی می‌گوید که اجازه اعمال این سیاست‌ها به شرطی که در راستای منویات حکومت طاغوتی نباشد شخصا از رهبری گرفته است. اما گویی دکتر مرندی برای شرایط کنونی کشور نسخه دیگری می‌پیچد.
آیا از سیاست‌های دوره وزارت خود مبنی بر کنترل جمعیت راضی هستید؟
در دوره ما کنترل جمعیت نه به صورت خودسرانه بلکه با مشورت‌های گسترده انجام شد و در این رابطه من از محضر امام کتباً اجازه گرفتم و وقتی امام موافقت خود را اعلام کرد در این زمینه لایحه‌ای در وزارت بهداشت تنظیم شد و در هیأت دولت و مجلس به تصویب رسید و در نهایت شورای نگهبان هم آن را تایید کرد. اگر کنترل جمعیت با قانون اساسی یا شرع مقدس مغایر بود شورای نگهبان آن را تایید نمی‌کرد و ورود به این کار غیر ممکن بود اما حالا مقام معظم رهبری چیز دیگری تشخیص داده‌اند و باید همان‌گونه عمل شود. بحث کنترل جمعیت یک ضرورت بود و با وجود اینکه از گوشه‌ای از وزارت بهداشت شروع شد اما در بسیاری از مشکلات نجات‌بخش بود و از مرگ‌و‌میر‌بسیاری از مادران پیشگیری کرد.حالا هم تنها نکته‌ای که موجب نگرانی شده این است که شیب کاهش جمعیت ما بیش از حد تند شده است، در حالی که برنامه‌های کشوری بر این مبنا نبوده‌اند.عامه مردم به دلایل مختلف به محض اینکه متوجه شدند تنظیم خانواده با شرع مقدس مغایرتی ندارد، به صورت فردی در این زمینه تصمیم گرفتند. در حالی که در کشورمان در زمینه تنظیم خانواده اجباری وجود نداشت و سیاست‌های قانونگذاری ما مثل چین و هند سیستم تک فرزندی و یا دوفرزندی را اجبار نمی‌کرد.اکنون معضل ما دیر ازدواج کردن و بالا رفتن سن ازدواج است که این روند خانواده‌ها را به سمت سیستم تک فرزندی می‌کشاند.مسئله دیگری که در رابطه با جمعیت مطرح است، نبود توازن رشد جمعیت با امکانات استان‌هاست، تا جایی که در یک استان که امکانات مناسب است و ظرفیت کافی برای جمعیت بیشتر وجود دارد، جمعیت کم است و برعکس.
فکر می‌کنید دولت فعلی و دولت آتی چگونه می‌تواند شیب افزایش جمعیت را به میزان مورد قبول برساند؟
درواقع رشد جمعیت خیلی سریع‌تر ازآنچه که انتظار می‌رفت کاهش یافته و شیب جمعیت بیش از حد تند است، اکنون باز هم باید وارد عمل شد چرا که در برخی استان‌ها رشد جمعیت بسیار کاهش یافته و حتی به نزدیک صفر رسیده است، اما راهکارهایی که در این زمینه ارائه می‌شود نادرست است زیرا در بسیاری از کشورها راهکارهایی از این دست امتحان شده ولی نتیجه مد نظر به دست نیامده است. به طور مثال این راهکار که به ازای هر نوزادی که به دنیا می‌آید یک میلیون تومان پرداخت شود، راهگشا نبوده کما اینکه در زمانی که این طرح اجرا شد رشد جمعیت نه تنها افزایش نیافت بلکه کاهش هم پیدا کرد. اگر بخواهیم این مشکل را حل کنیم بیشترین سرمایه‌گذاری را باید در پایین آوردن سن منطقی ازدواج انجام دهیم تا زوج‌های جوان ما فرصت بیشتری برای فرزند‌دار شدن داشته باشند. نکته مهم این است که مردم با شعار و پوستر و تبلیغ بچه‌دار نمی‌شوند. ممکن است عده ای بگویند چطور در زمان اتخاذ سیاست‌های کاهش موالید تبلیغات و کارهایی مثل توزیع وسایل جلوگیری از بارداری موثر بود و حالا این کارها موثر نیست جواب سوال این است که در ان زمان میل و اراده به کنترل تعداد فرزندان در مردم بود و قانون تنها خواسته مردم را برایشان آسان کرد. در واقع مردم خود می‌خواستند این اتفاق بیفتد اما هم به لحاظ شرعی و هم قانونی معذوریت داشتند خیلی‌ها فکر می‌کردند با تنظیم تعداد فرزندان مرتکب گناه می‌شوند اما وقتی با اجازه مقام معظم رهبری و خیلی از مراجع دیگر کنترل موالید تبدیل به قانون شد هر دوی این مشکلات از سر راه مردم کنار رفت.
فکر می‌کنید این روند می‌تواند به صورت معکوس طی شود؟
بله، من فکر می‌کنم امکانش هست اما نه با کارهای سطحی مانند پاداش دادن و تبلیغ کردن بلکه باید یک سری زیر ساخت درست بشود تا مردم خود را در شرایط فرزندآوری ببینند، همان‌طور که گفتم باید روی مقولاتی مثل پایین آوردن سن ازدواج و افزایش اشتغال کار کرد و در کنار آن فرهنگی که می‌گوید داشتن یک فرزند فرهیختگی است اصلاح شود.
به نظر شما فعالیت‌هایی مانند حذف بودجه کمک هزینه وسایل جلوگیری از بارداری می‌توانند در این امر موثر باشند؟
شاید کمی تأثیر داشته باشند اما تأثیر آنها مطمئنا زیاد نخواهد بود چون خانواده‌ها با خودشان حساب می‌کنند که هزینه خرید وسایل جلوگیری از بارداری هرچقدر هم باشد کمتر از هزینه‌ای است که باید در صورت داشتن فرزند صرف کنند اما در نقاطی جواب خواهد داد اما موضوعی که در این مورد اهمیت دارد این است که این‌گونه وسایل تنها برای جلوگیری از بچه‌دار شدن استفاده نمی‌شوند بلکه از ابتلا به خیلی از بیماری‌ها ومشکلات دیگر هم جلوگیری می‌کنند، آیا مسئولان متوجه هستند که با این تصمیمات ممکن است در نهادینه شدن فرهنگ استفاده از وسائل بهداشتی که کاربرد دوگانه دارند خللی ایجاد شود؟ نکته دیگر این است که خیلی از افراد مانند زنان کم سن و سال حاملگی‌های خطرناکی خواهند داشت و در سنین پایین باید از فرزندآوری خودداری کنند به نظر می‌رسد این‌گونه طرح‌ها بر مشکلات این‌چنینی هم خواهد افزود
منبع :قانون
.
نظرشما
آخرین اخبار